Başına gelen olaylar yüzünden oksijen çekmiyordu ciğerlerine küçük kız, çünkü annesi öldüğü gün oksijen yerine acı çekmeye başlamıştı... Ölüydü aslında O, canlı rolü yapan bir ölüydü... O'nun sahibi acımasız insanlardı. Satın aldılar küçük kızı. Baştan annesi ellerinden kayıp gitti, sonra kendisini sahipli buldu satın almışlardı artık onu. Doktor olacaktı... Hayallerinin peşinden gidecekti ama sadece hayalde kaldı çünkü küçük kızın sahipleri izin vermemişti okula gitmesine. Dedikleri cümle aynen şöyleydi : " Okul mu? Hayır Zeynep okul yok artık! Unutma sen evli bir kızsın. Okulda neymiş! " Bu kadardı işte bir kızın hayatını söndürmek bu kadar kolaydı. **** Çok acı cektik, Çok acıya şahit olduk, Çok şeyi yanlış anladık, Çok şeyi yanlış anlattık hatta bir çok şeyi anlatmadık sakladık, gizledik bilinmesin istedik... Çok hata yaptık, Çok bedel ödedik, Çok sinirlendik, Çok öfkelendik, Çok üzdük, Çok üzüldük Ama en sonunda çok sevdik♥ HATANIN BEDELİ

Bir karar, bir insanın tüm hayatını değiştirebilir miydi? Umutlarını kurutabilir miydi? Gökkuşağının renklerini silebilir miydi gözlerinde? Bir adam, bu kadar acımasız olabilir miydi? Geride bıraktıklarını unutmaya çalışmak ne kadar doğruydu? Yeni bir sayfa açılmıştı, Buke için. Ancak bu sayfa bembeyaz değil, kapkaranlıktı.