Pera, arkadaş grubuyla kış kampına katılırken, içinde tarifsiz bir huzursuzluk kol geziyordu. Avrupa'nın en yüksek dağı Mont Blanc'un karlı etekleri, kızıl granitleri, sivri buzulları ve göz alıcı zirvesiyle birlikte bir sürprizi daha vardı. Büyülü bir evrenden gelen ve kanlı bir görevi tamamlamak için orada bulunan dört adam. Neşeli kampları bir anda rayından çıkarken, önce en yakın arkadaşının ölümüyle sarsıldı Pera. Mont Blanc'da hiçbir şey olması gerektiği gibi gitmedi. Neşeli kahkahaların yerini ölüm çığlıkları, sıcak şarap kadehlerinin yerini soğuk, açlık ve dehşet verici bir kaçış aldı. Ancak o adamlardan biri, diğerlerinden farklıydı. Gözleri siyah bir okyanusu anımsatan, tehlikeli ve gizemli adam, Ante Davies... "Sakalları, gözleri ve keskin çene hattı... Çehresini oluşturan her ayrıntı bir hikaye gibiydi. Ve ben o karanlık hikayede kaybolmak üzereydim."

"Bade Karahanlı." Duyduğum tok sesle eş zamanlı olarak derin bir nefes aldım, ağır hareketlerle sesin geldiği yöne döndüm. Kapıyı yavaşça kapattı, gözleri beni buldu. "İsmimi bile öğrenmişsin." Dudakları yana kıvrıldı, bana doğru geldi. "Öğrenmek zorunda kaldım diyelim." Gülümsedim, biraz daha yaklaştı, birkaç adım geri gittim ama sırtım soğuk duvara temas edince durmak zorunda kaldım. Fakat o durmadan üzerime gelmeye devam etti. Kaçmak için sağ tarafa doğru geçecekken kolunu önüme kalkan etti. Boş bir anında sol taraftan kacayım dedim ama bu sefer de diğer koluyla önümü kapattı. Tamamen onunla duvar arasında kalmıştım, kaçmama izin vermiyordu. Sırtımı duvara yasladım, yemyeşil gözlerinin içine baktım. "Ne yapıyorsun?" "Konuşmamız gereken şeyler var." "Evet var ama bunu aramızda mesafe varken de yapabiliriz." "Yapamayız, böyle konuşmak istiyorum." Cevap verecekken gördüğüm şeyle sol gözünün altına düşen kirpiğini nazik bir şekilde aldım. "Kirpiklerin dökülüyor." Dudaklarındaki tebessüm büyüdü, sessiz kaldı. Sağ yanağında küçük bir gamzesi vardı, yakın olduğumuz için fark edebilmiştim. Kirpiğe usulca üfleyerek gözlerimi yeşillerine çevirdim. "Badem yağı sürebilirsin, çok iyi geliyor." Tek kaşı kalktı, söylediğim şeye şaşırmış gibiydi. Fakat bu şaşkınlığı üzerinden çabucak atıp kaçmamı engellemek için önüme kalkan ettiği elini duvardan çekti, cebine attı. Merakla ona bakarken elini cebinden çıkardı, badem şekerlerini uzattı. "Yer misin?" Elinden bademleri alarak birini ağzıma attım. "Çok severim." Biraz daha yaklaştı, derin bir nefes aldı. "Badem şekeri gibi kokuyorsun." Badem şekeri mi demişti o? Şaşkınca bakarak elimdeki bademleri kokladım. "Güzel kokuyorlar yalnız." Başını salladı. "Biliyorum." Gülümsedim, kendisi de bir şeker yedi ve ekledi. "O yüzden söyledim zaten."

Caroline polisten kaçarken bir kaza geçirir. Gözlerini hastanede ya da en kötü bir hapishanede açmayı beklerken nemli bir gemide açar. Artık bilmediği bir zamanda Fırtına lakaplı korsan Triton Bane Layre'nin esiridir...

@Afraheratansel : Bana çikolatalı pizza alır mısın? @Vuralhancı : onun yerine karışık alayım @Afraheratansel : ben çikolatalı istiyorum @Afraheratansel : ne yapacağız o zaman @Vuralhancı : gidip sen alacaksın

Birbirinden nefret eden iki komşu çocuğu mecburen ortak olursa neler olur? Emre: Hemen bana gelmen lazım. Emre: Çabuk! Mine: Neden? Bir şey mi oldu? Emre: Bebek yapacağız. Mine: Ne! Emre: Yanlış okumadın. Emre: Senin o inat abini ikna etmenin tek yolu bu. -İlk aşk, ilk romantizm hikayesi- *Yetişkin içerik vardır.* Gelecek bölümlerin birinden kesittir.*

Tarih bazen en ufak şeyde değişebilirdi. Ve öyle de oldu zaten. Mesela 2 sultanın yer değiştirdiğini düşünün ya da 1. Ahmed'in kafes sistemini yerine farklı bir sistem getirdiğini veyahut Genç Osman'ın 10 yıl fazla yaşadığını belki 3. Selim'in vahşice öldürülmediğini ya da Sultan Mahmut'un 100 yıl önce tahta oturduğunu bunun gibi 1000'lerce seçenek vardı. Olan oldu ve Osmanlı Devleti bu zamana kadar dünyanın en büyük en güçlü imparatorluğu olmaya devam etti. Not:bu tarz bir hikaye wattpad ilk defa ben tarafından yazılmaktadır.

''16 yaşında bir kıza aşık olamam,üstelik bir İngiliz" dedi genç adam sinirle etrafta dolanırken. ''Bu zamana kadar çektirdiklerinin cezası belki de bu'' dedi Monroe dalgaya vurarak. ''Ya bir akıl ver ya da odayı terk et" ''Zaten Glasgow'a gideceksin,sen dönene kadar kız büyümüş olur.Yaş sorunu da ortadan kalkar,döndüğünde de hala seviyor olursan ne yapacağına karar verirsin" Percy bu fikri derinlemesine düşünmeye başlarken Monroe onu yalnız bıraktı. Korkusuz Percy Evans,çok daha deneyimli kadınlar birlikte olmuş klan reisi,kendinden yaşça epey küçük bu kızdan hoşlanmayı kendine yediremiyordu. 16 yaşındaki bu kızı büyüdüğünde dönmek üzere bırakırken,bıraktığı gibi bulamayacağını tahmin edemedi.

Valinin Oğlu| TAMAMLANDI Odunculuk işi yapan Veysel bir gün küçük kızının ısrarlarına dayanamayarak onu da yanında götürür ve askerlerin önünü kesip Vali'nin kaybolduğunu söylemesiyle tedirgin bir güne başlar.. Günün devamında odun için gittiği yerde Vali'yi bulur ve onu evine götürerek iyileştirir.. Hesapta olmayan bir şekilde Vali kendisinin bir oğlu olduğunu söyler ve oduncunun küçük kızı Nazlı'yı büyüyünce gelini olması için ister.. Oduncu ise bu teklifi kabul eder... Bu olaydan yıllar sonra Nazlı ve Ali Merdan kim olduklarından habersiz bir çeşme başında karşılaşırlar... Hikaye 1600-1700 yıllarında Osmanlı' da geçer. Gerçek kişiler, isimler ve olaylarla bir bağlantısı yoktur.. #Yetişkin içerik barındırır.

Her okuduğu kitapta güzel kızlar vardı Eliza'nın. Güzel kızlar sever, sevilir ve sonsuza dek mutlu yaşar. Şişman, kahverengi gözlü kızlar asla başrol olmazdı. Ya da şimdiye kadar... Zamanda geçmişe gidip 24. Leighton kontunun kızı Monica olarak uyandığında kendi hikayesini yazacaktır. (Kapak olarak kullanmak istediğim fotoğraf tam anlamıyla bu değildi. Ama Eliza'ya en yakın tarif buydu. Kapaklar bile güzel kızlar üzerine ...)

2019'da yazılan mektuplara 1979 yılından gelen cevaplar. İki tarih arasında köprü olan kırmızı bir posta kutusu. İki insanın manevi değişimi ve en güzel sevgi satırları. 💌 "Sanki eskiden her şey daha güzelmiş Bay E. Öyle hissediyorum. Öyle hissettiriyorsun." 22. 06. 2019 24. 12. 2019