Sert, kavgacı, kaba saba, ailesine bile pek gülmeyen bir adam 3 yaşında bir kızı olduğunu öğrenirse ne olur?

Ceren içindeki hüznü almasını beklercesine o güzel yüzünü rüzgara vermiş, mavi gözlerini sıkıca kapamıştı. Son zamanlarda huzur bulduğu tek yer burasıydı. Bebek sarısı gür saçlarının rüzgarda dağılmasına aldırmadan mis gibi havayı içine çekti. Aklından geçirdiği tek duası yakışıklı kahramanı Seyhan'dı. Belki de buraya bu kadar sık gelme sebebi kahramanının ismine duyduğu sempatiydi. Ceren için 'Seyhan Gölü' huzurun adıydı. Bu güzel göl karanlıkta tıpkı Seyhan'ın koyu renk gözleri gibi siyah ve derin görünüyordu... Seyhan son birkaç ayda başına gelenlere inanamayarak ofisindeki koltuğunda rahatsızca kıpırdandı. Kendisi dışında gelişen olaylar sonucu artık evli bir adamdı, hem de kendisinden yaşça küçük genç bir kızla; 'Bebek yüzlü, güzel gözlü, tatlı, küçük karısı Ceren...' Aklına gelen bu düşünceyle dudağını büktü. Ne saçmalıyordu, aklı gibi evliliği de karmakarışıktı. Mecburen yapılan bu evliliğin anlaşması bile vardı. Anlaşmaya göre dokuz ay sonra boşanacak olmaları ise ayrı bir konuydu. Sıkıntıyla ofladı, bu işin içinden nasıl çıkacağını bilemiyordu. İki aileye verdiği sözü tutmaya fazlasıyla kararlıydı çünkü. Nasıl bir belanın içine zorla çekildim diye düşünerek ayağa kalktı ve istemeyerek de olsa evinin yolunu tuttu... Onları birleştiren neydi, kader miydi? Onların evlenmesiyle iki aile arasındaki sorunlar bitecek miydi? Yoksa iki ailenin, bir araya gelmesi imkansız olan bu iki genci bir araya getirmek için yaptıkları oyun muydu bu? Peki dokuz ay sonra gerçekten de bu evlilik bitecek miydi? Bütün bu soruların cevabı hikayemde... Güzel bir Cer&Sey aşkı okumaya ne dersiniz? Eeeee hadi o zaman buyurun dizi tadında polisiye içerikli, bol aksiyonlu, romantik komedi hikayemin sayfalarını çevirmeye başlayın...

"Bir ihtirasın ateşiyle yanıyordum, kocaman bir dalga olup beni söndüren Haris'e dek." İçime sağanak gibi yağmıştı aşkı. Hiç istememiştim onu da kendimle yakmayı ancak bakışları niyetimi tartarcasına ele geçirmişti beni. Engelleyememiştim gönül kuşumun dağınık saçlarına konmasını. Ben bir adamı çok sevdim. Bir taşı bulanık sularıma atarcasına zihnimde dalgalandı adı. O ise bende sönemeye göze alandı. Haris&Ecmel "Bir şey nasip değilse daha güzeli onun sebebi olur." 🌊🔥 Bu isimle yayınlanan ilk ve tek kitaptır. Tüm haklar şahsıma aittir. Her hafta bölüm gelir.

*Asker Kurgusu* Güneş Milan Aksu, annesinin günlüğünü okuyarak babası hakkında herhangi bir bilgiye ulaşarak onu bulmak ister. Fakat günlüğü okurken babasının bordo bereli bir asker olduğunu üstüne bir de bir abisi olduğunu öğrenir. O da babasını bulabilmek için babası gibi bordo bereli olur.

Karşı ev denince kalbimi çarptıran bir sebep vardı. Karşı evin kapısı... Karşı evin balkonu... Karşı evin fertleri... Karşı evin penceresi...! Hatta ve hatta karşı evin çatısı... İçinde karşı ev sözcüğü geçen her cümle kalbimde heyelandı. Çünkü karşı evde biri vardı. Gözlerine göğün mavisi bahşedilmiş, yaralı biri... Birçoğuna göre eksikti, yarımdı belki, ama benim için tam olan herkesten daha kusursuzdu.

"Ey darda kalanın yoldaşı, Niyet edenin sırdaşı Allah (c.c), Sağ gözümüzde adı görklü Muhammed (s.a.v), Sol gözümüzde Zülfikâr'ı kuşanan Hz. Ali (r.a), Senin adını göğsünde taşıyan Türk evladını yüzüstü bırakma. Senden, Atam Mete'nin bilgeliğini, Alparslan'ın dileğini, Fatih'in yüreğini isterim. Bana Yunus'un gören gözünü, Yesevi'nin kayaları delen bakışını, Dedem Korkut'un bin yıl süren soluğunu ver. Gözümü şaşırtma Rabbim." -Anonim "Bizler Nene Hatun'un Torunlarıyız"🇹🇷