"ÇIĞIR AÇANLAR Kategorisi - The Wattys 2016 Ödülü Sahibi" Mutluluk yoktu, sevinç yoktu, heyecan yoktu, korku yoktu, üzüntü yoktu, acı yoktu, hiçbir şey yoktu. Sadece saatin her geçen saniye vücuduma bıçak gibi saplanan akrep ve yelkovanı vardı. Bu saat sonsuzdu, sonsuzluktu. Ben sonsuzdum, sonsuzluktum. Eğer bu bir infazsa; zaman cellâttı, bense mahkum. Yayın tarihi: 20.12.2014 Bitiş tarihi: 17.09.2016 Tüm telif hakları saklıdır. Hiçbir şekilde kopyalanamaz ya da paylaşılamaz aksi takdirde gerekli yasal işlemler başlatılacaktır.

İklim Akağaç, yaşıtlarının arasında en iyi patencilerden biridir, ancak etrafa saçtığı gülümsemelerin, kazandığı ödüllerin ve zarafetinin ardında başka bir hikaye vardır. Onu son noktalarına kadar zorlayan, mükemmel olması için elinden geleni yapan bir anne. Karza Dinçer ise hırs kelimesinin anlamını öğrendiğinden beri yalnızca kazanmaya oynamıştır. Umurunda değilmiş gibi davranıyor olmasına rağmen buz patenine büyük bir önem veriyordur. Bu yüzden partneri yaralandıktan sonra Karza ile eşleştirilen İklim, bunu reddetmeye çalışsa da zirveye ulaşabilmek için ona ihtiyacı vardır. Tek sorun ikilinin birbirinden öldüresiye nefret ediyor olmasıdır. Bunu görmezden gelip kendilerini kandırmaya devam etseler de partnerliklerine başladıkları anda aralarındaki gerilimi inkar edemezler.

Kısa hikaye Can sıkıntısından yazıldı Argo kelimeler içerir

DÜNYA'NIN 6 KELİMELİK EN KISA ÖYKÜSÜNÜN BİR GÜN BAŞINA GELECEĞİNİ BİLEMEZDİ

Çevremdeki ağaçlar aynı gözükseler de aynı değiller. Uzaktaki dağlar bildiğimden daha soğuk. Rüzgar aynı hissettiriyor belki ama o bile tanıdığım rüzgar değil. Çünkü benim dünyamda çoktan unutulmuş büyüleri taşıyor kucağında. Olduğuma inandığım yerde değilim. "Bana her şeyi anlat. Bana dünyanızla ilgili her şeyi, en küçük detayına kadar anlat." Ben, Eira Morwen, dönmenin bir yolunu öğreneceğim. Ve ancak her şeyini bilirsem büyüyle ve korkunç canavarlarla dolu bu dünyanın girişini de çıkışını da bulabilirim.

Bölümler Cuma, Cumartesi ve Pazar günleri gelecektir. Hafta içi de sürpriz bölümlere hazırlıklı olun:) ⬇️⬇️⬇️⬇️⬇️⬇️⬇️⬇️⬇️⬇️⬇️⬇️⬇️⬇️⬇️ Zeynep Güneş... Kozasından sıyrılıp bir kelebek olmak için çıktığı yolda hiç bilmediği bir rüzgâra kapılıp bambaşka diyarlara savrulacağından habersizdi... Yepyeni bir hayata adım atarken tek başına yürüyeceğini zannetse de hesaba katmadığı şey kelebek etkisiydi; çünkü bu hayatta hiçbir rastlantı sebepsiz değildi. Zeynep, çıktığı bu yolda aynı sokaktan geçme ihtimali bile olmayan insanları rengârenk düğümlerle birbirlerine bağlayacak; geçen her gün dostluğu, aile olmayı ve hayal kurmayı öğrenecekti... Bir de aşkı... Başkalarının masalında figüran olmak yerine kendi masalını yaşarken bir gün o masaldan kovulduğunda da masalların her zaman mutlu sonla bitmeyeceğini düşünecekti... Oysaki hâlâ bilmediği bir şey vardı: Masallar mutlu sonla biterdi; ama sonsuzluk o masalın bittiği yerde başlardı... "O gün orada karşılaşmasaydık bile sen yine bana gelecektin ve ben senin mavilerini gördüğüm ilk an yine sana âşık olacaktım... Yetecekti, Zeynep. Tek bir an yetecekti bize; çünkü seni sevmek benim kaderim. Ben sana âşık olmak için gelmişim bu hayata..."

"En kötü olduğun durumda bile gülümse, gülümse ki yenilme, gülümse ki üzülme gülümse ki yalnız olmadığını hatırla ve gülümse ki seni bu duruma düşüren kişi utanıp üzülsün sonra yine gülümse ve onun üzülmesine de izin verme , bu yazıyı ona da göster ve o zaman iyi biri olduğunu kanıtla " Bi okula nakil alıyorsanız iki kere düşünün asla vazgeçmeyin ama burnunuzu da aya dayamayın, Gamzelerine aşık olduğum adam benim kankam yada baş düşmanım öğrenmem için yaşamalıyım...

KİTAP ŞU ANDA BEKLEMEDEDİR. VE TEKRAR DÜZELTİLECEKTİR ^⁠_⁠^ "Gitme!" dedim. Gözyaşları içerisinde. "Ailem beni bu dünyada bıraktı gitti. Sende bu şehirde beni bırakıp gitme." Ağlıyordum sevdiğim çocuk bu şehirden gidiyordu. Ailemde beni bırakıp gitmişti. Artık tek başıma kalmıştım. Son kez yüzüme sevgiyle baktı. "Elveda Yağmurum." "Seni seviyorum." "Ben de seni seviyorum ama gitme." "Görüşürüz." Dayanamayarak koşarak gidip arkasından sarıldım. Kokusunu son kez içime çektim. O da bana sarılırken yanağıma küçük bir öpücük bıraktı. Ve hızlıca arkasını dönüp beni yağmurlu havanın içinde bırakıp gitti. Artık yalnızdım. Artık kimsesizdim. Artık ruhsuz bir insandım. Çınar ben yaralıyken gelip ona dayandığım ağacımdı o gitti benim dayanağımda gitti. Ve ben düştüm... Yağmur bütün ailesini kaybeder ve son umudunda sevdiği çocuk çınardır. Çınarla birlikte olurlar ama Çınar onu bırakıp gittiğinde hayatı tekrar yıkılır. Çınar daha sonra tekrar gelir ama her şey farklıdır. Eğer beğendiyseniz kitabın devamı bölümlere yazacağım iyi okumalar dilerim... ;)

Aşkta ve savaşta her şeyin mübah olduğunu söyler herkes. Oysa gerçek hayatta bunun bir karşılığı yoktu Işık'a göre. Savaşta belki ama aşkta hayır. Aşk, masum duyguları barındırmalıydı içinde onların yaşantısına göre. Aşk çirkinlik kaldırmazdı, aşkını kullanarak kötülük yapamazdın. Küçücük bir yıldızın masalıydı bu; acısıyla, tatlısıyla. Ama en çok aşkıyla...

Titreyen ellerimle açmaya çalıştım kağıdı. Kırmızı damlalar vardı kağıdın üzerinde. Kan rengi damlalar... Ellerim o kadar titriyordu ki kağıt bir türlü açılmadı. " Bana ver " Katlı olan kağıdı Girayın uzattığı eline bıraktım. Hızlıca açtı ve kağıda odaklandı. " Ne yazıyor ? " Minenin sesi üzerine bir ona birde Giraya baktım. Bunca zaman sonra ilk defa gözlerinde çaresizlik ve korku görmüştüm. Giray kafasını bile kaldırmadan elindeki notu tekrar katlayarak devam etti. " Önüm, arkam, sağım, solum sobe "