*Klasikten uzak aşk/gerçek aile kurgusu. *Yetişkin içerik barındırır. *İlk birkaç bölüm texting --- Ben İzgi. Feris İzgi... Aylarca uzaktan izleyip, hayaliyle yanıp tutuştuğum aşkıma tam kavuşmuşken; aslında kavuşmam gereken bir de ailem olduğunu biraz geç fark etmiştim. Hem de yaklaşık 20 yıl kadar geç... ••• XXII. Acar, nedensiz bir dürtüyle kadının yüzüne bakamadı bir an. Biraz sonra ise yanağının üzerinde uzanan kadının yüzüne nihayet bakmaya cesaret edebildi. Yavaşça eğdiği başını İzgi'nin yüzüne yaklaştırıp alnına dudaklarını bastırdı, dudaklarını hemen geriye çekmedi. Aksine burnunu da saç diplerine yasladı. Saçlarından yayılan kokunun bir ay öncekiyle aynı olmadığını duyumsadı. Fakat umurunda değildi, kokuyu eşsiz kılan Feris'in ta kendisiydi. Kokunun kaynağının o olması Acar için fazlasıyla yeterliydi. "Yeşil gözlü cadı," diye mırıldandı dudaklarını alnından çekmeden. Sesi o kadar kısıktı ki kendisine bile ulaşamamıştı. "Hangi büyüyü üzerimde denedin bilmiyorum ama bu kadar işe yaramış olmasını sen bile hayal edemezdin." ••• XXVII. Savaş, çaresiz bir merakla yüzünü kızının omuzuna doğru yaslayıp kokusunu hissetmeye çalıştı. Bebek kokusunu hatırlamak istese de artık hatırlayamıyordu, burnunda kalan tek koku isli yanık kokusuydu. Savaş, başını kızının omuzuna koyduğunda burnuna dolan kokunun çiçek bahçesinde gibi hissettirmesine buruk bir tebessümle tepki verdi. Bu kokuyu ilk kez alıyordu, bundan sonra hep alabiliyor olmak için ne yapılması gerekiyorsa yapacaktı. Çekindiği, göze alamayacağı hiçbir şey yoktu. "Bitti babam ait olduğun yerdesin artık, uyandıktan sonra bambaşka olacak her şey. Söz veriyorum, her şeyim üzerine yemin ediyorum sana. Ne kalbine ne tenine bir daha zarar gelmeyecek, baban burada, yanında." --- '120122

Aşkı yanlış kişide bulmuştum. Yaptığım hatalar onu bana beni ona itmişti. Hataydı. Yanlıştı. O abimin en yakın arkadaşıydı. Onu abim gibi görmeliydim. Ama neden göremiyordum. Neden onun da beni kardeşi gibi görmesini istemiyordum. Neden kalbim amansız bir şekilde ona çarpıyordu? ° "Sende kaybolmaktan korkarken sana karışmış ruhum da benim haberim bile olmamış" Önyargılarınızı dışarda bırakın lütfen. Çünkü Şuara bir kaç bölüm okumayla anlaşılacak bir karakter değil.

"Hâlâ köpek gibi bana aşıksın," diyerek canımı yakacak bir kahkaha attı. "Biriyle kol kola okula gireceğim diye ödün kopuyor, birinin yanına ilerlediğimde aklın çıkıyor. Hadi yalan de, seni çok iyi tanıyorum ben. Kandıramazsın beni." Gözlerimin sulanmasına engel olamasam da onun gibi kahkaha attım. O sırada spor salonundan hiç tanımadığım biri çıkmıştı. Ozan'a "Emin misin?" diye sordum. "Seni mi seviyorum hâlâ?" "Şu an barışmak istesem gurur falan demeden evet diyecek kadar çok seviyorsun." Neden haklısın? "Yazık kafana." Spor salonundan çıkan çocuğun yanına giderek hızla koluna girdim. "Ben de seni bekliyordum sevgilim, hadi gidelim." 10.05.22

Klasik bir abilerim ve gerçek ailem kitabı ama ana konu dışında bütün fikirler şahsıma aittir. ... Bende kilitli bir kalp onda ise her kilidi açan bir anahtar vardı. Ama ben, o kilit sadece benim kalbimi açsın istiyorum başka kalplere gitmesini istemiyorum. ... "Yeter artık! Ben size ne yaptım ya neden bana böyle davranıyorsunuz." Dedim babam ve abime bağırarak. "Sen ne cürretle bana bağırırsın!" Deyip her gün yaptığı gibi yüzüme sert bir tokat indirdi babam. Yüzüm sol yanıma düşünce sinirle histerik bir kahkaha attım."Görende bizi üvey sanacak, sürekli vurduğuna göre." Dedim sessiz bir şekilde ama babam duymuştu. "Öylesin zaten." Dedi o da sessiz bir şekilde. Aniden ona döndüm, gözlerim sonuna kadar açılmıştı. "Ne?" ... Duru daha bebekken fidye için kaçırılmıştır ve ailesi fidyeyi ödemesine rağmen onu kaçıran adamlar Duru'yu onlara vermeyip durumu kötü olan bir aileye verir.Her ay para karşılığında küçük kıza bakmaları söylenir ve verdikleri ailede paraları olmadığı için bunu kabul ederler. Duru'nun gerçek ailesi olan Mert Erdemoğlu ve Nazlı Erdemoğlu oğulları Batu, Çağan ve Deniz ile kızlarını arasalarda kızlarına dair hiçbir iz bulamamışlardır. Duru babasının zoru ile bir cafede çalışıyordur,ailesinin gerçek olmadığını öğrenen Duru gerçek ailesini cafede ki arkadaşı Tuna ile ararken ailesi de onu arıyordu bakalım önce kim kimi bulacak. Başlama tarihi:23/01/2023

Yanlış bir numaradan doğan biraz alevli, biraz tatlı, birazda mizah dolu bir aşk... ****************************************************** Müzik bitmişti, biz hâlâ birbirimize aşkla bakıyorduk. Devam ediyordu bizim için melodi, devam ediyordu bizim için tüm sözler; dans ediyordu notalar, dans ediyordu ayışığında kahverengi gözlerimizi süsleyen yıldızlar. Titrek bir nefes verdik ikimizde, uzunca bir süre birbirimize baktık. Sanki uzun yıllar boyunca birbirini görmeyen iki sevgiliydik. Buyduk biz. Ne kadar yanyana dursak da yine de özlerdik birbirimizi, kalbimizi, gözlerimizi... Hiç kimse bakamazdı bize bizim gibi. Anlayamazdı kimse, birbirimiz için atan kalplerimizin sözlerini. Ben o'ydum, o bendi. Birdik biz, farklı bedenlerde atan tek bir kalptik. Tek nefes, tek dudak, tek söz, tek beden, tek kalp. Korkmaya, kaçmaya dair bir şey aradım kalbimde. Ama yoktu... Sadece güven vardı, sevgi vardı, aşk vardı. Korkmuyordum, eşim olacak bu adamdan da yeni hayatıma atılmaktan da korkmuyordum. Bana elini uzattı, gözlerinin içine bakmaya devam etmek istedim, uzandım eline. Sıkıca tuttu beni, bırakmadı sonsuza değin. Başparmağı usulca elimin üzerini okşarken alnımda dudaklarını hissederek gözlerimi yumdum. "Hazır mısın birtanem?" Gözlerimi açarak ona baktım. Dudaklarımı bir gülümseme kaplarken uzanabildiğim kadarıyla minikçe boynundan öptüm. "...Hazırım sevgilim."

Küçük yaştan Eroğlu konağında yaşayan Güneşin tek hayali Harun Eroğlu olmuştur yıllarca. Bir gün kader onun yüzüne güler ve bu hayalini gerçek kılar. Eroğlu konağına gelin gider...Ama her şey hayalettiği gibi değildir.

Abi kurgusu. Bu hayatta hiçbir şey yalnızlığımı alamazdı. İnsanlar bile. -Tamamlandı-

Çıldırmıştı gözleri kırmızının en koyu tonuna bürünmüştü öyleki korkudan bayılmamak için zor tutuyordum kendimi En son cama attığı yumrukla ağzımdan bir çığlık çıktı ve gözlerimi sımsıkı kapadım adım sesleri duyunca geri açtım Bana biraz daha yaklaşmıştı elini uzatınca hızlıca geri çekildim. "Yapma" sesi inleme gibi çıkmıştı canını yakıyormuş gibi "Korkma benden vur bağır çağır ama korkma, benden korkma" Hiç birşey demeden aynı şekilde bakmaya devam ettim birden beni kendine çekip sarıldı "Yalvarırım korkma benden herkes korkuyor ama sen korkma" Sonra omzuma düşen tek bir damla yaş hissettim Annesi tarafından çok küçükken terk edilmiş babasını kaybetmiş bir kız bir gün bir vampir tarafından ısırılır ve genlerinde vampirlik olduğunu öğrenirse