"Kalbin çağrısı, en derin denizlerin bile susturamayacağı bir fısıltıdır." Takıntı yapmış bir denizkızı ve her şeyden habersiz, normal bir inzivada olduğunu düşünen deniz subayı... Kalp yetmezliğinden dolayı görevden uzaklaştırılan deniz subayı Alp Sungur, kıyı evinde inzivaya çekilir. Deniz kenarında dolaştığı sırada, ormanın içinde onu izleyen kızı görür ve daha sonrasında tanışırlar... Liya Mauren, aslında yüzbaşıya aylardır takıntılı âşık bir denizkızıdır. Yüzbaşı, denizkızı olduğunu bilmediği kıza âşık olur. Liya, yüzbaşının geceleri evine girer, oyunlar oynar, onu her yerde takip eder; yanına yaklaşan her kızı kıskanır ve onlara zarar verir. Alp, gecenin uğursuz saatlerinde duyduğu sesle etrafta gezinirken, kayalıklarda oturan denizkızını görür; ancak onun Liya olduğunu anlayamaz. Bu denizkızı, masallarda anlatılanlardan daha korkunçtur. Sevdiği kadının bir denizkızı olduğunu öğrenince neler olacak? Aralarındaki sırlar bu aşka engel mi? Olmalı mı? --- BU İSİMDE YAZILMIŞ İLK KURGU/ESERDİR. Bu hikâye tamamen bana aittir ve ilk kez benim tarafımdan yazılmaktadır. Özgün bir eser olup, tüm hakları bana aittir. İzinsiz kopyalanması, paylaşılması veya başka platformlarda yayımlanması kesinlikle yasaktır. Bunları dikkate almayanlara ise gerekli işlemler yapılacaktır.

Dilsiz bir kızın kalbi tüm kötülükleri kendisine çekiyordu. Hiçbir kalp bu kadar değerli olmamıştır. Yeşil, Ötanazi Okulu'na sürgün edildiğinde o yıllarda henüz bir çocuktu. Öz babasının onu nasıl bir yere mahkûm ettiğini bile bilmiyordu. Ötanazi Okulu, Amerika Birleşik Devletleri'ne bağlı olan Alaska'da açılmış karanlık bir okuldu. Bildiğiniz tüm o okulları unutun çünkü Ötanazi Okulunda öğretmenler ders vermiyordu. Her biri kendi dalında uzman bilimcilerdi ve oradaki amaçları bir okul dolusu öğrencinin üzerinde deneyler yapmaktı. Öğrenciler ise sıradan öğrenciler değildi çünkü her biri idam cezası almış mahkûmlardı. Okul onları satın alarak kendi deneylerinde kullanan karanlık bir girdaptan farklı değildi. Bir kez içine girince çıkmak mümkün değildi. Yeşil tüm o tehlikeli mahkûmların içinde göğsünde değerli bir kalple yaşamak zorundaydı. Herkes onun kalbini isterken kurtların içine atılmış bir kuzudan farklı değildi. Kalbini isteyenlerden biri de öz babasıydı. Babasının onun kalbi için okula tehlikeli bir suikastçı göndermesiyle, belki de tüm ezberler bozulmaya başlamıştı. Avcı'da her zaman bu kadar acımasız değildi. Özellikle ateşten kızıl saçları olan ve bir katile gülümseyen hasta bir kadını tanıyana kadar. Şimdi karar verme sırası ondaydı. Avını öldürmeli mi, yoksa korumalı mı? Sayfalar üzerinde konuştuğu bu dilsiz kadınla tam olarak ne yapmalıydı? "Kadın kandan korkuyordu, adam ise kan kokuyordu. Şimdi sen söyle; böyle bir durumda kadın özleyebilir mi ölüm kokan bir adamı?" dedim. "Kadın aptaldı adam ise kadına kör. Şimdi sen cevap ver; her şeye, herkese ve özellikle küçük bir kadına kör olan bir adam bekleyebilir mi kadın tarafından özlenmeyi?" diyerek bana cevap verdi.

- O Kasrav'dı , Şeytan'ın bile korktuğu kadın - -Seri katil bir kadın ve ondan intikam almak isteyen bir adam- " Ben zamanın dışında biriyim . Benim oyunumda benim kurallarım olur ve benim kurallarıma göre hiç kimse birine muhtaç değildir , sadece bir şah vardır ve her taş şaha aittir " " Öl ya da öldür değil artık yaşat ya da öldür " Yıllar önce yaşadıklarından sonra bir Katil olan Laden Kasrav bu yolda masumluğunu belirten Laden kişiliğini kaybetmesi ile yaşayamadığı çocukluğunun ve ona yaşatılan her şeyin intikamını almalıydı . Bu yolda ihanete uğrayacaktı, kayıplar verecekti , yeni dostları da olacaktı ama unutmaması gereken tek şey bu satrançta ki Şah'ın o olduğuydu . Şah , Kasrav ise onun Mat'ı kim olacaktı? Artık herkes Kasrav'ın satrançında bir piyon peki ya Kasrav şah ve mat yapmak için hangi piyondan vazgeçecek . Ama unutma Kasrav oyunu kendi kurallarına göre oynar. O isterse başkasının şahını kendi piyonu yapar . Kasrav'la oyun oynamaya çalışma , bir bakmışsın bütün taşlar onun olmuş . ❤️‍🔥 BÜTÜN DÜNYA BİR KABUSUN İÇİNDEYDİ FAKAT BU SEFER HİKAYE KÖTÜLER TARAFINDAN YAZILIYORDU ❤️‍🔥 UYARI : Kitapta cinsellik bulunmamaktadır ( öpüşme sahnesi hariç ) . Kitapta yetişkin içerik olarak kan , ölüm ve benzeri ifadeler vardır . ❤️‍🔥BAŞARILAR❤️‍🔥 ' #laden ' kategorisinde 1. ( 22 Aralık 2025 ) ' #kurnaz ' kategorisinde 1. ( 25 Aralık 2025 ) ' #azrail ' kategorisinde 1. ( 25 Aralık 2025 ) ' #death ' kategorisinde 1. ( 25 Aralık 2025 ) Başlama Tarihi : 3 Şubat 2025

"Soyun!" "Ne?" Yaşlı adam oturduğu masada kaşlarını çatmıştı ki yanındaki kadın tebessüm ederek bana döndü. "Sadece hırkanı çıkar ve bize sol kolunu göster." Tedirginlik içinde onlara baktığımda uzun bir masada oturan toplam on kişi görmüştüm. Ben kapıya yakın bir yerde duruyordum ve yanımda benimle aynı yaşta olan altı çocuk daha vardı. Sağımdaki kızın sol kolundaki yarasa damgasını gördüğümde sertçe yutkundum. Aynı damgadan benimde kolumda vardı. "Neyi bekliyorsun?" Bu soğuk ses yaşlı adamın sağ tarafında oturan kişiden gelmişti. Başını önündeki dosyadan hiç kaldırmadığı için yüzünü iyi göremiyorum. Hırkamı çıkardığımda benimle aynı hizada duran çocuklar koluma baktı. "Sende Yarasalardan birisin." Yaşlı adamın sesi huzursuz çıkmıştı. "Nasıl damgalandığını hatırlıyor musun?" Yine o adam konuşmuştu ve hâlâ başı önündeki dosyadaydı. İyi hatırlıyordum. "Hayır." Onlara güvenmiyorum. Cevabım ile kalem tutan eli hareketsiz kalmış fakat başını kaldırmamıştı. "Artık bizi neden buraya getirdiğinizi açıklayacak mısınız?" Yanımdaki çocuklardan biri konuşmuştu. Yaşlı adam sıkıntıyla bir nefes alarak bizlere baktı. "Aslında hepiniz aynı çocuk yurdunda bir zamanlar kaldınız. Peşinde olduğumuz biri var ve o yurttaki otuz çocuğu damgaladı. Şimdi yeniden ortaya çıktı ve Yarasaları bulup hepsini öldürüyor." Sanırım Yarasalar biz oluyorduk. "Bizimle işbirliği yapmak zorundasınız, tabii yaşamak istiyorsanız?" Masadakilere döndü. "Herkes kendi eğiteceği çocuğu seçsin. Unutmayın seçeceğiniz çaylaktan siz sorumlusunuz." Burada neler olduğunu anlamıyorum. Masadakiler bizi incelerken o başını hiç kaldırmayan adamın sesini duydum. "Gözlüklü kızı ben eğiteceğim." Burada gözlük takan sadece bendim.