Kinle dolup taşan ruhunu intikam duygusu beslemiş, hayatı intikam ile şekillenmiş, vatan evi olmuş. Silahına kondurduğu umutlar mavilerinin sönmesine izin vermemiş. Hayat yıllar sonra onu ezmemiş. Aslı'ın tek gayesi yalnızlığının gölgesinde şehadeti dilemekken o gölgeye bir çift kurşun ortak olur mu? Olur. - *Hikayede bahsedilen Altay Karahan ismi daha sonradan seçilmiş olup Alparslan Türk ismi ile değiştirilmiştir. Gözümden kaçan birkaç yerde Altay yerine Alparslan ismi geçiyor olabilir, kusura bakmayın.* (Eski adı: Ateş'li Üsteğmen) (Wattpad'de Zifir Mavisi isimli ilk ve tek kitaptır.) > Bu kitaptaki her şey hayal ürünüdür, kişi ve kurumlar temsili değildir.

Gecenin üstüne çöken uğultulu rüzgar ağaçları kökünden sarstı. İçimdeki rüzgar ise fırtınaya evrilerek ruhumu derinden yaraladı. Ağaçlardan bir farkım kalmadığını o an anladım. Kurnaz Tilki, rüzgara teslim olmuştu.

YN: İlk 10-15 bölümdeki saçmalıklara takılmayın lütfen. Düzenlenecek. Vatanını seven, bir kadını nasıl sever? Bu cümle öylesine bir cümle değildi. Bu cümle benim hayatımdı. Lisedeydim. 17 yaşında bir genç kız. Sonra onu gördüm. Gülüşünü keşfettim. Tamam, dedim. Kapatın ışıkları gidiyoruz. Ama fark ettim ki benim ışığım oydu. Beni onu asla kapatamazdım, söndüremezdim. Özellikle şu 5 ayda anladım. O 5 ay... Benim için önemliydi. Hem de çok fazla. Ama onun için aynı şeyi söyleyemezdim. Ben onu ne de olsa terk etmiştim. Tabii ona göre. Hayır, sevgilim. Önümüzdeki engeli kaldırmak için gittim. Poyraz Göktuğ Alkan... Adının her harfine ömrümü adadığım adam, Poyraz'ım... Umarım beni özlüyorsundur. Çünkü ben seni hep özledim. Nare'n hep sana geleceği günü bekledi. *Küfür içerir*

[WattpadRomanceTR Aksiyon ve Macera Peşinde Koşanlar Okuma Listesinde.] İleride evleneceğiniz kişiyle nasıl tanışmayı hayal ettiniz? Bir kafede, lisede, iş yerinde veya klasik olarak çarpışarak olabilir değil mi? Ama kesinlikle dağ başında, gecenin zifiri karanlığında, bir mayının üstüne basmış halde karşılaşmayı hayal etmemişsinizdir değil mi? Neredeyse imkansız bir tanışma hikayesi... İşte o imkansız tanışma hikayesini gecenin karanlığında, sadece yıldızların ve ayın aydınlattığı gecede, arkamda duyduğum tok, kalın sesiyle imkansız olmadığını anladım. İlk olarak zifiri karanlıkta bile belli olan yeşil gözleri dikkatimi çekti. Elindeki silahı bana doğrultmuş, bu zifiri karanlıkta bile belli olan keskin yüz kartlarıyla, sinirli yüzüyle bana bakıyordu. Sol elini temkinli bir şekilde havaya kaldırdı, kafasındaki askeri kaskına götürdü, kasktaki el fenerine dokunup açtı, bu sayede beni daha net görmeye başladı. Bir süre bana baktı, hareket eden adem elmasından yutkunduğunu anladım. Bizim hikayemiz bir dağ başında yıldızların altında başlamıştı. Hayalet ve Ateş Parçası'nın hikayesi... 🌼🌼 KİTAP TANITIMI YAPMAK YASAK!!

" Ya oooff!" Bağırmam ile zilimin çalması bir oldu. Kim bu yaa şimdi, zaten sinirliyim ! Kapıya gidip bakmadan açtım. Karşımda baya uzun ve dağınık bir adam vardı. Evet dağınık. "Kimsin sen?" Bu soruyu benim sormam gerekmez miydi? "Ne?" "Bak , saat gece bilmem kaç ve ben uyumaya çalışıyorum ama sürekli gürültü yapıyorsun ve sinirlendiriyorsun beni. Şimdi aşağı inicem ve eğer adım sesini bile duyarsam geri gelirim. Geldiğinde de hiç iyi şeyler yapmam!" "Yaa nasıl korkuttun beni şu an. Taşınıyorum, herhalde olacak gürültü bu günlük sabret sende!" Karışmış saçlarını eli ile geri atıp bir adım yaklaştı. "Bak ufaklık , uyarıyorum seni ses yapmayı kes." "Kesmiyorum, ne yapacaksın" Ufaklık dedi yaa! Yahu benim boyum 1.75! 27 yaşındayım ben! "Seni dışarı atarım. Vardır öyle huylarım." "Yaa bir defol git manyak mısın nesin! " Başlangıç: 10.04.2021 24.05.2021 #1 komutan #1 özelkuvvetler #1 bordobereli #1 bayrak #1 yüzbaşı #1 üsteğmen #1 vatan

Vatan sevgisini anlatan, şehitler ölmez vatan bölünmez diye haykıran.Al bayrak uğruna canını hiç düşünmeden feda eden şehitlemizin anısına yazılmış bir şiirdir. İYİ OKUMALAR... Yazar: HAYATI_OKUR

Namı Kurt olan mavi gözlü bir kadın, Alfa timine komutan yardımcısı olarak gelir... peki Alfa Timinin, Alfası, komutanı namı değer Alfa; kurduna aşık olursa, işler değişir... peki bu olayın akışı nedir?

Gözlerimi kapatmamak için güç sarfetmiyordum. Hayata tutunmak için bir çaba göstermiyordum. Sağımda bekleyen bedenin yere yığılması ve silah seslerinin çoğalmasıyla gülümsedim. Biz Türk'tük. Yeri gelince Koca Seyit olur 215 kilo mermi taşırız, yeri gelir Ömer Halis olur 30 kurşun yeriz, yeri gelir 9 yaşından 12 yaşına kadar cephede bilfiil savaşan Nezahat onbaşı oluruz. Ölecek miydim bilmiyorum ama mutluydum. Ölsem bile cesedim bu itlere kalmayacaktı. Ne kadar zaman geçti bilmiyorum ama yarama baskı uygulanmasıyla inleyerek açtım gözümü. "Ben Yüzbaşı Ali Kağan Güral. Az daha dayanın üsteğmenim."

"ben Vatan'ının her bir karış toprağına aşık bir kadınım"

Borda bereliler için bir söz vardır: Ne geldiklerini görürsün ne de silahlarının sesini duyarsın göreceğin son şey bir çift göz olur. Üsteğmen Dicle Arslan'nın namlusunun ucundakininde gördüğü son şey bir çift bela olan okyanus olur. Peki bu okyanus kendi gibi bela olan ormana mahkum olmak isterse? Ya da ketum, duygusuz gibi görünen bu kadının içinde saklamış olduğu hayata kırgın olan kız çocuğunun bütün hayatı bir hata yüzünden değişmiş olursa? Bir kalbe iki aşk sığmaz Komutanım. ~~~~~ Kalbimi iki parçaya ayırmışlar bir yarısında vatan bir yarısında sen varsın sen bana ne yaptın da ben senden kaçarken bile sana geliyorum Yüzbaşı. şu an senden utanıyorum ama yine sana sığınıyorum