Po śmierci Syriusza Harry czuł głównie gniew, który potem zmienił się w pustkę. Z czasem zaczęło się dziać coś dziwnego. Wokół niego rozbrzmiały dziwne szepty, których na początku nie rozumiał. Postanowił jednak dowiedzieć się, co takiego słyszy.

Turniej Trójmagiczny okazał się mieć dla Harry'ego zupełnie inny finał, niż się spodziewał. Po ucieczce z cmentarza został oskarżony o coś, czego nie zrobił, a jego sprzymierzeńcem okazuje się nagle ktoś, kogo nigdy by o to nie podejrzał.

Harry Potter nigdy nie uważał się za normalnego. Zawsze znalazł się ktoś, kto udowadniał mu, że jest daleki od tego stanu, a teraz to poczucie było jeszcze większe. Nie przypuszczał jednak, że los postawi mu na jego drodze kogoś równie "nienormalnego" jak on.

Harry zaczyna zdawać sobie sprawę, że tak naprawdę nikt go nie zna. Zaczyna wątpić w słuszność walki z Voldemortem i robi jedyną rzecz, którą w tamtej chwili uznaje za słuszną.

- Przecież obiecałaś to Albusowi. Młodsza z kobiet struchlała. - Nie, nie, nie. - pokręciła głową - Nic mu nie obiecałam. Nagle do niej coś dotarło. Spojrzała na Minerwę z przerażeniem. - Nie. Nie zrobiłby tego. - rzekła z niedowierzaniem. - Zrobił i to i wiele innych rzeczy. Bardzo ci pomógł... - Pomógł mi - Młodsza z kobiet minimalnie podniosła głos. - bo najwyraźniej mogłam mu się przydać, jak widać. - Nie. On pomógł ci, bo był dobrym człowie... - Strategiem - ucięła jej rozmówczyni- liderem wojennym, czarodziejem jeśli chodzi o umiejętności. Choć może "dobry" to trochę zbyt mało powiedziane. Ale nie człowiekiem. Nawet po śmierci rozstawia nas jak pionki na swojej szachownicy. Nasz wszystkich. A ja się nie dam wykorzystać.

Opowiadanie nie należy do mn, tylko je udostępniam. Dopiski tłumaczki zostawiam. autor: Dysperdis link do oryginału: http://www.fanfiction.net/s/3400542/1/ gatunek: Romance/Angst długość: 14 status: zakończony zgoda na tłumaczenie: jest tłumaczenie: Lana4444 i obecnie głównie MEA:) Beta: Aribeth paring: HP/LV Ostrzeżenia: wulgarny język, sceny erotyczne [eee, nie, to ostrzeżenia, a nie zachęcenia:P]

Zakończone. Harry odkrywa... Nie, dochodzi do wniosku, że Dumbledore go okłamuje i bynajmniej się nim nie przejmuje. Po kolejnym wyczerpującym dniu u Dursleyów błąka się po okolicy. Niestety jest tak wyczerpany, że traci przytomność. Budzi się w obcym dla niego pokoju, a na dodatek pewien znajomy mężczyzna go obserwuje... UWAGA! * piszę na faktach książki i nie biorę pod uwagę filmów * Tomarry * pojawią się sceny erotyczne * Fluff

Harry pisze list o poddaniu się Voldemortowi. Czarny Pan jest zaintrygowany. Ostrzeżenie: To romans z Harrym Potterem / Voldemortem podczas szóstego roku Harry'ego w Hogwarcie. Czytasz na własne ryzyko. Opowiadanie nie jest moje. Link do oryginału: https://m.fanfiction.net/s/7241394/20/

Harry Potter wiedział czym jest strach. Czuł go w życiu zbyt wiele razy i za często mu ulegał. Nigdy jednak nie żałował tego, że stał się Ślizgonem, bo nauczył się, że to nie jest powód do wstydu. A Gryfoni udowodnili mu, że bycie w domu Lwa nie było czmyś z czego można być dumnym. Ale kiedy stał przed Syriuszem Blackiem i mówił mu, że jest Ślizgonem, bał się. Bo strach przed odrzuceniem i utratą namiastki rodziny jaką mógł poczuć, była silniejsza niż duma, którą czuł zakładając przypinkę Slytherinu. Ostrzeżenie: w tekście występuje znęcanie się nad dzieckiem, przekleństwa, opis ataków paniki i lęku oraz nieodpowiednie treści dla młodszych czytelników.

Harry znajdował się w komórce pod schodami, aż do momentu, w którym Severus Snape przybył na Privet Drive 4. Uwaga: Nie jestem autorem. Jest to tłumaczenie. Link do oryginału: https://www.fanfiction.net/s/7323806/1/The-Boy-who-died