•Yetişkin okurlar içindir• Kandan kıyafetlerimizi kuşanıp da, İçtiğimizde suyundan kehanetin, Biliriz hepimiz aslında, Ona ait bedenlerimiz. Apollon, Apollon. Gel de gör bizi, Kutsal bakirelerini. Al da götür bizi, Kutsal gelinlerini. Çıplak bedeni suyun içinden çıkarken biraz önce sunağa döktüğüm kanım ona doğru aktı. Önce damla damla sonra da bir nehir gibi hızla. Bedeni giderek görünür kılınırken kanımdan güç alıyor, yeniden hayat buluyor gibiydi. Güçlü bedeni tamamen görünür kılındığında dudaklarını araladı. "Konuş," dedi ölümsüz sesiyle. Sesi az önce damarlarımda akan kan kadar akışkan ve sıcaktı. "Bana sunduğun şey nedir?" Bu hikaye Kehanet Tanrısı Rae'ye adanmıştır. Not: Hikaye 18 yaş ve üstü okuyucular için uygundur. Cinsellik ve çıplaklık içerdiğinden bu uyarıyı yapmak durumundayım. 1. Kitap 05.11.2022 tarihinde tamamlanmıştır. 2. Kitap güncel olarak yayınlanmaktadır.

Pelin, Barış ve Beren. Yani namı diğer Astrella, Ryker ve Mila... Nerden bileceklerdi ki işlerin bu noktaya geleceğini? Üç sıkı dost sihirli bir şekilde kendilerini kraliyet sarayında bulduklarında başladığını sanacaksınız hikayeyi ama asıl hikaye ihanetle başlayacak. Dost dediklerinizin sizi arkanızdan nasıl vurduğunu, güveninizin nasıl kırıldığını okuyacaksınız belki de. Ama aşksız bir hikaye kapısız bir evdir. Her yeni bir bölümde olaylar içinden çıkılamaz bir noktaya geldiğinde sizin de kafanız karışacak çünkü bu hayata ayna tutan bir hikaye. İhanet, kayboluşlar, çözülmesi gereken sırlar, gerçekleşmesi gereken bir kehanet... Bu tanrıların insanoğluna verdiği son bir şans. GÖKYÜZÜNÜN KEHANETİ. Hem de çaresi olamayan bir kehanet. Gerçek ve sahte. İyi ve kötü. Acı ve mutlu haykırışları okumaya hazırlanın! ✨

Zaman Oyuncuları isimli ilk hikayenin devamıdır. "Özlem, geleceğin geçmiş gibi olması isteğidir - ama, şimdi açısından, gelecekten önce, şu ânın, önceki -anımsanan- anlar gibi olması isteği; ve -olamadıkları için-, olmamaları -olamamaları-ndan dolayı, isteğinin boşa çıkması konusundaki, itirazıdır." (Oruç Aruoba) "Ben genelde geçmiş zamanları seviyordum. Mesela elektriğin icadından önce mutlaka gidip geceleri gökyüzünü seyretmeli insan. Van Gogh'un "Yıldızlı Gece" tablosu hayal gücüyle birleştirilmiş sanat değilmiş; meğerse gerçekten o gökyüzünü ışıkların yolunuzu kesmediği bir gökyüzünde görmek mümkünmüş. "

DÜŞ DAHA BAŞINDAN BİR ANIDIR!!!(Oruç Aruoba) Sonsuz bir aşkın içinde kayboldu Tanrıça.. Bütün şairler, söylenen bütün sevda sözleri, yaratılmış her şey onları anlattı yüzyıllarca. Şimşeklerle düştü iki aşık, Zeus'un lanetiyle.. Ayrı yerlerde iki ölümlüydü onlar artık... Biri maviye aşık, diğeri mavinin ta kendisi. -------- Yıldızlardan derlemem vardığım yargıları, Oysa müneccimliği enikonu bilirim; Ama anlatmam iyi ve kötü yazgıları: Ne âfet ve kıtlıklar, ne altüst olan mevsim. Ânlara fal bakamam, geleceği göstermem; Söylemem kime şimşek, yağmur ve rüzgâr kısmet, Tahta geçeceklere ikbal müjdesi vermem Gökkubbede bulsam da türlü türlü alâmet. Senin gözlerindedir bildiğim her ne varsa, O değişmez yıldızlar kaynağıdır sanatın, Birlikte yaşar gerçek ve güzellik yaşarsa; Sen sürdür varlığını, sürüp gitsin kaç batın. Yoksa, senin gelince sonun - bu falcı bilir Gerçekle güzelliğin kıyamet günü gelir.-William Shakespeare

Bazı ÖLÜMLER uzun, bütün HAYATLAR kısaymış!!! "Ne yapıyorsun sen?" diye haykırdım. "Sus, ben ne dersem onu yapacaksın. Kaltak!" bir tokat daha attı suratıma. "İmdaaaaat!" diye bağırdım ama müzik son sesti, kimse sesimi duyamazdı. Adamın fantezisine bak, beni öldürecek! "Bağırma" dedi hiddetle, bir tane daha çaktı suratıma. Gözlerim kaydı ve bayıldım. Her şey durdu. Acaba ölmüş müydüm? Yoksa gerçekten kalbimin attığı yere, annemin mezarına mı gidiyordum. 24 saat oldu, kurtuldun.. dedi içimde dedelere, amcalara, abilere hep inanmış olan ses. Ama hep de kazık yedin be Zümra hepsinden, dedi küskün çocuk içimdeki. "200'e şarj ediyorum. Dur! Geldi." Bu kadın sesi de neydi böyle, Serkan'dan kurtulmuş muydum, ellerimde bir şeyler vardı ama kesinlikle kelepçe değildi, kafamın üstünde değillerdi bir kere bileklerim, vücudumun iki yanındaydılar. Kadın benim için geldi diyordu, o sırada kapının orada sevinçle zıplayan üç kişi gördüm bulanık bulanık. Sonra içlerinden biri netleşmeye başladı. Çok tanıdık bir yüz, sakalları çıkmış, boyu daha da uzamış ama kızıl sakalları daha da yakışmış bir genç... Beni tek mutlu etmiş insan bilmese de.. "Tuna gelmişsin." dedim son gücümle zorlayarak. Zorladım çünkü gitsin istemiyordum. Ama sesim çok tuhaf çıkmıştı. Kendi sesimi tanıyamıyordum. Boğazıma bir şey mi yapmıştı o pislik? Karnımda bir acı hissediyordum, sanki kesilmiş gibi. Elimi kaldırmak istedim kaldıramadım. Tuna yanındakilere garip bakışlar attı ve sonra yanıma yaklaştı. Doktor gibi görünüyordu, çok yakışmıştı ona doktorluk.

Geçmişte yaşanan kayıplar sorgulanabilirdi, ama sorgulanmadı... Bir çocuk yapayalnız büyürken, geçmişin saklanan sırları onu sessizce takip etti. Sonunda O'nu ve sırları açığa çıkaracak gelecek onu alıp zaman girdabına sürüklemişti bile... Zamanın elinde oyuncak olan onlar mıydı, yoksa zamanla oynamanın tehlikeli tadına mı varmışlardı, insan zekasını alt eden, zamana boyun eğdiren aşkların çağrısı mıydı bu yaşananlar? Muhteşem bir bilim kurgu hikayesinin eşiğindesiniz... "Hayır zaman yolculuğu ile ilgili söyleyeceklerim var kendisine." dedim bir çırpıda, bunu söylerlerse mutlaka ilgisini çekerdim. Koruma aniden alaycı bir kahkaha koyuverdi. "Bak delikanlı, bize gün içinde neler neler geliyor biliyor musun sen? Patlayıcıları icad diye sunmaya kalkanlar, Hakan Çelik'i yurt dışına kaçırmak isteyen ajanlar, 2300 yılından geldiğini iddia eden yaşlı bunak dedeler, bir kaç seneye kadar ben onun gayri meşru oğluyum diyenler de çıkar da Allah'tan yaşı daha genç. Hadi genç adam, zaman yolculuğunu keşfedersen bana da uğra birlikte gezeriz." adam düpedüz kafa bulmuştu benimle. Ve evet gayri meşru değil, öz be öz oğluydum içerdekinin. Ama bir dna testi istesem deli diye içeri tıkarlardı herhalde. Umudumu yine de kaybetmemiştim. Konferans salonunun çıkış kapısına hızla koşturmaya başladım. O'nu yakalayacak ve ilgisini çekecek şekilde seslenecektim. Ama bu gün zamanın gerçekten benimle oynadığı gündü. Bir kaç saniye ile bindiği resmi araç önümden geçip gitmişti. Yerdeki taşa bir hışımla tekme savurdum.

❝Bir kez değil, birçok kez çıktın karşıma, her seferinde de tutuldum sana, Liza.❞