Bilinmeyen numara: Neden bu kadar sinirlisin? Bilinmeyen numara: Polisler intihar etmene engel olduğu için mi? Bilinmeyen numara: Ne kadar öfkelenirsen öfkelen. Seni yaşatmak için her şeyi yapacağım. Bilinmeyen numara: Senin yaşaman gerek. Arel: Kimsin bilmiyorum ama şunu merak ediyorum. Arel: Neden yaşamamı bu kadar çok istiyorsun? Bilinmeyen numara: Çünkü, yaşamam için yaşaman gerekiyor can parçam. Kurgu yazılma tarihi: 10.04.09.2024

Aşk Tutku Şehvet... Gizli yaşam, macera, göz yaşı, komedi... Peri ve Kuzey'in aşk hikayesi. İki zıt insan, bir birleriyle olmak için neleri göze alacaklar? Peki siz bu birbirine zıt iki insanın hikayesini okumaya ve tutkunu olmaya hazırmısınız? ~~~~ Usulca yanına yaklaştım, onun baktığı yöne gozlerimi dikip parmak ucumda yükseldim ve kulağına fısıldadım. "Eşcinselmisin?" diye sordum alayla. Ağzına doğru götürdügü bardakla donakaldı ve yavaş bir şekilde eğilip gözlerini gözlerime dikti. "Ne dedin sen ne dedin ne dedin?!" diye sordu buz gibi bir sesle. "Aslında insanlarin cinsel tercihini sorgulamam ama iki saatir abimi kesiyorsun. Eğer öyleyse, hiç şansın yok diyecektim". Sözlerimi bittirmemle, sırtımın buz dolabıyla buluşması bir oldu. Ben daha ne olduğunu anlamadan kucağına alması, bacaklarımı beline dolaması ve kendini bana bastırması aynı ana tekamül etti. O anda bacak aramda hissettiğim şeyle gozlerim kocaman acıldı. "Küçük Kuzey'in ilgisi sadece benim karşı cinsime küçük ergen". Dili boynumdan başlayıp kulağıma doğru ateşten bir yol cizdi. "Merakını giderebildim mi?" diye sorup kulak mememi dişlemesiyle inlemem bir oldu. ~~~~ Saygıyla ve edeple yorum yapmayacaksanız hiç okumayın. Kimsenin kimseyi kırmaya hakkı yok. Unutmayın bu bir kurgu. Kişinin hayal ürünü. Karşınızda tanımadığınız bir insan olsa dahi gönül kırmayın. Tüm hakları bana aittir çalıntı veya kopyalanmaya karşı derhal yasal işlemler başlatılacaktır. BU HİKAYEDE +18 Sahne mevcut.

Kaygı bozukluğu olan, çok şansız olduğunu düşünen, özgüven problemleri yaşayan Gülşah için ailesine karşı gelip başka bir şehre üniversite okumaya zaman işler daha da zorlaşır. Platonik aşık olduğu bir adam ve ona pek de iyi davranmayan arkadaşları vardır. Bir gün hayran olduğu kızın telefonunu çalışma odasında bulur, kız ona teşekkür etmek için kahve ısmarlar. Ama masaya bir süre sonra kızın arkadaş grubu da oturur. Onlardan biri fakültedeki en soğuk ve gizemli adam olan Gökçe'dir. Gülşah'ın kendisine de hayata da bakış açısı bu adamla tanıştıktan sonra değişecektir. ******************* ''Teşekkür ederim, var olduğun için. Bu karanlık dünyada, asit yağmurlarının arasında, üzerime ışık dolu bir şemsiye tuttuğun için.''

"Yarın son nefesimi vereceğimi bilsem bile seni koruyacağım Nazende." "Yarın son nefesimi vereceğimi bilsem bile, bugün de senin için yaşayacağım Barlas." Gözlerinde dünya saklıydı. Ah güzel Nazende kaderi kötü Nazende... Geçmiş yıllarda geçen bir köy hikayesi. Kendi köyünde, aşkına karşılık vermediği biri tarafından adı çıkan ve köylülerin baskısı yüzünden yurdundan sürülen, komşu köy olan Altındağ Köyü'ne sığınan güzel Nazende Yücel ve onu koruyan genç bir delikanlı olan köyün muhtarı Barlas Altındağ arasında geçen aşkın hikayesi. HİKAYE, TAMAMEN BİR HAYAL ÜRÜNÜDÜR. GERÇEK OLAYLAR VE KARAKTERLER İÇERMEZ.

"Sen," dedi mimiklerini sabit tuttuğu çehresiyle. "Bana yürümüyorsun," dediğinde başımla onayladım. Hevesli bir baş onayı olmuştu bu, çünkü artık beni anlar gibi bir hali vardı. "Bana koşmuyorsun da," dediğinde gülümseyerek salladım kafamı bu sefer. Allah'ım sonunda ona takıntılı olduğum düşüncesinden sıyrılmıştı! "O zaman," dedi dudaklarını kıvırarak. "Sen bana depar atıyorsun." "Ha," sesi çıktı ağzımdan kabaca. Ağzımın yere düşeceğini hissediyordum şaşkınlıktan. Gözlerimi kırpıştırdım kıvrak dudaklarına karşın. "Bak," Sakin kalmaya çalışıyordum ama en etkili yol onun teniydi o yüzden nereden geldiğini bilmediğim bir cesaretle dizinden sarkıttığı elini tuttum. Sinirin hücrelerimden koşar adım kaçışlarını hissederken memnun kalmıştım. "İstediğini düşün ama yanında kalmama izin ver." •Başlangıç tarihi: 13.10.2018 Bir adamla tanıştım. Bana dokunduğu zaman tüm acımı alıyor.

Geçtiğin yolları iyi tanı derler. Ben geçtiğim her yolu iyi bilirdim ta ki onun yoluyla benim yolum çakışana kadar. Geçmişten gelen düşmanlık değildi, köklerinden saldıkları zehrin bize verdiği ölüm değildi onu bana getiren. Benim hatamdı onun tüm doğrularını götürüp geriye yanlışlarını bırakan. Nazenin Akel, her erkeğin arzulayacağı ama hayatının ortasına koymaktan çekineceği o kadındı ve ben o kadının hayatının ortasına tıpkı onun benim yoluma çıkması gibi aniden düşmüştüm. Şimdi ise bir karar verecekti ya ben onun hayatına kan olup akacaktım ya da o benim hayatımı varlığıyla dolduracaktı. Nazenin Akel... Naz... Nazenin.... Şımarık, nazlı yetiştirilmiş olan. Ben nazlı yetiştirilmiş olan değil nazla kendini kuytuda gizlemiş, o siste boğmuş olandım. Ve şimdi bir karar vermem gerekiyordu. Tüm Karadeniz'e Alpar lakabıyla kan kusturmuş bu adamın yanında mı olacaktım yoksa karşısında durup beni yıkmasına izin mi verecektim?

" Duygularınla değil, hisslerinle hareket et." Baş parmağı kalbimi işaret etti. " Gör beni fısıltı. " Diye belli belirsiz mırıldanışını duydum. Fısıltı; sesiz kelimelerle susardı. Yalnızlık Nehir değildi. Yanlızlığa mahkum edilen kişi en başından beri Fısıltı'ydı...

'Umudun gece ise, ay'a tutun.' ∞ (15/08/2018; Başlama tarihi.)

*Abimin arkadaşı konulu mahalle kitabı "Ah be küçük kız. Beni peşinden koşturmayı çok seviyorsun," dediğinde soluklanmak için durduğu kısa saniyede kaslı göğsü sertçe yükseldi. "Koşma o zaman!" Aramızdaki mesafeyi tek adımıyla kapattığında belimin arkasına avcunu yaslayıp esir aldı ve bedenimi kendine sertçe çekti. Göğsüm göğsüne çarptığında soluğum kesilerek başımı kaldırdım ve gözlerinin içine baktım. Bakışları alev almışçasına yanıyordu. "Dikkatimi hiç çekmemeliydin," diyerek sırtımı arkamdaki duvara yaslayarak gözlerimin önünü düşen saçımı çekerek kulağımın arkasına sokup yaklaştı. Dudaklarımızın arasında tek nefeslik yer vardı. "Bensiz bir hayatı unut. Seni almasına asla izin vermem!" AŞK ONLARI ÇOK HABERSİZ VURACAK

Aydın Alparslan Dinçsoy'un hikayesidir. Meslek lisesinin devamı niteliğinde değildir, ama onu okuduktan sonra okumanızı tavsiye ederim. "Anne ben aşık oldum." diyerek girdim eve. "Anne." diye bağırmaya devam ettim. Dinçsoy silahlı kuvvetlerinin hepsi farklı cephelerden salona geldiler. Annem elinde bıçakla mutfaktan salona çıkınca bir şoka girdim ama muhtemelen yemek yapıyordu. Yoksa aşık oldum diye beni kesecek değil amk. Anam bize kıyamaz. "Ne zaman?" diye sordu kardeşim Ayhan Mete. Otuz dişi sırıtıyordum. Aşk güzelmiş, aşık olmak daha güzelmiş. "Bu sabah."