**Bazen birşeye sahip olduğumuzu sanırız. Ama yalnızca 'sanırız'** "Herşey yoluna girecek!" "..." "Herşeyi unutturacağım sana. Bütün yaşadığın o kötü zamanları" "..." "İnsanlar neleri unutuyor.. Sende bu yaşadıklarını unutacaksın!" "Unutmayacağımı ikimizde biliyoruz" "Unutmak zorundasın lanet olası! Unutacaksın!!!" ~Bu genç bir kızın direniş hikayesi değil, genç bir adamın yok oluş hikayesidir~

Çok kötü bir hikaye oldu.Kurgu tam bile değildir,arkadaşlar.Lütfen düzenlendikten sonra okuyunuz.

hikaye en baştan düzenleniyor. düzenlenen bölümlerin başında "***" işareti vardır. ;) "abla... beni seviyormusun?" Dedi ayaz. Sanki bilmiyormuş gibi. "tabiki seviyorum birtanem. Sen benin en değerlimsin." Bunu dememe ragmen yüzündeki o ifade hala değişmedi. Sanki bişeylerden korkuyormuş gibiydi. Elimi ellerinin arasına aldı. Ayaz:ablam.. biliyorsun senin değerin bende ayrı. Senin için canımı bile veriririm. Bu zamana kadar en değerli varlığım sendin ama ... ben birini seviyorum abla.ama öyle sıradan sevmek değil. Aşık oldum ben abla. Heryerde onu görür oldum, onsuz nefes alamaz oldum. Her an yanımda olsun istiyorum. Ama olmuyo. Biliyorsun töre." Tam ağzımı açacağım sırada beni susturdu. "Lütfen abla kesme sözümü. Biliyorum sen bu tore gibi şeyleri saçma buluyorsun abla ama öyle değil işte. Töre bizde namus kadar değerlidir ve biz onlara uymak zorundayız istesekte istemesekte." Derin bi nefes aldı. Anlaşılan küçük kardeşim gerçekten aşık olmuştu. Bu kadar sıkıntılı olduğuna gore. "abla senden bişey isteyebilirmiyim?" vay be kardeşim aşık olmuş ve benden yardım istiyo.hafif gülümseyerek "Tabi tatlım söyle senin mutluluğun için herşey yaparım ben." Burukça gülümseyip ellerimi daha sıkı tutu." "Ablam.. ben ...harun ağanın kızını seviyorum. hazalı. Onunla evlenmek istiyorum ama bu o kadar da kolay değil. tore gereği ben onun kızını bu eve gelin olarak getirirsem bizden birininde o eve gelin gitmesi lazım. Biliyorum bu senin için çok zor ama kardeşin için...harun ağanın ...oğluyla evlenirmisin? 19/05/2014

Yıllarca hayal kurup, beklersin... Beyaz atlı prense inancını hiç kaybetmezsin. Karşına çıktığı an, bilirsin. Odur yıllarca beklediğin, tanır onu kalbin. Tutmak istersin... Benim demek istersin... Elini uzattığında dokunur, onun da seni hissetmesini sağlarsın. İşte o an başlar yıllardır hayalini kurduğun düşler. Her şey ne kadar güzel başlasa da, küçük bir şey öyle büyük bir sorun olur çıkar ki insanın karşısına... Sonrasında o küçücük dağın altında kalır kalpte olan… Yıllar geçse de unutulmayan, her gözünü kapadığında özlemle içini burkan... Ne çok şey vardır insanı insan yapan… Hayatta bir masaldır. Nasıl beyaz atlı prensler varsa, kötü kalpli cadılarında olduğu... En mutlu anımızda kırmızı elmayla kapımıza dayanan... Bizi kulelere kilitleyen... Yıllarca sürecek uykularla cezalandıran... Saat on ikiyi geçirdiğimizde balkabağına dönüşen... Asel ve Akay içinde her şey tozpembe hayallerle başlamış, rüyalardan öte günlere ev sahipliği yapmıştı. Ta ki dost görünen düşman elindeki elmayı uzatana kadar... Genç kız tüm hayallerinden uyanmak için gece on ikiyi bile bekleyememişti. Yıllarca sürecek yalnızlık uykusuysa, masallardaki gibi rahat değildi. Üstelik onu kurtaracak prenste aynı elmadan yemişti… Aşklar vardı doludizgin yaşanan... Aşklar vardı ayakları yerden kesen... Aşklar vardı bir ömür mutlu süren... Bir de aşıklar vardı severken ayrılan...

Geçmişini öğrenmek için anlaşmalı bir evlilik teklifini kabul eden Göksu'nun acı içinde olgunlaşması. Her şeyden habersiz bir kız, hayatı yalan üzerine kurulmuş. İntikam ateşine düşmüş bir genç, hayatını hiçe sayan. Üç aile. Büyük sırlar, büyük pişmanlıklar. Kendini feda edenler. İmkansız aşklar. Kaybolmuş hayatlar. Unutulmuş hayaller. Kana susamış, intikam isteyen ruhlar. "Benden korkmanı sevdim."

susmuş aşk( lal- ü aşk). ilk emri hatırla ve OKU....