"Adım Yazgı Karadağ." Adını tane tane, vurgulayarak söyledi. "Ölüm seni korkutmuyorsa..." Dedi üzerimdeki vücuduyla daha çok ezerek. "Günlerce inletirim seni altımda! Ölmek için yalvarırsın!"

Gözlerim şaşkınlıkla aralanmıştı. Gördüğüm bu oda benim için inanılmazdı. Hatta inanılmazdan daha öteydi. Bakışlarım odayı tavaf ederken yanımda ki yüze kısa bir bakış attım. "Bu oda..." konuşacak halim yoktu. Allahım bu bir kabus olmalıydı. "Bu oda ben dolu. " dedim zorlanarak. Duvarlar da yapıştırılmış resim parçaları benim resmimlerimden başkası değildi. Benim en sevdiğim renge boyanmış oda, benim en sevdiğim koku kafayı yiyeceğim. Gözleri gözlerime odaklıyken benim yaptığım tek şey bu saçmalıklara anlam vermekti. İleriye doğru ilerleyip parmağını bir resmin üstüne bastırdı. "Baksana ne güzel sarıldın ona bana da böyle sarılacak mısın?" Başka bir resime geçip "Yüzme dersinden korktuğunu çünkü yüzme bilmediğini..." "En büyük hobinin yıldızları izlemek olduğu..." "Bisiklet kullanırken yüzünde ki o gülümsemeyi... " Söylediği şeyler kesinlikle doğruydu. Şuan beynim durmuştu belkide yanmıştır."Ben seni senden daha iyi tanıyorum."buna şuan inanabilirdim. "Kimsin sen?" dedim. Yanıma gelip elini yanağıma değdirdi. "Benim kim olduğumun bir önemi yok bu saaten sonra sen benimsin." dedi. Korkuyordum ,benim hakında herşeyi bilen bu adam beni korkutuyordu. "Seni istemiyorum." dudaklarından zorlanarak iki kelime çıkmıştı. Gamzeleri ortaya çıkacak şekilde gülümseyip "Seninle birlikte yanacağız ,senin cehennemin benim güzelim benimle yanmaya ne dersin?"

Konu: Bir hemşire işine yine her zamanki gibi geç kalır ve patronu onu işten kovar, hemşirenin Nehir diye bir arkadaşı vardır ve ona iş ilanı verebileceğini söyler. Hemşire eve geri döndüğünde akşama kadar iş arar fakat bulamaz, bu yüzden de arkadaşı Nehirin dediği gibi iş ilanı verir... İşte her şey o ilana cevap geldikten sonra başlar. ‼️ arkadaşlar bu kitabı ben yazalı çok oldu yani çok küçüktüm şu an 16yım ve yayınlayalı bir sene oldu, okuduğumda da bazı sahnelerin çok saçma ve cringe olduğunu fark ettim ve düzenlemeye karar verdim. Henüz düzenlenmemiş olan bölümler var eğer okuyacaksanız şimdiden cringe sahneleri okumaya hazır olun.

Hayat siz planlar yaparken başınıza gelenlerdir derler, ajandamda sıradan bir takvim gününü planlarken bambaşka bir yol ayrımında olduğumun farkına varamamıştım. Alıntı: Üzerinden yatağa atıp içime girdi. "sen benimsin" deyip hızla içimde hareket ediyordu. Çarşafa parmaklarımı geçirmiştim. Kalçama şaplak atıyor, Göğüslerimi sıkıyordu. "söyle, simge. Seninim de" öyle bir haldeydim ki uyuşmuştum adeta. "seninim" "sadece benimsin. Sen benimsin. Gitmeyeceksin. Bana aitsin" "gitmeyeceğim" dedim.

"Babamın parası için değil miydi her şey?" Diye bağırdım ağzımdan akan kanı silerken. "Bıktım!" Dediğimde bir hışımla yanıma geldi. "Kes sesini!" Dediğinde içimden çıkamadığım yangında yanarken acı feryatla haykırdım. "Hiç bir şey istemiyorum! Boşa artık beni." Dediğim anda tuttu saçlarımdan. Dik duracak halim olmadığında çektiği yere doğru düşerken beni sürüklemeye başladı. "Boşanmak ha?" Dedi ve beni yere doğru savurdu. Düştüğüm yerde gözüm kapıdan kızıma ilişti yüzünü dizlerine gömmüş biçimde kulaklarını kapatmıştı. Acıya alışkın vücudumun alışamadığı tek şeydi kızımın acı çekmesiydi. Akan göz yaşlarımla kızıma bakarken saçlarımdan tekrar çekilmem ile ona döndüm. "Benden başka hayatın olabileceğini mi sanıyorsun Meryem Uluoğlu?" ••• Musa Uluoğlu, sana olan kinim beni getirdiğin son raddede kızım için son adımlarımı atarken yaptığının acısına merhem o adamla karşılaştım. Vurduğun her yeri seven, kızımı kızı gören, beni canına katan o adamla karşılaştım. Beni senden alabilecek o adamla, Kenan Dağcı ile karşılaştım.

Ruhlarımız artık birlikte olmuştu. Her bir nefesi vücudumu ateşe veriyordu. Ben o her nefeste savunmasız kalan ESNA YILDIZ, her seferinde beni yakan ATEŞ SOYKAN.

Ona hiç sarılamamıştım mesela. Hiç elini tutamamıştım. Hiç öpememiştim. Hiç koklayamamıştım. Hiç sevdiğimi söyleyememiştim. Hiç dokunamamıştım. Hiç beraber uyuyamamıştık. Hiç saçlarıyla oynayamamıştım. Hiç dizlerine yatamamıştım. Hiç özlediğimi söyleyememiştim. Hiç, hiç bu kadar değersiz hissetmediğimi anlatamamıştım. Bu kadar hiçin arasında, her şeyim olmayı nasıl beceriyordu? Çünkü bir gülüşü yetiyordu bana. Sayılı sayıda görsem de, yetiyordu. Kıvrılan dudakları hiçliğe meydan okuyup, her şey hâlâ benim elimde, diyordu adeta. 'İstersem bütün hiçliği, çivileri ile beraber tabanından söküp, yerine istediklerimi dikebilirim. Hiçi hep, zerreyi zirve yapabilirim. Her şey hâlâ benim elimde.' Umut var, sadece biraz naza çekiyor kendini. Tutarsam bırakmayacağımı, benim onu dibine kadar harcayacağımı ve ortalığın tozunu attıracağımızı biliyor. Hâliyle gelmiyor. Çünkü küçücük bir umut ile bütün dünyayı karşıma alacağımı bilen herkes gibi, o da korkması gerektiğini biliyor.

Devamı gelicek

bu hikaye gülüp eğlenen insanlar değilde hayatın acısını en derinden yaşayan insanları barındırır .

Bardan çıktıktan sonra biraz kapının önünden uzaklaştım. Birden kolumdan tutulup sürüklenerek ara sokağa çekildim. .Az önce keskin bir dille reddettiğim adamdı bu. "İstesen de istemesen de benim olacaksın. Ben istediğim her şeyi alırım ve sen benim istediğim en önemli şeysin." Elimi kaldırıp yüzüne okkalı bir tokat attım. Tokadın şiddetiyle yüzü yana döndü. Öfkeli gözlerini yavaşça yüzüme dikti. Ellerimi göğsüne koyup dar sokaktaki karşı duvara doğru hızla ittirip dudaklarına yapıştım. #mafya= 1 14.03.2022 #doktor=12 20.03.2022 #kız= 4 22.04.2022 #kız= 2 18.07.2022 #kız= 8 02.02.2023 +18 içerikler vardır. +18 okumak istemeyenler okumasın!