Veronica Cross ma dwadzieścia trzy lata, charakter niekompatybilny z jakąkolwiek uczciwą pracą i spory problem. Potrzebuje fałszywego narzeczonego. Na weekend. Na już. Oczywistym wyborem wydaje się jej współlokator i przyjaciel Anthony. Ponieważ jednak Tony ma już zaplanowaną trasę koncertową ze swoim zespołem, w ostatniej chwili podrzuca Veronice swojego starszego brata-geja. Z gejem Veronica będzie przecież całkiem bezpieczna. Prawda? Niestety, cały plan spali na panewce, gdy Henry okaże się nie tym, za kogo Veronica go uważała. A to dla niej tylko dodatkowy problem, bo i bez niego wizyta w rodzinnym domu obudzi dawno uśpione demony. I wreszcie nadejdzie moment, w którym po pięciu latach ucieczki będzie musiała stawić im czoła i wybrać, po której stoi stronie. A jak się wkrótce okaże, to tylko czubek góry lodowej... Okładka: @jennhills WYNIKI: #9 w Romans - 21.12.2016 #6 w Romans - 14.01.2017 #5 w Romans - 25.02.2017 #3 w Romans - 31.03.2017 WIĘKSZOŚĆ ROZDZIAŁÓW ZOSTAŁA WYCOFANA ZE WZGLĘDU NA WYDANIE. BZDURKA JEST DOSTĘPNA W EMPIKU: http://link.sspw.pl/sentymentalna-bzdura

#1 ChickLit 23.06.2017 #2 ChickLit 9.05.2017 #3 ChickLit 8.05.2017 *** Zgodnie z art. 115 i inne Ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych kopiowanie i rozpowszechnianie utworu bez zgody autora jest surowo zabronione i podlega karze pozbawienia wolności do lat trzech.

Oczy są zwierciadłem duszy. Oczy zawsze mówią prawdę. To w nich można dostrzec każdą skrywaną tajemnicę. I to one, najbardziej zapadają nam w pamięci. Czasem wystarczy chwila, by kolor czyichś tęczówek stał się naszym ulubionym kolorem... Poznali się w niezręcznej sytuacji. W dodatku ona niczego nie pamiętała, aż od czasu ciężkiej pobudki i jego przenikliwego spojrzenia karmelowych oczu. On uważał, że sytuacja jest komiczna, a jednak nie mógł przestać patrzeć w jej tęczówki koloru niezapominajek. Obydwoje sądzili, że to ich pierwsze i ostatnie spotkanie. Los jednak miał inne plany wobec nich...

Nigdy nie można mieć pewności, czy coś dopiero się zaczyna, czy kończy. Czy jego uśmiech był tym początkowym, czy może właśnie pożegnalnym. Niczego nie można być pewnym, ponieważ zawsze wtedy nadejdzie rozczarowanie. Gubię się w tym. Gubię się przy nim. Gubię się bez niego. I cholera, nie mam pojęcia, czego pragnę bardziej. Początku czy może, w końcu, końca. https://youtu.be/k8oTpREvyd8 . Aśka, kochała mnie. Zapewniam was. Szalenie, mocno, intensywnie, burzliwe, ale na pewno kochała mnie. Kiedyś. Okładka wykonana przez genialną; @helpfulkatherine ♡