Rus asıllı Komutan Andrei Roskolnikov Kuznetsov'un yanına yerleştirilen bir Türk ajanı.

Entel Feridun, en büyük tutkusu tiyatro ve önüne sürekli taş koyan sinsi Haldun Ozan. texting düzyazı karışıktır. komedi, enemies to lovers, rivals to lovers ağırlıklıdır. iyi okumalar dilerim !!!

"Ne narindir, ne haindir Ne vefalı, ne zalim Bir hasrettir, bir intikam, ihanetten geri kalan..."

Kim Namjoon, kendisine verilen görevi yerine getirmek için sahte bir aile kurmaya karar verir fakat birbirlerinden deli gibi nefret eden Taehyung ve Jungkook'un, kardeş rolü için berbat bir ikili olduğunun farkında değildir. !slowburn enemies to lovers !partners in crime 211023

Kara gözleri derin bir girdaptı ve ben içine sürükleniyordum. Ezel Kara Aslan'ın ismi gibi kara gözleri üzerimde olduğu sürece de sürüklenmeye devam edecektim... Her şey örgüt lideri Ezel Kara Aslan'ın, yeraltı dövüşçüsü olan Demir Ak'la çalışmak istemesi üzerine başlamıştı... !!!Kitaptaki olaylar ve karakterler gerçeğe dayanmamaktadır. Tümü hayal ürünüdür.

Sene 1992, ülke sağ ve sol çatışmasının izlerini hâlâ taşıyorken henüz yoluna girmiş bir düzen yoktur. Bu çatışmanın içerisinde aynı evde doğup büyümüş olan Firuze ve Ecevit birbirlerinin tek ve en sevdiği oyun arkadaşıdır. Yetişkinlerin kavgalarının ötesinde, boya kalemleri ve oyunlarıyla büyüyen iki çocuğun doğarken beraber yazılan hikayeleri; bir doğum gününde sert bir silgiyle silinir, hiç var olmamış gibi koparlar birbirlerinden. Silgi yazıyı siler, kağıdı hırpalar ve Ecevit bir ailenin avucunun içinde yok edilir. Suçlar ve cezalar. Cezaları yalnızca suçlular mı çeker? Silgi yazıyı siler, leke bırakır ve Firuze en sevdiği oyun arkadaşını kaybeder. Suçlananlar ve cezalandırılanlar. Suçlular sadece yetişkinlerden mi çıkar? Firuze Akın ellerinde fırçalar, karşısında tablolarla yıllardır oyun arkadaşını beklemektedir. Seneler sonra aynı sayfa açılır, silgi de kalem de tek kişinin eline düşer. Ali Ecevit Tarhan, yazıp silmek için yok edildiği o yere geri döner. *** "Firuze sen benim çocukluğumsun," Gözleri derin bir şefkatle bana bakıyordu. Konuşan Ecevit'ti. Onu evvelden tanıyordum. Gözlerindeki şefkat avucunun içine düştü, un ufak edildi. "Firuze sen benim çocukluğumun katilisin," dedi acıyla, nefesini keskin bir bıçak kesti, o bıçağı ben tuttum sandım. Konuşan Ali Ecevit Tarhan'dı. Onu yeni tanıyordum.