Hayatım 30 saniye de değişmişti benim. Bir deprem, veya bir zelzele. Ne derseniz deyin, benden kalan tek bir şey vardı; Bir enkaz. Bu enkazı toparlaması kolay olacaktı, peki geriye kalan izler? Hiç geçemeyecekti, bu acı kalacaktı.

Evet, Yüksek Uçanlar. Biz de onlardanız. Yanlış anlamayın, uçakta sevişmedik. Sadece uçakta kaldık. O da yanlış uçağa binmemiz yüzünden. Kaç kişi miyiz? Fazla. Baya fazla. Yine çaresiz, ama umutlu. Bu kadarız.

"Çok klişe bir soru ama...Biz ne oluyoruz şimdi?" "Ne oluyoruz?" "Ben de sana onu soruyorum ya!" "Sen benim tutsağım, ben de senin gardiyanınım. Bu kadar." "Kitap +18'dir." İlk başlarda mizah tarzı, sonradan baya sert bir kitaba dönecek, sonra ben buna +18 diye başladım demeyin.

enesaricii: Kanka bak, en az 2 aya altımda, göreceksin. Olmazsa kız senin. pamir_eseen: Enes kardeşim, fazla uçmadın mı? enesaricii: Yok be, ne uçacağım? İlk başta sen istememiş miydin? pamir_eseen: Tamam, olabilir ama... enesaricii: Ama?.. pamir_eseen: İstemiştim ama olmaz işte. Kız çok masum. Peşinden koşanlarla olsana sen? Hepsi anında kucağına atlar. enesaricii: Hiç gerek yok. Hem kız güzel. Diğerleri boya küpü. Hem biraz eğleniriz, ne olacak ki? pamir_eseen: Ya da ne olmayacak ki... (Bu mesaj silindi.) Öylesine yazdığım bir kurgu, can sıkıntısından. Eleştirilere açığım, ama saygı çerçevesinde olanlara.

Pamuk şeker gibiydi, hem kokusu hem de kendisi.... >Tüm hakları saklıdır.

0507*******: Gel gündüzle gece olalım 0507*******: Gel gökyüzünde yıldız olalım 0507*******: Bir de Heidi'deki Teresa ve Carl gibi de olabiliriz bence. Alp: Hı? Alp: Ne diyorsun kardeşim? 0507*******: Kardeş deme, lazım olur. (İletilemedi)

"Sen benim olacaksın," dedi alkol kokan nefesiyle. "Benim olmak zorundasın..." Kızın çığlıklarını, yalvarmalarını umursamadan içine girdi. Bakire olması umurunda değildi, ona sefasını sürmek düşerdi. İçinden bir anda çıktı, kızın üzerine doğru eğildi. "Bittiğini mi sandın?" dedi kızın baygın gözlerini görünce. Tek hamlede içini doldurduğunda güldü. "Alev..." dedi fısıldayarak. "Adın gibisin, yakıyorsun..." Kızın göğsünün bir tanesini avucuna aldı, sıktı. "Ama beni değil." İçine boşaldı, kendini yana attı. Yan dönüp kızın çenesine tutarak kendisine çevirdi. "Neden biliyor musun? Seni alevlendiren benim, çünkü adım Rüzgar. Ben sana gelirsem daha da şiddetlendiririm." Kızın kızarmış dudaklarını ısıra ısıra öptü, kan tadını alınca keyifle sırıttı. "Peki... Neden seni seçtim?" Siyah upuzun saçlarını eline dolayıp çekti, boynunu açığa çıkardı. "Onun adı Su'ydu. Ne kadar da zıtsınız, değil mi?" Boynunu ısırdı, çekiştirdi. "Ama benim için aynısınız, şöyle diyeyim..." Keyifle gülümsedi, siyah saçlarını yeniden asıldı. "Aynı siyah saçlar," Elini beline indirdi. "Bembeyaz ten," Bu sefer ise kızın dolmuş, her an ağlamak üzere olan gözlerine götürdü elini. "Ve aynı ela gözler... Sadece tek bir fark var; Onunla sevişmek daha sıkıcıydı." Göğüslerinden birini sıktı, "Pardon," dedi ve çapkınca güldü. "Daha doğrusu, seni sikmek daha güzeldi." Zevk almış bir halde kahkaha attı. Sonra gülüşü yavaşça soldu, o ciddi haline geri döndü. Kızın boğazını kavrayıp tek bir tokatla bayılttı, üzerini giyinip kapıyı kilitlemeden çıktı. Hem de gelecekte olacakları bilmeden...

O beni bırakıp gittiğinde hava sisliydi. Beni sevmediğini söylediğinde hava sisliydi. Mavilik yoktu, hiçbir renk belli değildi. Tek bir renk hariç; Kırmızı. Ellerimdeki kıpkırmızı kanı çok net bir şekilde görüyordum. Onun kanı... Sevdiğimin kanı. Ölmüş müydü? Hayır, o şehitti. İnanmak istemediğim gerçek de buydu.

Benim ona dair hatırladığım tek şey bir avuç kandı. Benden gitmeden önce avuçlarıma kustuğu kan. Bir iz, veya bir leke değildi o. Benim avucuma öylesine akan bir sıvı da değildi. Sevdiğimin bana bıraktığı tek hatıraydı. Ne kadar da acı bir hatıra değil mi?