_𝚃𝙰𝙼𝙰𝙼𝙻𝙰𝙽𝙳𝙸_ İnadı uğruna tanımadığı ve onunla evlenmek istemeyen adamla evlenen bir kadın.. Kadına göre sırlarla dolu bir adam.. °°° "Birazcık sevdiysen, gitme." diyerek göz yaşı döktü. Hissiz suratıyla başını sağa sola salladı. "Sevmedim seni... Hiç sevmedim." "O zaman azıcık, Allah için sevsene beni.." Tekrar başını sağa sola salladı ve gecenin ıssız sokaklarında onu arkasında bırakıp gitti.. Yayımlanma Tarihi: 23.09.2021 Bitiş Tarihi: 22.04.2023

[22.12.2020 - 05.04.2021] Bir kadın düşünün kendi halinde mesleğini yapan doktor...●■ Bir adam düşünün nişanlısını kaybettikten sonra ,nişanlısının ameliyatına giren ekipten intikam almak isteyen...○□ Bir harf yüzünden hayatımdan giden yıllar... ••• #yanılmak 1. sırada (01.01.2021) #dinle 1. sırada (03.01.2021) #yeşim 1.sırada (19.01.2021) #mimar 1.sırada (25.01.2021) #doktor 1.sırada (12.02.2021) #tesettür 1.sırada (17.03.2021) #güven 1.sırada (09.04.2021) #helal 1.sırada (25.04.2021) #avukat 1.sırada (04.08.2021) #intikam 1. sırada (21.04.2022)

-Beni istiyorsan O'dan iste . Beni seviyorsan seni sevmemi benden değil O'dan iste . Değişmek istiyorsan O'nun için değiş benim için değil .' Genç kız umut dolu gözlerini genç imamın üzerinde gezdirdi . -Peki ben bendimi bulana kadar ya seni kaybedersem ?..' Genç imam cebinden çıkarttığı beyaz mendili kıza uzattı . -Ben seni beklerim ..'dedi ve gözlerine minik bir bakış kondurdu genç kızın . 'Ömrüm yettiğince beklerim ..' -Söz mü ? ' -Rabbimin izniyle söz.. ' ~Rüyalarındaki saliha eşini bekleyen Emir Hoca .. ~Cehennem gibi bir hayattan kaçan Su Hümeyra .. Nikah evvela Göklerde kıyılır .. Yeryüzündeki nikahları için biraz sabır gereklidir .. Bu zamanın Yusuf ile Züleyha'sı ... 💕

🌺 🌿MUÂŞAKA SERİSİ 🌿 🌺 Oldum olası sevilmedim ben.. Bir el olsun okşamadı şefkatle sırma saçlarımı.. Benim lügatımda erkek ; şefkat yoksunu bir karabasandı daima.. Taa ki onu tanıyana dek.. Benim adım Nâre.. Bu dünyaya kor olup yanmaya, bedenimin her zerresiyle acıyı yudumlamaya gelmişim... Nâre & Osman Müsemma severleri mutlaka bekleriz 💕 ✨Muâşaka Serisi 3. Kitap✨

"Lütfen... Hayır," dedim adımlarım geri geri giderken. Buradan uzaklaşmalıydım. Silahtan, bağlı adamdan, karşımdaki gözü dönmüş adamdan... Hepsinden kurtulmam lazımdı. Başıma ağrı saplanmıştı ve başım dönüyordu. "Lütfen. Gitmek istiyorum." "Pekala. Demek sen yapamıyorsun ama biri yapmak zorunda," dedi mavi gözlerini üstümden çekip, bağlı adama yönlendirirken. "O zaman ben yaparım." Ne yapmaya çalıştığını anladığımda ise her şey için çok geçti. Silahı tutan kolu havalandı, durmasını söylememe fırsat vermeden parmağı tetiğe ulaştı ve ucunda susturucu olan silah patladı. Korkuyla açılan gözlerimden gözyaşı döküldüğünde ise hiçbir şeyin eskisi gibi olmayacağını biliyordum. "Bunun suçlusu sensin, Doğanay." Ruhuma damlatılan karanlık büyüdü ve altında kaldı.

Vâye: Nasip, kısmet. ••••• Ben Defne. 25 yaşında bir Psikoloji mezunuyum. Liseden sonra 1 sene üniversiteye hazırlandığım ve üniversitede de 1 sene alttan derslerimi veremediğim için bu yaşımda KPSS'ye hazırlanıyordum. Babam Ankaralı olduğu için ve babamın işlerinden dolayı Ankara'da oturuyorduk ama ben hem sınava daha iyi hazırlanacağımı düşündüğümden hem de biraz dinlenmek istediğimden dolayı anneannemin yanına Ordu'ya, küçük köyümüze gelmiştim. Dedem vefat ettiğinden beri kuzenim Ayça anneannemle birlikte burada yaşıyordu. Ayça liseden sonra üniversiteye gitmemişti ve evde nakış yapıp internet üzerinden satıyordu, oldukça tanınıyordu. Köyümüzde uzun süredir tek yaşayan yaşlı bir teyze vardı. Emine Teyze çocuklarından hiç hayır görememişti ve öldükten sonra evinin askeriyeye bağışlanması için bir vasiyet bırakmıştı. Emine Teyze birkaç ay önce vefat etmişti ve ev de askeriyeye bağışlanmıştı. Emine Teyze'nin vefatından bir süre sonra o eski ev restore edilmişti. Bugün de askeri bir manga köye, eğitime geliyordu. Muhtarın söylediğine göre bu manga teğmenlerden ve onları eğitecek bir üsteğmenden oluşuyordu. ••••• Final: 27.10.2020 🌸