Alev: 32 yaşında Üniversite mezunu, İyi derecede Almanca ve İngilizce biliyor. 5 yıldır Tan Holdingde yönetim kurulu asistanıdır. 7 Yıl önce deliler gibi âşık olduğu Murat tarafından evlenme teklifinin ardından bir hafta sonra maille terk edilmiş aşka tövbelidir. Tolga: 38 yaşında Üniversite mezunu, İyi derecede İngilizce, Almanca ve Rusça biliyor. Jinekolog Doktor, Özel bir hastanede çalışıyor. Bekâr, tek gecelik ilişkiler genelde onun tarzı. Ela: 27 yaşında. Üniversite mezunu. İyi derecede Fransızca biliyor Tan Holdingde Alev'le birlikte yönetim kurulu asistanı. İlk aşkı tarafından defalarca ihanete uğramış öğrendiğinde intikamını alıp terk etmiştir. Burak: 33 yaşında. Uluslararası ödüller almış bir mimar. Evinde sadece özel projeler çizmektedir. Kadınlar sadece yatağımda olmalı hayatımda değil diye düşünenlerden. Alev'in Tolga ile Ela'nın Burak ile yolu askiariyorum.com da kesiştiğinde neler olacak... Aşk mı kazanacak, nefret mi?

-Sezgi Salman & Ece Altınkaya ortak çalışması- Yokuş başına geldiğinde, Bodrum'u göreceksin. Sanma ki sen geldiğin gibi gideceksin. Senden öncekiler de böyleydiler, Akıllarını hep Bodrum'da bırakıp gittiler. (Halikarnas Balıkçısı) "Yukarı bak! Buradayım Deniz! Karabiber ağacında!" "Senin yerin denizler değil mi? Ne işin var ağaçta? İnsene aşağıya!" "İnemiyorum ki! Kaldım böyle burada. Birinin gelip beni aşağı indirmesi lazım... Ne kadar salağım değil mi?" Deniz İnci'nin anlatışının doğallığına ve tatlılığına hayranlıkla bakarken, ay ışığının altında incecik beyaz elbisesinin yarı şeffaf hale geldiğini, belli belirsiz vücut hatlarının kıvrımlarını çizdiğini fark etti. "Salaklıkla ne alakası var?" diye ona karşı çıkmaya çalıştı ama gördüğü manzara zihnine bir afyon etkisi yaparak bulandırıyordu. 'O tamamen benim şansım' diye düşündü ama eklemedi tabii ki. "Bunlar kesinlikle aramızda kalacak. Söz veriyorum. Hem zaten benim Hipokrat yeminim var. Kimseye demem. Dur! Şimdi yanına geleyim de, biraz kahraman olayım."

Size bir aşk hikayesi anlatmayacağım. Ben buraya size her şeyin nasıl bu şekilde sona erdiğini anlatmaya geldim. Bu Mehmet Sönmez ve Ayşe Çağlar'ın, yer yer aşk ögeleri içeren, bu uğurda akıttığım gözyaşlarından mütevellit geceleri sağanak yağışlı, kalp kırıklarıyla dolu hikayesi. Biraz farklı bir hikaye işte bizimkisi. Bir Boşanma Hikayesi... **** #Wattys2017 Orijinaller kategorisi kazananı!

Daha dün geceye kadar bana sarılıp, beni sevdiğini söyleyen sevgilimin kollarında uyurken şu anda gecenin bir köründe, sokağın ortasında, kıçımın altındaki yırtık bavulla kala kalmıştım. Ağlıyor ve kendimi özgür hissediyordum. Tamam, kesin içimde yatan bir mazoşist vardı benim. Ben içimdeki sesle tartışıp dururken, önümde duran arabadan gelen o gür ses, küçük dilimi yutmama sebep olmak üzereydi... ''Şişt! Güzelim bir saati kaç para? '' Lanet olsun işte şimdi sıçmıştım...

Hazal, hayatında ilk defa girdiği bir kumarhanede, parasını değil de kalbini kaybedeceğini hiç düşünmemişti. Tıpkı, kendi halinde, deha düzeyde bir matematikçi iken, bu karanlık dünyaya nasıl düştüğünün farkında olmadığı gibi... Akın Ateşdağlı, adı anıldığında herkesin çekindiği, fakat kimsenin karakterini tam olarak çözemediği bir adamdı. Sol kaşının kavisinden aşağıya kadar olan kısmı tamamen beyaz olduğu için, lakabı Kaşıbeyazdı; ama hiç kimse ona böyle seslenmeye cesaret edemezdi. Birbirinden tamamen farklı bu iki insandan biri tecrübeli bir kumarbazken, diğerinin sadece kalbini koyduğu bir oyunda ne kadar şansı vardı?

"Gözlerini zorlayan yaşları tutmaya çalışarak tısladı; "Benden uzak dur. Bana dokunmana asla izin vermem." Fakat Ärne, son lafı duyduğunda bunu, genç kıza ne yapıp ne yapamayacağını gösterecek bir meydan okuma gibi gördü. Hızla ve hırsla kızın üstüne uzanıp bacaklarını açarken pantolonundan kurtuldu. Erkekliğini genç kızın kadınlığına dayarken, kızın ellerini de kafasının üstünde birleştirmiş, kıpırdamasına engel oluyordu." MS. 140'lar... Antonin Duvarı... Roma Lejyonlarının, Britanya'daki son yılları ve Antonin duvarının son esiri; doğudan getirilen, sürprizlerle dolu bir savaşçı... Vahşi savaşlar, acımasız bir dünya... Kan ve Savaş çığlıkları; kemik sesleri ve ailesinden, halkından kalanları korumak için bilinmezliğe köle olan, Antonin Duvarı'ndaki Son Esir....

-"Zaten beni kaçırmak istemezsin" dedim yine zorlama bir kahkaha ile.. Bir yandan da gözümü yoldan ayırmıyordum.. Ormanlık bir yola girdiğimizde hava da yavaş yavaş kararıyordu.. İçimin ürpermesine engel olamamıştım.. -"İşimiz çok uzun sürecek mi?" Yan gözle Xander'a bakmayı ihmal etmiyordum ama birden gözlerindeki yumuşaklık yerini kademe kademe anlamlandıramadığım bir sertliğe bırakmıştı.. -"Hayır.. Seninle biraz sohbet edicez o kadar.." Aptala yatmak en iyisiydi.. Ürkmeye başlamıştım ve bunu görsün istemiyordum.. -"Barda da konuşabilirdik.. Bu akşam geliyorum sonuçta.." Yine o salak ve zoraki gülümseme, bu sefer daha histerik ve panik olan ses tonuma eşlik etmek için yüzümdeydi.. -"Çok kalabalık" dedi sanki benimle konuşmuyormuş gibi.. Yolun geri kalanında sesimi çıkarmadım.. Beni öldürecek hali yoktu sonuçta değil mi?

Karnınızdaki bebeği sizden almak isteseler ne yapardınız? Mutsuzluktan ölen bir kadının kızı olsanız, mutluluğa inanır mıydınız? Hüma; evlenme fikrine karşı, ancak anne olma isteğiyle yanıp tutuşan genç bir kadındır. Tek çaresi sperm bankasına başvurarak hamile kalmaktır. Ne var ki aniden ortaya çıkan biyolojik baba bütün planlarını altüst eder. Kartal ve Hüma'nın henüz cenin olan bir bebek uğruna yaşadıklarını bir solukta okuyacaksınız. "Uçmayı birlikte öğrenen kuşlar için gökyüzünün sınırı yoktur." Müptela Yayınları farkıyla raflarda. (İlk 15 bölüm yayında.)

"Asıl sen kendine bak Julie Thompson! En başından beri ben kandıran sendin!" Julie hiç de suçlu görünmeyerek Alex'e alayla gülümsedi. "Sen aptalsan benim suçum ne? Bir de zekiyim diye geçinirsin." Julie'nin bu alaycı tavrı karşısında iyice çileden çıkan Alex gözleri sinirden giderek koyulaşırken dişlerinin arasından konuşmaya başladı. "Beni kandırmanın cezasını çekeceksin Julie, hem de sana öyle çok acı çektireceğim ki, bir daha asla değil beni kandırmayı düşünmek, bana saati söylerken bile korkacaksın!" Julie, bu tehdit karşısında bir nebze bile etkilenmediğini belirtircesine alayla kaşlarını kaldırdı ve aynı sert tavırla cevap verdi Alex'e. "Sen öyle san Alex Cavendish! Asıl sen bir gün benim önümde öyle bir diz çökeceksin ki, o gün sana tepeden bakıp o acınası haline gülecek olan kişi ben olacağım!"