Heyat setirlerde
Sətirlər bəzən mənasız qafiyə, bəzən ahəngsiz .Misralar bizə çox şey deyəcək!
Eğer bir yerde küçük insanların büyük gölgeleri oluyorsa orada güneş batıyor demekdir. Oysa ki benim güneşim hiç doğmamak üzere batmıştı. Ve eğer yalnızlıktan ölünseydi şimdiye hayatta olmazdım. Tebessümü unutmuş ve hiç hatırlayamayacaktım. Karanlıktım. Bu karanlığın adı İzel. Evet benim adım İzel. Annemle babamın...
Bir kadının, yirmi altıncı yaş gününde alabileceği en güzel hediyeydi, Ateş. Ve İdil hayatında aldığı her bir pırlanta ve elmastan, pahalı araba ve kıyafetlerden, vücuduna pelesenk olan küçük, altın pırıltılarından daha güzel olan bu hediye için, şükredecekti günün birinde...