@kormisin: Yatağıma çok yakışırsın @kormisin: Şu yumuşacık yatağa gelip beni ısıtsana *** Başlangıç tarihi: 12.07.2021

☆"Kayla ne biçim isim Rus musun sen?" "Hatırlatma travması var" Eveet dadaşlar, bu kitabımızda önyargı yok. E ne var reis? Dediğinizi duyar gibiyim Özlem, aile hasreti😮‍💨 Gülmekten YARILACAĞINIZ anlar Ve bol bol duygusal sahneler, ENTRİKA FİTNE FESAT herşey var şans verirsiniz gari😝❤‍🔥🧨 𝙺𝚊𝚙𝚊𝚔 𝚝𝚊𝚜𝚊𝚛ı𝚖ı𝚗ı 𝚢𝚊𝚙𝚊𝚗 𝚞̈𝚜𝚝𝚊𝚍 : @Nehirleradamolmaz__

ZORLA EVLİLİK VARDIR, ONA GÖRE OKUYUN. Umursamaz tavrı beni sinirlendirmişti, babamın götünden resmen ter akıyordu. Kapıyı kapattı ve stresle bana baktı, bende ona baktım. "Bu adamla seni evlendirmek zorundayım Yağmur, bu adama karşı çok dikkatli olacaksın duydun mu beni?" Dedi, şaşkınca ona baktım, ilk defa beni düşündüğüne dair bir konuşma yapmıştı. Ama bu beni zorla evlendirdiği anlamını değiştirmezdi. Yinede uzatmamak adına, "tamam" diyerek içeriye geçtim, adamın ismi neydi acaba? Neyse, adamın yanına mecburen oturdum ve bacak bacak üstüne atarak elimle oynamaya başladım, adam benden tarafa bakmazken yutkundum. Sakin olmam gereki- "Evet kızım nasılsın? Maşallah pekte güzelsin." Diyen amcanın sesiyle daha bir gerginleştim. "İyi... iyiyim amca." Dedim, acaba amca demese miydim? Amca ise bana gülerek baktı. "Bana Arda baba diyebilirsin." Dedi, baba demek doğru gelmiyordu. "Peki," dedim sadece, Arda amca ile babam konuşurken bende anneme bakıyordum, o bile stres içinde yanımdaki adama bakıyordu. Adını sorsam bana söyler miydi ki? "Şey... adını öğrenebilir miyim?" Dedim yanımdaki adama mırıldanarak, adam yaslandığı yerden bana baktı. "Kerem."

İzmirli 19 yaşında bir genç kız... Babasının yüzünden daha doğru düzgün bir kez dışarı çıkamazken yine babası yüzünden bilmediği bir şehirde , bilmediği bir aileye gelin giden bu kızın sonu ne olucak? Daha mı üzülecek , daha mı mutlu olucak ? Gelin beraber görelim. ••• Watpadde konu, kurgu ve isim açısından ilk kitaptır, tamamen şahsıma ait❗

Aile-asker kurgusu✨️ 🪷 Gözlerime bakmaya devam ederken sordu. "Sen benim kim olduğumu biliyor musun?" kafamı aşağı yukarı salladım. "Abim!" dedim gür bir sesle. "Abimsin sen benim!" Afalladı. Ona, sen uzaylısın desem bu kadar şaşırmazdı hani. "Ne?" dedi. "Nil ben. Kardeşinim!" 🪷 07.09.24✨️ #aile 1 12.09.24✨️ #gençkurgu 1 21.08.2024🍭 18.07.2025🍭 (TAMAMLANDI)

Gökyüzü fazlasıyla bulutlu. Tatlı bir esinti saçlarımı okşuyor. İçimde nedenini bilmediğim bir mutluluk ile gökyüzündeki bulutları izliyorum. Bir tanesi maymuna benziyor, tam yanındaki de traktör gibi. Belki şu büyük bulut kocaman yaşlı bir ağaçtır. Parmağımı uzatıp bulutlara dokunmaya çalışıyorum. Saçlarım burnumu gıdıklıyor, kıkırdıyorum. Gözlerimi kapatıp gözümde canlandırıyorum. Maymun neye benziyor, ağaç ne kadar yaşlı, o traktör ne kadar büyük tekerleklere sahip... Yavaşça kaybolmaya başlayan güneşin ışıltısı son kez yüzüme çarpıyor. O son sıcaklığın ardından bir gölge hissediyorum ama bulutlar kadar uzak bir gölge değil bu, çok yakın. Gözlerimi açtığımda minik bir çığlık ile geriye sıçrıyorum. Karşımda yüzüme doğru eğilmiş bir çocuk görüyorum. Saçları tamamen kazındığı için kulakları kocaman geliyor gözüme. Korkumun yerini kahkahalar alıyor. Çocuk da bana eşlik edip yanıma oturuyor. "Gözlerin kapalı ne yapıyorsun, uyuyor muydun?" Gözlerimi ondan ayırıp tekrardan bulutlara bakıyorum. "Hayal kuruyorum." Çocuk da başını kaldırmış bulutlara bakıyor. "Neyi hayal ediyorsun? Gökyüzünde ne var ki." Gördüğümü görmüyordu sanırım. "Bir maymun, bir traktör, bir de ağaç." Anlamayan gözlerle bana baktığında ona gökyüzünü gösteriyordum. Yakalamak istercesine elimi buluta doğru uzatıyorum. "Bak bu bulut balığa benzemiyor mu sence?" Benim gibi elini uzatıyor. Başparmağı ve işaret parmağı arasını açıyor sanki bulutu tutar gibi. Gülmeye başlıyor. "Hayır! O balık değil, o bir denizkızı."

İlk bölümler tamamen düzenlenmeye alındı. Okumaya başlayabilirsiniz. Keyifli okumalar. Hiç hatırlamak ya da unutmak gibi bir derdim olmadı bu zamana kadar. Hayatı pek umursayan bir kız olmadım hiçbir zaman, zaten rastgele yaşam diyebileceğim bir hayat yaşıyordum. Bazen memnuniyetsiz, bazen aşırı mutluydum ama çok nadir üzülürdüm. Bilmiyorum belki de dört dörtlük hayatı olup, sahte dram kasan o aptal kızlardandım. Böyle olmadığını biliyorum ama düzenli bir hayatım vardı. Bir de doğduğum andan beri benim bir bordo bereli gibi yetişememe sebep olan abim. Hayata yenik başlamış bir bordo bereli.. Neyse kasmayalım bu kadar. Aşıları falan tam. Hayatım eğlenceli mi? Sanmıyorum. Yine de kötü şeyleri pek görmemeye çalışır ve hep pozitif olmaya özen gösteririm. Yalan! Değil. Tamam birazcık abartmış olabilirim ama yani gerçekten bu kadar kanser bir kitlenin içinde de kimse Pollyanna olmamı beklemesin.

*GEREKSİZ KÖTÜ YORUM YAPMAYIN. SİLAH ZORUYLA OKUTMUYORUM* ARGO İÇERİR! #2 Acı #3 Kısa Hikaye "Kardeşim, n'oldu açık açık söylesene!" Burnumu çektim ve gözlerimden akan yaşları sildim. "Kardeşim, Sidelya'yı kaybettik." Ofladı. "Buluruz kardeşim ya buluruz." "Kardeşim, öbür anlamda kaybettik." dememle arkadan Yavuzer'in bağırış sesi geldi. "BEN KIZIM SAYIYORUM ONU KARDEŞİM OLMASINA RAĞMEN KIZIM GİBİ KORUYUP KOLLUYORUM! SANA GÜVENEREK EMANET ETTİM BEN KIZIMI!" "KIZIMIN ÖLÜMÜNE SEBEP OLDUN!"

Alara Yılmaz babasının antrenörlüğünü yaptığı milli erkek voleybol takımının kaptanına aşık olur... '300423

Okulun "playboyu" ve okulun tek kapalı kızı. Lise de başlayıp hayatlarının bir çok yerinde yollarının kesiştiği bu ikilinin yaşadığı maceraları ele alan bir kurgu. Kapalı olduğu için zorluk çeken kız. Kızın ailesine tamamem zıt görüşe sahip bir ailede büyüyen bir erkek. Düşününce zıt karakterlerin bir araya gelmesi zor değil mi? Zor ama İmkansız değil... Başlangıç:20.05.2023 Bitiş:21.06.2023