Genç bir bordo bereli olan Armin, mesleğe ilk girdiğinde tanıştığı timini anlamsız bir şekilde kaybetmesiyle gözlerini aralar. Zihninde dönen yardım çığlıkları, ihanetlerin hançer darbeleri ve daha nicesine cevap ararken gelen emir ile Hakkâri'ye gider. Yeni hayatının ilk adımını, tanımadığı bir şehir ve yabancı simalar ile karşılarken her şeyin normale döneceğini umut ederek kendini yeni timine adar. Peki Armin gerçeklerle yüzleşmeye ve güvendiği insanlardan alacağı darbeleri taşımaya hazır mıdır? Yeni şehir, yabancı yüzler ve sersem adımlar... "Arkadan vurması değil, gözlerimin içine bakarak vuracaksın!" Yazılan tüm bölümlerde geçerli olmak üzere; Bölümlerde adı geçen kurum ve kuruluşlar, gerçek hayattan esinlenmedir ve kalan yerlerin tamamı yazarın hayal gücüne dayanmaktadır. Kitabın gerçek kurum ve kuruluşlarla bir ilgi ve alakası yoktur, tamamı kurmacadır. Ölümle Baş Başa adına yazılan bir kurgu olarak, kitap içeriği, alıntılar ve bölümlerin tamamı Duru Taşkulak'a aittir. Uyarlama veya kurgunun alıntılanması sonucu, adli işlem başlatılacaktır.

(16.05.2024 düzenlemesi, bu kurgu ÖLÜMLE BAŞ BAŞA'NIN eski bölümlerine aittir. Yeni bölümlere profilimden ulaşabilirsiniz) İmdat çığlıklarımı duyan yoktu. Çırpınışlarımı gören yoktu. Onun gözleri. Onun sözleri. Her gelişinde canımı daha çok yakıyordu. Haftalardır... Haftalardır durmadan devam eden bu olay beni çok yıpratmıştı. Karşılık vermem gerekiyordu. Bana bunu öğretmişlerdi. Ama onun gözleri, sözleri üstümdeyken bunu yapmam imkansızdı. "Beyaz bak ben geldim." Gelmişti. Gene gelmişti. Eli yüzü kapalıydı tek gördüğüm o korkunç mavi gözleriydi. Gözlerinin rengi beni çok korkutuyordu. O kadar açıktı ki mavileri korkmamak elde değildi. "Hadi ama gülümsemen lazım." Benden gülmemi bekliyordu. Bir o kadar boş ve onu umursamadığıma dair attığım bakışlar, hoşuna gitmemişe benziyordu. "Gülmüyor musun sen şimdi?" düz bakışlarım ile başımı iki yana salladım. Kendimi ilk defa bu kadar çaresiz ve bir o kadar savunmasız hissediyordum. Ben Armin Tan, ben kırmızıların bir tanecik Beyazı kendimi ilk defa bu kadar aciz, bu kadar savunmasız hissederken bir o kadar da kendime kırgındım. Yazılan tüm bölümlerde geçerli olmak üzere; Bölümlerde adı geçen kurum ve kuruluşlar gerçek hayattan esinlenmedir ve hikayenin tamamı yazarın hayal gücüne dayanmaktadır. Kitabın gerçek kurum ve kuruluşlarla bir ilgi ve alakası yoktur. Platformda ÖLÜMLE BAŞ BAŞA adındaki kurgu olup, alıntılama, izinsiz kullanma gibi olaylar sonunda adli işlem başlatılacaktır. Kitap ve bölümlerin tamamı DURU TAŞKULAK'A aittir.

Anka ve Timi Hakkari'den sonra marifetlerini İstanbul'da sergileyecekler. Kırsalda savaşmaya alışık olan askerlerimiz İstanbul'daki maceralarına sizleri de bekliyoruz. Elbette bu kitaptan önce Anka'yı okuyup hikayemize ortak olabilirsiniz. Anka hayranları olarak, yeni tatlişleri bekliyoruz. Hadi bakalım satır aralarında ki arkadaşlığımıza koşun gelin...

Korkusuz göz pek bir Asena o sevgilisi silah evi Vatan. Gelin daha yakından bakalım bu kızımızın hayatına. 🧡

Bu hikaye Yalgı'nın değişen hayatını anlatıyor. Eğer güçlü kadın karakter okumak istiyorsanız bu kitap tam size göre. ~Karıştırılmış Bebek Serisi... [KBS-1] (Kitap ismi değiştirilmiştir) *KİTABI OKUYAN OKUYUCULARA SESLENİYORUM. HER HANGİ BİR KÖTÜ YORUM YAZARSANIZ, YORUMUNUZ SİLİNECEK ! ELEŞTİRİYLE SAYGISIZLIĞI KARIŞTIRMAYIN..

Hayatınızın 5 yılını vatan haini olarak bir uyuşturucu çeteside geçirebilir miydiniz? Kardeşim dediğiniz insanların adınızı ağızlarına bile almayacak oluşuna dayanabilir miydiniz? Ben dayanmıştım. Çok acı çekmiştim belki ama bu acıya dayanmış, bir çeteyi çökertmiştim. Artık geri dönme zamanıydı. Uyuşturucu çetesinin başı olan Duru olarak değil. Yüzbaşı İzgi Adar olarak. Kartal timinin komutanı olarak. En önemlisi ise Savcı Savaş Keskin'in gönlüne taht kuracak kadın olarak... ~Cover by @menurkay and desing shop~ ♡

Odaya doktor ve hemen ardından hemşireler girdi.Perdeyi kapatıp işlemlere başladılar.10 dakika geçmesine rağmen odadan ne çıkan vardı ne de odaya giren.Akar ailesi umutlarını kaybetmeye başlamıştı. Kapı açıldı sedye sedyenin üstünde beyaz bir çarşaf,çarşafın üstünde bir Türk bayrağı. Sedyeyi iten doktor ve arkasında bırakılan bir koca enkaz. Bitmişti herşey belkide.Ilgız tek kalmıştı bu savaşta.Kendi ayakları üstünde durabilir miydi o masum ve saf kız.

Birbirlerini tanımayan 7 yetenekli adam ve 4 yetenekli kız. Gizli bir görev için bir araya gelirlere ne olur?

Ben Alâ. Alâ Karakurt. Alacalı değil, simsiyah Alâ. Otuz bir yaşında, Özel Kuvvetler mensubu bir Türk subayıyım. Hayat bana öylesine acımasızca davranmıştı ki daha doğar doğmaz ebeveynlerim tarafından üzerimde incecik bir battaniyeyle ve yanıma konulmuş küçük bir kâğıt parçasında yazan üç harflik ismimle yaşamaya çalışmıştım. Ailem olmayınca ben de bu vatanın her bir ferdini ailem bildim ve on yedi yaşımda tanıştığım kahramanım sayesinde asker olmaya karar verdim. Yıllar süren eğitimlerden ve birçok zorlu görevden sonra gerçekten ailem olduklarını hissettiğim insanlarla, kardeşlerimle tanıştım ve tam iki yıl önce onları kaybettim. Burada Ateş'im. Alâ olmayalı o kadar uzun zaman oldu ki, insan olmayı unuttum. Burada yaptığım tek şey ölene kadar öldürmek. Kimi zaman terör yuvalarına sızıp oraları dağıtırım, kimi zaman ise destek gereken timlere desteğe giderim. Hem teröristler arasında hem de askerler arasında namım duyulmuştu ama bu durum beni sevindirmiyordu. Ben efsaneleşmek istememiştim. Yalnızca içimdeki yangını söndüremeyeceğimi anladığımda Ateş olup, yandığımdan çok yakmak istemiştim. Ne ismim bilinirdi, ne yaşım, ne de rütbem. Hakkımda bilinen tek şey Ateş olduğumdu.