Venüs'ün kitabıdır, o dönene kadar bu hesapta geçici olarak bulunmaktadır.

Tüm hayatını sahip olduğu fikirleriyle yaşayan bir adam ile hiçbir ideolojiye sahip olmayan adamın hikayesi... 10.12.2017~19. 11.2018

"20 sene boyunca günahlar yazdım, Dünyam döndü,dışardan baktım, Ha bi de fani aşkına kandım, Töbe töbe Tanrı'm, bi kaşara taptım. Sincan Prensiii, Angara.." *Yakamoz'un yan kitabıdır. Ancak ondan bağımsız olduğundan birini okumadan da diğerinin olay örgüsünü anlayabilirsiniz.* 11.02.2018~25.03.2019

Eşcinsel konulu bir hikayedir.

"Şiddetle başlayan hazlar, şiddetle son bulurlar. Ölümleri olur zaferleri, Öpüşürken yok olan ateşle barut gibi." diyen Shakespeare belki haklıydı bu sonesinde. Ancak istisnalar her zaman vardı ve var olacaktı. Bazı aşklar vardı ki; şiddetle başlasa da, düğümler dizse de aşığın boğazına ve bazen kırsa da onulmaz yerlerden, yine de başarırdı aşığın yüreğinde öldürmeden var olmayı. Sadece birazcık ölümün buruk kokusu kalırdı aşığın genzinde. Ara sıra o koku, ciğerine dolup telaşa düşürürdü aşığı. Ölüm korkusu yapışırdı yakasına. Sonra sevgilinin bir gülüşüyle içindeki cesetlerin üzerinde kan kırmızısı karanfiller açardı. Ciğerine dolan ölüm kokusu hala oradaydı ama artık karanfiller de bakiydi. Zaten aşk; risk almak, ya olursaları kuşanmak değil miydi?. Bazısının payına boyundan büyüğü düşüyordu sadece. Ve alınan her risk, aşığın kendisinden feda ettiği her parça, ölüme yazılan davetiyeye bir harf daha karalıyordu. Aşk; ince bir sıratın üstünde yürümekti. Ne kadar ağırsa sevdan, o kadar içli dışlı oluyordun ölümle. Nefeslerini ensesinde hissediyordun. Aşk; bile bile ateşe yürümekle, vazgeçmek arasında kalmaktı. Yürürsen yanacaksın, gidersen yarım kalacaksın. O yüzden küçüğüyle büyüğüyle her aşk biraz ölüm kokuyordu.

-YETİŞKİN İÇERİK- Iraz. İsminin anlamından dolayı mı uzaktı her şeye, herkese? Annesi ona bu ismi koyarken ne amaçlamışsa, hepsi gerçek olduğu için miydi? Uzaktı, ıraktı. Kendi suçu olmayan şeyler yüzünden hep aile dedikleri o çemberin dışına itilmişti. Hayat ince bir iplikse, o ince ipliğin en kalın yeri Iraz'ın boynuna sarılıydı sanki. O ipi, o boyundan çıkarmanın zamanı gelmişti. Vakit artık nefes alma vaktiydi.

-TAMAMLANDI- -YETİŞKİN İÇERİK- Asil, yalnız bir çocuktu. Sessiz ve ona yalnız hissettiren evinden uzaklaşmak için gittiği bir mekanda başına geleceklerden habersizdi. Ama kader ağlarını örüyordu. bxb boyxboy (100. Bölüm final tadında ama... İlham geldikçe bölüm geliyor ☺️)

"Ben yüreğimdeki bu sızıya da, yüreğimdeki sana da bir isim bulamadım elma kurdum. O yüzden senin adın kavuşmak olsun." Kapak @Percexes <3

Tunahan, okul birincisi Anıl'dan nefret ediyordu ya da duygularını kendi içinde biraz yanlış yorumlamıştı.

hogwarts gryffindor'un altın çocuğu kim jongin'in hafızasının kaybolmasıyla çalkalanınca, ona göz kulak olma görevi ravenclaw'ın gözdesi do kyungsoo'ya kalır. "anlamıyorum profesör." diye mırıldandı kyungsoo kafa karışıklığıyla. karanlık sanatlara karşı savunma kitabı elinden düşmek üzere, bu duruma nasıl düştüğüne anlam veremeyerek öylece profesörü izliyordu. "onunla yakın olmayı bırakın, aynı binadan bile değiliz. neden beni seçiyorsunuz?" profesör mcgonagall revirin önünde durdukları süre boyunca ilk defa kafası karışmış bir suratla kyungsoo'ya baktı. "uyandığında..." dedi ve kafasını revirin içine, jongin'e doğru çevirdi. "uyandığında hiçbir şey hatırlamıyor olmasına rağmen, söylediği ilk şey senin ismindi bay do." 🌑 hear you, falling and lonely, cry out: will you fix me up? will you show me hope? at the end of the day it will help us can you keep me close? can you love me most? 🌕