Benim adım Serra, ama bana zihin kızı diyebilirsin. Biraz laflayacağız, dertlerimizden bahsedeceğiz. Ben bir Mahsen de yaşıyor gibiyim. Peki ya sen? Öncelikle bunlar Benim delirmelerim, ruhumdan kopanlar. Bazen yanlış kararlar alırız bende öyle yaptım. Sen tüm bunları okurken, ben yoğun bakımda yaşam savaşı veriyorum. Komadayım, yaşıyorum ama var mıyım? Bilmiyorum doğrusu. Herkes başımda bir takım sesler duyuyorum. Sanki uzansam oradaki kişilere sarılacak gibiyim. Bu benim ve senin hikayen.

Kendimi akıl hastanesinde bulduğumda çok küçüktüm. Şimdi yıllar geçmiş kendimi buraya bağımlı hissetmiştim. Kullandığım ilaçlar,bir elin avucunu dolduracak kadardı. Evet ben Anka, bu da Anka'nın düşüş hikayesi. Yaşım 20 umutlarım ise bir Anka kadar özgürdü. "Sessizlik ciğerlerini patlatıyor ama ruhuna dokunamıyordu. Çünkü onun ruhunda, bir Anka vardı. Özgür ve mutluydu orada."