Ben Eftelya... Eftelya yılmaz abileri tarafından katil damgası yiyen o kız "İnsan sevdiklerine sarılamayınca kokularına sarılıyor" hadi gelin hayatımın beni nerelere sürüklediğini beraber görelim... ya gerçekte onun yüzünden değilse? Ya her şey bir oyun çıkarsa? Affedebilecek mi... okuyup öğrenelim... klasik aile kurgusu Herşey yazarın kurgusudur... şans veren herkese teşekkür ederim.

Abi kurgusu. Bir gitsem de kurtulsam. Duracaksam da bir sen durdursan. -Tamamlandı-

Bana doğru bir adım daha attığında çamurlu postalları siyah botlarımın ucuna tutundu. Gözlerim gözlerinden milim oynamadı. Kalbimin bu reaksiyonuna şaşırıyordum. Hatta pardon direkt dehşete düşüyordum. Böyle kaba saba, inatçı, sinir bozucu, katlanılamaz birinin bana bunları yaşatabilmesi haksızlıktı. Nabzımın tavan yapmasına yetecek olan varlığıydı zaten, bu kadar yaklaşmasına ne gerek vardı? Öleyim mi istiyordu? - Ahsen. Gözlerinden ayıramadığım gözlerim, yakında boynumun infilak etmesinin sebebi olacaktı. Gökdelene bakmıyordum, sadece gözlerine bakmaya çalışıyordum. - Hım... Eklemlerine kadar ellerini örten siyah eldivenleri boynumda gezindi. Saçımı çekme ayağına elleşiyordu. Farkındaydım. Daha bir çok şeyin de farkında olduğum gibi. Gözleri boynumdan uzaklaştırdığı saçlarımdayken put gibi durmuş telvesinde boğulduğum kahve gözlerine bakıyordum. Şu bakışları bile midemi düğüm düğüm edebiliyorsa öpse ne olurdu acaba. Öpse mi? Öpmek. Tövbe haşa. - Kirayı arttırdım. Ben hala aptal aptal onu izlerken kurban olduğum gülüşü dudaklarında can buldu. Bir insan her haliyle can yakıcı olabilir miydi ya? Gülmesindi bu. Vallahi akşama kalmaz öğlenden gönderirlerdi naaşımı memlekete. Kirayı artırmış Ahsen, dedi sağ melek. Vay şerefsiz, diye de ekledi sol melek. Kira mı? Ne kirası. Kalbimde yaşaması için kira istememiştim ki, orası sonsuza kadar onundu zat... KİRA? - Boğarım seni Balamir.

Ada büyük bir organizasyon firmasında cinsiyet partilerinin aranan yüzüdür. Onun görevi bebek kostümü giyip cici anne ve baba adaylarının kollarına koşarak bebeklerinin kız olacağını göstermekti. Her zaman yaptığı bu işi kaderin çelmesinin bozacağından habersizdi. Atlas ise çapkın ve aşkın kapısını kilitlere vurmuş, ablasının bebeğinin cinsiyetini öğrenmek için partiyi organize eden dayı adayıydı. Dev bir kız bebek eniştesi yerine onun kollarına koşunca farkında bile olmadan kalbini sakladığı kapı ardına kadar aralanır. Üzerine düşen koca bebeğe aşık olacağını nereden bilebilirdi ki? İlk görüşte aşka inanır mısın? Eğer cevabın hayırsa bu hikaye sana doğrusunu gösterecek. Atlas'ın bebeğini bırakmaya hiç niyeti yok. Bebek ise bunun oluru olmadığına inanıyor. Kaçanın kovalandığı bu hikayede kazanan belli. O da Aşk... "Senle ben iki cihan bir araya gelse bile bir araya gelemeyiz." "Senle ben bu yılın en iyi çifti olacağız bebeğim."

Pusat Ali Şahoğlu, en yakın dostunun kız kardeşi Gökbeyaz Çakır'ı kurtarırken istemeden katil olur. Onun için hapse girer, dört sene yatar, elinden birçok fırsatı kaçırır, sözlüsü Suna tarafından terk edilir ve yaralı, ihanete uğramış bir adam olarak hapishaneden çıkar. O çıkarken, Virankaya'da anlı şanlı bir düğün başlamak üzeredir: kardeş bildiği, kardeşini kurtarırken katil olduğu Baran Çakır ile, eski sözlüsü Suna'nın düğünü. Virankaya artık bir savaş beklemektedir. Yörenin iki güçlü ailesini de kasıp kavuracak, tam ortasında da iki büyük beyi birbirine düşüren Suna'nın olduğu bir savaş... Fakat hiçbir şey beklendiği gibi olmaz. Sebebi Pusat Ali Şahoğlu'nun çıkar çıkmaz Suna'ya değil de, kimsenin beklemediği birine yönelmesidir. Gökbeyaz Çakır'a. İNTİKAM SÖZCÜĞÜNÜ FAZLASIYLA İÇERSE DE İNTİKAM OLAY ÖRGÜSÜNÜ İÇERMEZ :)

(Olumsuz ögeler, şiddet ve +18 içermektedir!) Alena Korel, çocukluğundan bu yana sevgisizlikle ve de yaralarıyla büyümüş bir genç kızdır. Bir gün üvey kardeşi yüzünden okuldan atıldığında, bitti dediği yerden hayat, onun için yeniden başlayacaktır. Ta ki, hayatının aşkı Meriç Balamir, Ondan hayatının yalanını saklayana dek. Ama sırların da bir huyu vardı. Bir gün Mutlaka Açığa çıkarlardı. Çıktıklarında ise ne bir çiçek Ne de İzvinya, Sağ kalmazdı. - "Şşt, hayır ağlama." Sesi kendinden emindi. "İnciler, incitilmez." - yetişkin içerik, küfür ve şiddet unsurları barındırır. çalınması veya kopyalanması hâlinde, her türlü hukuki süreç başlatılacaktır. - İzvinya ismiyle yazılan ilk ve tek hikayedir. Bu kitap, üç kitaplık bir seridir ve İLK KİTABI TAMAMLANMIŞTIR. Üç kitap da bu çatı altında yayımlanacaktır. Keyifli okumalar. daha fazlası için, Instagram: izvinyaserisi & ghiratopcu 15.11.2019🖇️

"O da bizim gibi, kimsesiz, bizden."

Annemin saç rengini değiştirir gibi sevgili değiştirmesinden mütevvellit, zilyonuncu kez elimde bavulumla babama postalanmıştım. Bundan önceki okullarımda yaşamış olduğum uyum sorunum ve kabarık disiplin cezalarım yüzümden hiçbir devlet okulu beni kabul etmeyince babam çareyi Ankara'nın uzak ucundaki benim gibi problemli öğrencilerin bol sıfırlı çekler karşılığında kabul edildiği K.Ö.K kolejine yazdırmakta bulmuştu. Ben kim miydim? Elitist kafayla, kibarlıkta nirvanayı zorlayan bir babadan olma, paronayak şizofren bir anneden doğma, çöldeki bahtsız bedevi... Yani bendeniz Ada. Şimdi okulun kapısının önünde bir elimde kitaplarım, diğer elimde tekerlekli bavulum ile yeni hayatıma bakıyordum. Maalesef bu okula giriş var ama çıkış yoktu...

AYDINLIK VE KARANLIĞIN SAVAŞI Krallığı adına seçim yapan bir baba. Çocuğunu kaybettiğinden habersiz bir kraliçe. Yalana bulanmış yüz yıllık kehanet ve kandırılan krallıklar. Yaklaşan savaş. İhanetin bıçağıyla gelen ikinci bir hayat ya da şans. Unutması mümkün olmayan anılar ve hatırlayan tek kişi olmak. Bir prens ve habersiz prenses... Yeniden kurulan ilişkiler. Bu sefer ilkinden farklı olacak mı? "Bildiğim doğru şuydu; geçmişe dönmek mümkün değildir. Ama yanlışmış. Tekrarlayan rüyalarımın geleceğimin habercisi olduğunu nereden bilebilirdim ki." "O, güneş gibiydi. Herkes tarafından biliniyordu, göz önündeydi ve parlıyordu. Hayatı boyunca da parlamıştı. Ben, ay gibiydim. Güneşin ışığını çaldığım söyleniyordu ancak tek yaptığım gecenin karanlığını aydınlatmaya çalışmaktı. Üstelik aydınlatmaya çabaladığım, Güneşin sebep olduğu karanlıktı. O, en başından itibaren karanlıktı aslında. Ben ise aydınlık."

Annesi hilal kurtlarından babası melez olan bir ailede doğan iki ikiz çocuk. Biri melez diğeriyse soyları neredeyse bitmiş olan hilal kurtlarından...Aileleri düşmanlarından kaçmak için izlerini kaybetmek için sürekli ülke, ülke gezerlerdi. Ve çocuklarını sürekli orada ki insan okuluna gönderirlerdi. Ama bir süre sonra artık o okullara gidemez oluşlardı. Güçlerini kontrol edemedikleri ve insanlara zarar verdikleri için artık hiçbir okul onları almıyordu. Bay Korelin artık çıkmaz bir sokağa girmişti. Tehlikeleri her geçen günde daha da yaklaşıyordu. Çocuklarını korumak için onları kendilerinden uzakta farklı bir okula gönderiyor. Onları Salvatore okuluna göndermek zorunda kalıyor. Tabi bu okula gitmelerinde erkek ikiz kardeşinin de payı vardır. Ama hesaba katmadıkları bir durum daha vardı. İki düşman okul yan yana... Salvatore kurt okulu ve Salvatore vampir okulu... Ne kadar birbirlerine düşman olsalar da çocuklarını korumak için oraya gönderiyorlar. Ama gittikleri andan beri bela başında eksik olmuyor. Alara ve Ege sadece güçlerini geliştirmek isterken başlarına tahmin etmeyecek olaylar gelmeye başlıyor. Alara'nın Berkay ile tanışması işleri daha da kızıştırmaya başlamıştı. Ela gözlerin esir aldığı bir dünyadaydım, bunun olmasına izin vermemeliydim ama verdim. Beni tutsak almasına izin verdim. Yüzünde ki gülümseme dostça bir gülümseme değildi. Gözleri gülümseyerek bakmasa da esir alıyordu... Kurtlar ve Vampirlerin bitmek bilmeyen savaşları ve her zaman olduğu gibi hiç bir şeyden eksik olmayan aşk.... İkizlerin o kadar yaşadığı şey sadece bir filmin başlangıcı mı? Onları daha fazla ne bekliyor olabilir ki? #Melez #Köken Başlangıç tarihi: 23.01.2019 Bitiş tarihi: 06.09. 2020