"Ah, saçları; ölümü üzerine giyinip boğazıma sarılan saçları." Tenlerinde ateşten bir mızrak, ruhlarda yanığın asil dumanı. Alınan her solukta, almaya yemin içilen canlar vâr oldu, canlar ceset oldu. Her ceset, kanlı parmaklarla açılan mezara idam edildi, aç istekler ölümün kucağına yuvarlandı. Kaderin ağır bir tebessüm sunduğu iki ruh biraraya gelmekten kaçınamadı. Siyah saçları adamın göğsüne sarıldı, saçlarındaki şehveti adamın sıcağında vâr etti ve intikam oyunu diz üstü yere çöktü. Aşk, kadının saçlarına sarıldı. Tutku, adamın ellerinde yemin içti. "Ah, elleri; ruhumun ölüsünü üzerine giyinip bedenime sarılan elleri."

Safir Mila Safkan, şu an olduğu yaşından çok daha ufakken, hayatının taşlarını yerinden oynatan bir olay yaşar ve kendini ansızın, yetimhanenin soğuk duvarları arasında kimsesiz bulur. Sahip olduğu şeyler, her ne yaşarsa yaşasın iyi kalan kalbi ve tutkuyla bağlı olduğu dansıdır. Kalbi yalnızca bir tek şey için, bale için çarpar. Ta ki ikincisini bulana kadar. Hazer Han'ı. Dans seçmelerine gittiğinde, kendisini seçen bu adamın gözetimi altında dans etmeye, müzikali kazanma hedefiyle bir kelebek gibi kanat çırpmaya başlar. Fakat, sahip olmayı istediği tüm bu başarıların yanında, ona başka bir hediye kılınmıştı. Aşk. Kendi kalbi kadar hassas, nazik bir kalp, Mila'ya yaklaştığında, bu zamana kadar koruduğu tüm savunmaları yavaşça yerle bir olur ve aşk, arzuyla, bedeninde dans eder. •yetişkin içerikli sahneler mevcuttur•

Teni kızarmış gökyüzünün, güneşi batırmadan önce dillendirdiği son ninniyim. Şafağı iki geçen gecelerde dolanırım diline, Dudaklarının kıyısında zerk eden hecelerim. Ben teni yanık gökyüzünün dillendirdiği son ninniyim.

Ölümün sıcak nefesi ensesini okşarken günahın harlanan ezgisi balçıkla sıvanmıştı. Babasının gölgesi ve esareti altında yaşama tutunan, sol yanındaki acılarıyla perçinlenip, kozasındaki duvarları tırnaklarıyla kazıyan bir kız. Avuçlarında kırık kanatları, ruhuna satır satır işlenen bir aşk. Tüm hayatının çetrefilli yollarında düşe kalka yaşarken, lisenin ona getireceklerinden habersizdi. Nefretin soylu nefsi yaşamın içinden kopup gelen vaveylaydı. Ruhunun dibini günahlarıya boyamış, cehennem azabıyla yanmıştı. Kaçınılmaz sonun şafağında öfkesini ve nefretini harlarken planlarında olmayan tek şey ruhu yaralı bir kızın pençelerindeki tutkuyla bezenmiş ihtirastı. "Ruhumu ruhuna diktim. Bir daha ne sen çözebildin o ilmikleri ne de ben."

Biraz önce öldürdüğüm adamın kanıyla kaplı ellerimi küçük ellerinin arasına alınca ürkek bir kuş gibi titrediğimi anladım. Utandım kendimden onun yanında güçsüz olmaktan utandım. Yaralıydı, başından çenesine doğru bir sel gibi kan akıyordu, ama bana cesaret vermek ister gibi sımsıkı tutuğu sıcacık elleri ile hakkım olmayan gücü veriyordu bana... Onu koruması gereken bendim, hep yanın da olup ona güç vermesi gereken de. Gözlerine baktım, panik korku ve en çok da hüzün dolu gözlerine... Hayatına zorla girdiğim günden beri tüm belaları beraberim de getirmiştim, istememişti beni o yalnızlığa âşıktı, ama ben hayatına zorla girdim, bir bela gibi. Onu ölümüne sevecek bir bela... Bir an onu kollarıma alıp sonsuza kadar orada tutmak istedim, sonsuza kadar benim olsun hiç kimse ona bakmasın, kimse ona zarar vermesin kimse ona dokunmasın... Ama onu sonsuzluk yerine bir uçuruma sürükledim,benim yüzümden ölümü hissetti.Bundan sonra onun hayatına girebilecek cesaretim yok,uzaktan seveceğim onu,zarar vermeden,hem yanında olup hem de ondan uzak durarak seveceğim.Sessiz bir sevgi olacak bu,ölüme kadar süren bir sevgi...

Merhaba kimsenin haberi olmadığı üyelerinin birer kimliksiz olduğu suç örgütüne Çöplüğe Hoş Geldiniz. Kimliksizler den biri ama aslında Kralın ( Çöplüğün Kurucusu) kızı olan Nil'in çevresinde dönen olaylar zinciri sizi bekliyor. Step sayesinde Çöplüğe katılan Nil'in ilk amacı annesinin intikamını almaktı fakat hiçbir şey beklediği gibi gitmedi. Annesinin intikamını almak için girdiği Çöplük de yaşadıklarından sonra yeni bir amacı daha vardı. Çöplüğü yok etmek. Amacını gerçekleştirmek için her şeyi göze almışken onu kendi çıkarlarına göre yönlendirmek isteyen Patron (Arda)'nın da farklı planları vardı. Herkesin kendi çıkarlarına göre birbirini yönlendirdiği ve arkasından iş çevirdiği arı kovanını merak ediyor musun? O zaman Oku :)

Her halinden belliydi ağır abi olduğu böyle tiplerin lisede ne işi olmuştu ki? Ahh tabi acı gerçekler bir şeye ışık tutuyordu. O züppe liseli değildi ama henüz liseli birine takmıştı kafayı. Ve bu kız ağır merakının cezasını henüz tanımadığı biri yüzünden canı ile mi ödeyecekti? Yoksa bu sadist varlık herşeyi açığa vurup bu kızı da kendi karanlığına mı gömecekti? "İstemiyorum bırak beni!" "Bana sesini yükseltme yakında benim simgem sende olacakken hemde!" Onun bağrışı beni bastırırken ne olduğunu anlamadan korumalardan ikisi üstüme gelmeye başlamıştı bile ve gerisi ağzımdan çıkan ağır bir inleme ile çığlık.

2 kelime... Amber kokuyorsun ...

"Konuşsana ne yapmışım yaptıysam?" dedim. Sesim yüksek çıkmıştı . Önündeki laptopun ekranını sertçe kapatıp ayağa kalktı. Üstüme doğru yürümeye başladı "Ne yaptın öyle mi!?" dedi tam önümde durdu. Sinirden çenesini sıkıyordu. Elimi tutup kalbinin üzerine koydu. "Tam burayı, yaktın , kavurdun." Kapak tasarım. @edalt11 ❤️