"Onu yaşatmak için ufacık da olsa bir ihtimal olsaydı, sen o ihtimal için canını verirdin. Yerin yedi kat dibinde de olsa o ihtimali bulur çıkarırdın oradan." "Çıkarır mıydım sahi?" "Çıkarırdın tabi.. Sen Zakkum'sun. Kökleriyle yeraltında, çiçekleriyle yeryüzünde hüküm süren.." "Ama zehirli.. Zehirliyim ben Çağan." dediğimde nefesini tuttuğunu duydum. Sanırım bunun sebebi ona ismiyle hitap etmiş olmamdı.. Bu ilkti ve son olacaktı. Eğer hatırlatacak olursa, sarhoşluğumun üzerine yıkabilirdim bu ayrıntıyı. "Senin zehrin, yalnızca düşmanlarına." dedi kararlılıkla. Başımı omzundan kaldırıp yüzüne baktım. "Bir de bana." dedi burukça gülümseyerek. "Hak edene diyelim o zaman." dedim gözlerimi devirip. Oysa asla değildi.. Gerekirse kendime akıtırdım tüm zehrimi ama ona zerresini bile değdirmezdim. Not: Başlamadan önce 'Gecenin En Doğusu'nu okumanız; Zakkum'u sizin için daha anlaşılır kılacaktır. -Bu hikâyedeki kişi ve kurumlar tamamen hayal ürünüdür.

Kar taneleri genç adamın boynunu sıvazladı. Tüm ayaz gökyüzünün soğuk esintisiyle kavisli çenesine sinmiş gibi irkildi. "Çalı bile itmiyor kendine sığınan kuşu. Rüzgar değse düşecek gibisin, herkes iki dağı aşabilirsin zannediyor!" Ne denli kırdığının dahi farkında olmadan tüm selleri üzerime savuruyordu. Ruhu karamsar bir rüzgarda çöllerde savrulmuş gibi dokundu. "Ben sadece seni görmek..." Tam cümlemi bitireceğim sırada öfkesi yüzünde daha fazla hissedilmeye başladı. "Bana bak, Liva!" Tam karşımda dikilmiş buz mavisi gözlerini irislerime saptamıştı. "Sen ve ben diye bir şey yok!" durdu ve gözlerindeki irisleri koyu gölgelerinde kayboldu. ... "Herakleitos der ki! Karakter insanın kaderidir!" Ardından bana döndü. "Sezgi, aklın tekeridir! Bazen kadınlar sezgilerinde fazla duygusal davranabilir!" Söyledikleriyle bakışlarım koyu irislerine dokundu. "Sevgi affetmez! Sevgi yıpratır." diyebildim. ... "Vuslat" gözüyle bakarsan "Yâr" "Hasret" gözüyle bakarsan "Yara" ...

Bir kadın var eksik büyümüş. Hayatın acı gerçekleriyle küçük yaşta karşılaşmış. ... Ve bir adam var. Vatanı için ailesinden vazgeçen bir asker var. Vatanını seçtiği için evladından vazgeçen bir ailesi var. ... Bir kadın var. Karadeniz kadar inatçı, asi, hoyrat. ... Bir adam var. Karadeniz'in hırçın dalgalarıyla boğulacak olan. 🥇 03.05.2024 #Umay 1. 03.05.2024 #Terketmek 1. 19.06.2024 #miras 1. 29.09.2024 #asi 1. 02.09.2024 #inatçı 1. 16.10.2024 #vatansevgisi 1. 16.10.2024 #hakim 1. 18.10.2024 #trabzon 1. 22.09.2025 #savcı 1.

-Ceylin Müsait misin? Önemli bir şey konuşmamız gerekiyor. -Oğuz abi Müsaitim. Ne oldu? -Ceylin Hamileyim. -Oğuz abi Siktir! Ciddi misin sen? Bu işin şakası olmaz. -Ceylin Şaka falan yaptığım yok zaten. Şüpheleniyordum ve test yaptım. Hamileymişim. Abisinin arkadaşı ve aynı apartmanda oturdukları Oğuz'dan hamile kalan Ceylin.

/Askeri Kurgu/ İlk görev yerine atanmış Duru ve özel kuvvetlerden kıdemli üsteğmen Alparslan Kayahan'nın aşk romanı. Canınız sıkıldığında okuyabileceğiniz çerezlik klasik asker kurgusu. Keyifli okumalar! #askerkurgu 1. (19.05.2023)

*Yeni Versiyon* "...Terasın diğer kapısından üniformalı askerler girmeye başladığında diğerleri yanıma geldi. "Kıdemli Üsteğmen Yağız Karahan." dedi beyaz tenli adam..." "... Gözlerinin etkisinden çıkmak için hızlıca dudaklarımı yaladım ve gülümseyip elimi uzattım. "Başçavuş Evrim Vişne Özduman. Tanıştığıma memnun oldum komutanım."..." -Tüm kişi, kurul ve kuruluşlar hayal üründür. Gerçekle hiçbir alakası yoktur. 17.05.22

Tüm gücü acılarından gelenlere hitaben ⚔️Başlama Tarihi:29.09.2025⚔️

Annesini acı bir olayla kaybeden Asteğmen Elvin Sönmez, bulunduğu timin başkomutanının değişmesi ve bir teröristin tekrardan faaliyete geçmesiyle hayatında hiç beklemediği şeyleri yaşamaya başlar. -Askeri kurgu- !KİTAPTA GÜNÜMÜZ TÜRKİYE'Sİ YOKTUR, BU SEBEPLE GÜNÜMÜZDEKİ KOŞULLARI KİTABA UYARLAMAYA ÇALIŞMAYIN LÜTFEN. HER ŞEY TAMAMEN HAYAL ÜRÜNÜDÜR, HER YAZILAN SADECE BİR KURGUDAN İBARETTİR. KİTAPTA GÜNÜMÜZ TÜRKİYE'Sİ İŞLENMEMİŞTİR! !ASKERLİK HAKKINDA FAZLA BİR BİLGİM OLMADIĞI İÇİN VE ARAŞTIRDIĞIMDA DA FAZLA BİLGİ BİRİKİMİNE ULAŞAMADIĞIM İÇİN KENDİMCE OLUŞTURDUĞUM KURALLAR ÇERÇEVESİNDE YAZDIĞIM BİR KİTAPTIR. MANTIK HATALARI YA DA BİLGİ EKSİLİĞİNDEN KAYNAKLANAN HATALAR VARSA AFFOLA. LÜTFEN BU YAZDIKLARIMI GÖZ ÖNÜNE ALARAK OKUYUN, TEŞEKKÜRLER!

Sene 1992, ülke sağ ve sol çatışmasının izlerini hâlâ taşıyorken henüz yoluna girmiş bir düzen yoktur. Bu çatışmanın içerisinde aynı evde doğup büyümüş olan Firuze ve Ecevit birbirlerinin tek ve en sevdiği oyun arkadaşıdır. Yetişkinlerin kavgalarının ötesinde, boya kalemleri ve oyunlarıyla büyüyen iki çocuğun doğarken beraber yazılan hikayeleri; bir doğum gününde sert bir silgiyle silinir, hiç var olmamış gibi koparlar birbirlerinden. Silgi yazıyı siler, kağıdı hırpalar ve Ecevit bir ailenin avucunun içinde yok edilir. Suçlar ve cezalar. Cezaları yalnızca suçlular mı çeker? Silgi yazıyı siler, leke bırakır ve Firuze en sevdiği oyun arkadaşını kaybeder. Suçlananlar ve cezalandırılanlar. Suçlular sadece yetişkinlerden mi çıkar? Firuze Akın ellerinde fırçalar, karşısında tablolarla yıllardır oyun arkadaşını beklemektedir. Seneler sonra aynı sayfa açılır, silgi de kalem de tek kişinin eline düşer. Ali Ecevit Tarhan, yazıp silmek için yok edildiği o yere geri döner. *** "Firuze sen benim çocukluğumsun," Gözleri derin bir şefkatle bana bakıyordu. Konuşan Ecevit'ti. Onu evvelden tanıyordum. Gözlerindeki şefkat avucunun içine düştü, un ufak edildi. "Firuze sen benim çocukluğumun katilisin," dedi acıyla, nefesini keskin bir bıçak kesti, o bıçağı ben tuttum sandım. Konuşan Ali Ecevit Tarhan'dı. Onu yeni tanıyordum.

Konuşamayan bir kadınla,sert asker bir adamın hikayesi "Cesaret,ilk darbeden sonra korkmadan adım atmaktır Kurttan.Sonuda,sonu gelmez zaferdir." Belimdeki ellerinin an ve an sıklaştığını hissettim.Bunu neden yaptığını bilmiyordum. "Sen sen ol bir daha kazandım diye gardını indirme.Yoksa düşmanın gelir ve seni burada bırakır,sende arkada kalır bir daha düşmanına yetişemezsin" ___________________________________________ Siz:Ya hangi cimri adamsın bilmiyorum ama Siz:Şu annen denen huysuz kadına yeni bir telefon al!