Çağan; seni becermemi hâlâ istiyor musun? Siz; ilk önce beni bulman gerekiyor. Çağan; bulamayacağımı kim söyledi? Siz; beni bulman için ilk olarak görmen gerekir Çağan; göster kendini? Siz; bu bir şeyi değiştirmez. Siz; sen bana hep körsün.

Bir şans vermenize değer💋 +18 sahneler vardır ona göre. 0536*******; pardon rahatsız ediyorum, Mavi değilim ama. 0536*******; Ay'dan daha güzelsin bunun bu denildi yanlış.

Genç kızımız Asena bir testle gerçek ailesine kavuşur. Eski ailesinden oldukca yara alan kızımız yeni ailesi yarasına pansuman yapacak mı? Yoksa yeni yaralar mı ekleycek? Ortada Ceren yanındaysa Candan ve Murat vardı. Bir birlerine sarılarak hastaneden gidişlerini izliyordum öylece. Bana yapmadıklarını daha bir kaç dakika önce öğrendikleri kıza yapıyorlardı. Neden bana sarılmadılar? Neden beni sevmediler? ~Seni mi sevsinler Asena?

"Daha önce yaptığım hiçbir hırsızlık bu kadar ağır gelmemişti." 🕸 Sadem, kimsesizliğin onu düşürdüğü pis işlerin bir gün ondan sahip olduğu tek kişiyi, birlikte ailesini aradıkları en yakın arkadaşını da alacağını bilmiyordu. Ağlayıp sızlanmaya bile vakti yoktu, hayatta kalmak istiyorsa önünde yalnızca bir yol vardı. Ölen arkadaşının ailesini bulacak, onun yerine geçecekti. Aksi takdirde arkadaşının canını alan adamlardan kaçamaz, kendi de son nefesini günler sonra tesadüfen bulunmak üzere bir ara sokakta ve yahut bir binanın bodrumunda, geriye cesedinden başka hiçbir şey bırakamayarak verirdi. Her zaman kendisini düşünmeyi küçük yaşta öğrenmiş, duygularını uzun zaman önce ardında bırakmıştı. Oysa yıllarca arkadaşının ona hasretle anlattığı ailenin arasına, kızları olduğu yalanıyla girdiğinde vicdanının sesi her saniye daha çok yükseliyordu. Hayatında ilk kez böylesi bir sevgiyi tatmak, ona pişmanlığı da öğretecekti çünkü bu insanları kandırmaktansa ölmeyi yeğlerdi. Peki... Ya sandığının aksine hikayenin asıl yalancısı kendisi değilse?

Küçük kız, elindeki papatyaya konan kelebeğe kocaman olmuş gözlerle baktı. "Anne bak keyebek" İçten bir şekilde gülümsedi genç kadın. Parkın az ilerisindeki banklardan birine oturmuştu. kelebeğin konduğu yerden uçmasıyla kaşları çatıldı küçük kızın "Keyebek! Buyaya gey hemen" diye bağırıp kelebeği kovalamaya başladı "Yağmur! Çok uzaklaşma" diye seslendi kadın kızının arkasından. Yağmur yaşıtlarına göre fazla enerjikti. Karı koca "Hep böyle kalırsa Allah yardımcımız olsun" diye geçiriyorlardı içlerinden Kadının yüzündeki tebessümü bölen şey ise karnında hissettiği ani sancıydı. Buna anlam veremedi. Doğuma daha 3 ay vardı ve bu sancı hiç normal değildi Sancı her saniye katlanarak arttı. Kadın yerinde iki büklüm olurken dudaklarından dökülen inlemeye engel olamadı "Ahh!" Çevredeki üç beş insan kadının etrafında toplanırken onun bakışları kızını aradı. Neredeydi bu kız?! "kanaması var!" diye bağırdı çevredeki kadınlardan biri Doğum için daha çok erkendi Acı katlanılmaz bir hâl alırken bilincinin yavaş yavaş kapandığını, gözlerinin karardığını hissetti...

Hikâyenin ilk bölümleri Saudade_F hesabındadır. -Yazım hataları için özür dilerim.

"Anne bizim zaten bir kız kardeşimiz var" diyordu tanımadığım abim. İçimde bir şeylerin kırıldığını hissettim. Hiç sevilmeyecektim. "Çocuklar o sizin kız kardeşiniz, Leyla'yı yeni ailesi yanlarına almak istiyor." Biraz duraksadı "Leyla onlarla kalmak istediğini söyledi, çok mutlu gözüküyordu." Sesi titriyordu. Derin nefes alış-veriş sesleri geliyordu. "Ayrıca Lavin yani yeni kız kardeşiniz" Derin nefes aldı "Konuşamıyor.."

Sertçe yutkundum ve kısık çıkan sesimle "Çok acıyor mu?" diye sordum. "Evet ama senin ölmüş olman daha çok acıtıyordu." dedi. Gözlerimin dolmasına engel olamadım. Kahverengi gözlerine yansıyan acı , kalbimi acıtıyordu. Sesimin titrek çıkmasına engel olamayarak " Yaşıyorum ki acımasın." dedim. Büyük ellerini salıncağın demirlerine yaslayarak yavaş tempoda sallanan salıncağı durdurdu ve başını eğdiğinde bende başımı geriye doğru eğdim. "Ağlama." dedi. "Ağlamıyorum." dedim ve gözlerinin içerisine baktım. Agah Bey de ben de gözlerimizi Barış Bey'den almıştık. İlgili çıkan sesiyle "Gözlerin dolu dolu bakıyorsun." dedi. "Rüzgardandır." dediğimde yalan söylediğimi bildiğini biliyordum ancak bozuntuya vermedi. "Öyle olsun." diyerek geri çekildi.

•|Aile-Abi kurgusu|• Bir baba daha ne kadar acı çekebilir? Bir kız daha ne kadar susabilirdi? Bir abi,kardeşine en son ne zaman sarılabilirdi? Her seven, sevdiğinin kalbine girebilecek miydi? Bir acı insanın yüreğini daha ne kadar kahredebilirdi? Her acının bekçisi,Lâl olmaya tutsak mıydı? ** ** ** Kitabımda olan her bir cümle bana aittir.Çalınma durumunda,çalan kişinin kitabı şikayet edilecektir, Wattpad'e bildirilecektir. |KİM BİLİR?|

Birçe, on yedi yaşında iki ay evvel annesini kaybetmiş öksüz bir kız çocuğu iken, şimdi de babasının hastalığıyla pençeleşiyordu. Ölüm döşeğindeki bey babasına her baktığında, "Ya o da giderse?" diye üzülüp korkuyordu. Bey babası biricik eşinin, yol arkadaşının ölümünü kaldıramıyordu. Hasta bedeninin daha fazla direnemeyeceğini hissetmiş gibi çağırdı yanına, tek evladını. "Birçe... Al yavrum, al bu zarfı. Ben gidiyorum yavrum. Ben annene gidiyorum. Sen de git. Ben gittikten sonra git. Annene, babana, kardeşlerine git. Affet yavrum. Affet. Gitmeli şimdi. Gitmeli..." Birçe, elinde sadece adresin yazdığı bir kağıt parçasıyla, babasının ruhu çekilmiş vücudunun yanında öylece kaldı. On yedisindeki Birçe, ne yapmalı şimdi? Nereye varmalı? Nereye gitmeli? ... "Kime bakmıştın küçük?" Birçe, elinde küçücük bir çantayla çaldı bu yabancı insanların kapısını. Kucağında iki yaşlarında bir çocukla dışarı çıkan, sarı saçlarıyla âdeta kendisine olan benzerliğini haykıran bu güzel kadına bakakaldı Birçe. Utanıyordu. Gidecek yeri yoktu. Devlet korumasına girmek istemiyordu. Babasının son dileğini yerine getirecek ve şansını deneyecekti. "Ben Birçe Sungur," dedi titreyen sesiyle. "Size bir mektup getirdim efendim, bakmanızda fayda var." İşte her şey o mektupla başladı. Alt üst olan hayatların kesişimi olan Birçe'yi şimdi çok daha zor bir hayat bekliyordu. ... Yayınlanma tarihi: 21.08.2023 Final yayınlanma tarihi: 30.03.2024 BU HİKAYEDEKİ OLAYLAR TAMAMEN HAYAL ÜRÜNÜDÜR. GERÇEK KİŞİ VE KURUMLARLA BİR İLGİSİ BULUNMAMAKTADIR.