Zaman ailemi benden almıştı, babamı annemi onlarla birlikte ölen o küçük kız çocuğunun bütün duygularını... "Kızım sana emanetir Aşit ağa. Ona benim yokluğumu hissetirmeyesin, başını bağlayıp yuvasını kurasın. Benim vaktim çoktan gelmiştir." Başkası babamın yerini doldura bilir miydi? Saçlarımı okşayıp öpe biliri miydi? Saatlerce sıkılmadan çok konuşan kızını dinliye bilir miydi? Bunların hiç biri olmazdı, babamın ilk aşkımın hayran hayran izlediğim adamın yerini kimse alamazdı ki. "Merak etmiyesin Bahoz, kızın önce Allaha sonra bana emanetir." Olmak istemiyordum ki ben hala babamın küçük zambağı olmak istiyordum. "Devran razımıdır bu olacak evliliğe?" Ne evliliğiydi? Devran kimdi? "İçin rahat olsun onlar doğmadan kader onlar için çoktan yazılmıştır zaten." Yaşanacak bir kader vardı. Devran kaderinden kaçmak istesede, Zambak kaderine boyun eğmek istemesede hayat onları bir araya getirecekti... (yetişkin içerik bulundurur;) Devran ve Zambak

Van'da koca iki aşiret, iki imkansız aşk ve bu aşk yüzünden yaşanan berdel... "Ya berdel ya kan Azad Ağa!" Dedi Ahmed Ağa sakin, usul ve sessiz ama bir o kadar da zorunlu kılan sesiyle. Dolu gözlerimi babama sundum, yapamazdı bana, kıyamazdı. "Baba yapma." Dedim yalvarırca, sessizce. Babam gözlerime baktı. "Kabul Ahmed Ağa." Dediğinde bedenimi taşıyamadım, kendimi yere bıraktım...

Üvey abisi yüzünden berdele kurban giden Badenin hayatı ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ 04.12.2022 başlangıç 28.04.2023 bittiş

"Ben tüm törelerinizi göze alarak dayandım kapına Hasan Ağa! Vereceğin hüküm başım gözüm üstüne. Hiç gocunma çek silahını vur beni. En azından son nefesimde bile Dilan'ımı görmüş olurum!" "Madem vereceğim karar kabulündür o halde hüküm bellidir oğul. Duyduğumuz kadarıyla bekar bacın varmış uzaklarda. Bacınla oğlum berdel olacaktır. Kabul etmezsen acımam vururum ikinizi de. Amma sanma ki sadece ikinizle kalırım. Soyadın okunursa bu ülkede namerdim!" Çok uzak yerlerde karar verilmişti adıma. Yurdumdan, evimden uzaklara ne olduğunu bile anlamadan sürgün edilmiştim. Ama asla üzülmemiştim. Ben adımla şanımla Edirne'den Mardin'e gelin gitmiştim. Yaktığım ateş Edirne'den Mardin'e kadar gitmiş de tek ben yanmamıştım. Ateşimi harlayan herkes benimle yanmıştı. HİKAYE TAMAMEN BİR HAYAL ÜRÜNÜDÜR. GERÇEK KİŞİLER VE OLAYLAR BARINDIRMAZ. Kitabımızın Birincilikleri: #romantikkomedi 1. Sırada #berdel 1. Sırada #ikizler 1. Sırada #edirne 1. Sırada #mehpare 1. Sırada #dram 1. Sırada.

Küçük bir kız olan Lorin Kalender ve Mardin'in büyük bir aşiretinin ağasının oğlu Viran Şahmaran... Berdel yüzünden iki ailenin de tüm hayatı değişmişti. Henüz küçük olan Lorin kendisini bir anda büyük bir konağın avlusunda buluvermişti. Viran ise tüm hayatını değiştirmiş, bu kızı üzmemeye yemin etmişti.

Zelal, öylece salonun ortasında durmuş oğlunun, kolunu tuttuğu kıza bakıyordu daha doğrusu bir çocuğa," bu kim oğlum?" Dedi, meraklı bakışları oğlu ve kolunu tuttuğu çocukta kalmıştı. " Tanıştırayım, gelinin yezda." Dedi, Ciwan ağa, daha on altısında olan kıza bakarak," benden gelin istedin getirdim. Muradına erdin mi?" Bunu dile getirirken annesine karşı oldukça sakindi. Ama kimse Ciwan Ağa'nın içinde kopan fırtınadan haberi yoktu. Bunu yaptığı için kendinden yeterince nefret etmişti. Yanında getirdiği karısı olsada, o lise çağında ergen bir çocuktu. Koynuna almayı bir tarafa bırak, ona hangi sıfatla sesleneceğini dâhi bilmiyordu.

bir sabah abisinin kız kaçırması üzerine konaklarına gelen karşı aşiret ile zorla berdel'e kalan kızın hikayesi onemli spoi: erkek kızı seviyor lütfen oylamayı ve destek çıkmayı unutmayın sizleri seviyorum. diğer kitaplarıma da bakabilirsiniz Bütün hak bana aittir alıntı veyahut kopya gibi herhangi bir şeyde dava açılacaktır.

Bana baktı, yanına yaklaştım. Çenemi yukarı dikip söze girdim, "sende bende birbirmizi tanımıyoruz." Tek kaşı havalandı. "Biraz evli kalır sonra boşanırız. Ben tanımadığım bir adamla bir ömür geçirmek istemiyorum." Dediğimde yüzünü biraz yüzüme yaklaştırdı. "Önümüzde yıllar yıllar var Efsun Arslanoğlu tanışırız." Dediğinde sesi sert değil aksine garip bir şekilde yumuşaktı ve birde eğlenir bir tını vardı sesinde. Gözleri gözlerimde, elleri arkasında bağlıydı. Boyu benden oldukça uzun olduğu için yüzüme eğilmiş olması aramızda ki mesafeyi azaltmamıştı. "Ya ne demek tanışırız! Delirdin mi sen?" Başını salladı. Sinirle güldüm. "Ben sevmediğim bir adamla bir ömür geçirmek is te mi yo rum!" "Seversin." . . . . . . Efsun Akın & Karan Ali Arslanoğlu !!!Yaş farkı içerir!!!

Azîz Ağa: "Varsın hiç çocuğumuz olmasın, Kırlangıç. Biz, anne-baba hasretiyle kavrulan çocuklara yuva oluruz." Ayşe: "Anneler hep can yakar, Azîz... Ya ben de annem gibi olursam? Ya onların canını yakarsam... Çok korkuyorum. Yüreğim... onun gibi bir anne olmaktan korkuyor. Eğer bir gün çocuğumun canını yakarsam... Babamın yapamadığını yapar mısın? Çocuğumu benden korur musun? Olur musun onun kalkanı?"

-Yaş farkı içerir- Cebinden bir gerdanlık çıkardı Aldemir. Kızın gözünün önünde kaldırdı. "Al." dedi. "Yüz görümlüğü." Kız almadı. Aldemir, yatağın üstüne bıraktı. Geri çıktı, ceketini çıkarıp sandığın üstüne attı. O vakit fark etti. Yeni gelin tir tir titriyordu. "Korkma," dedi Aldemir. Perdeyi azıcık araladı, pencereden aşağı baktı. Evin önü iyiden iyiye boşalmıştı. Geri döndü, yatağa, kızın yanına oturdu. "Adın ne senin?" "Adımı bilmiyon mu?" dedi incecik, nahif bir ses. Su şırıltısı, kuş cıvıltısı, meltem sesi gibiydi. "Cık. Bilmiyom." "Attan indiren sen değil miydin? Yanımda oturan sen değil miydin? Demin alan kabul eden sen değil miydin?" "Bendim amma.." dedi Aldemir. "Adet yerini bulsun diye." Gelin derin bir nefes aldı. Aldemir, kızın işi anladığını fark etti. Amma da zeki çocuktu ha. İyi. Saf olanla uğraşamazdı Aldemir bu yaştan sonra. İşin en çok dert ettiği kısmı hallolmuş oluyordu böylece, hamdolsun. ~~~~ Aldemir'in kalbi Gülayşe'ye, Gülayşe'nin kalbi Aldemir'e düğümlüdür... Ve güzeller güzeli Gazâl, Aldemir'in eli kınalı yüreği umutlu tazecik karısıdır 🌱 Ve bir gün, bu topraklarda, bir sevda için bir destan yazılır...