"Şimdi defol git, o ağlaya ağlaya sorduğun anne ve babanın ne halt olduğunu öğren!" On sekiz sene boyunca dedesinin büyüttüğü İlay, artık gerçekleri öğrenmek istediğinde tek başına kalmıştı. Dedesi için o büyük bir hatadan geriye kalan bir kusurdan başka bir şey değildi. AİLE KURGUSUDUR

Bir yapbozu tamamlamak için önce kayıp parçayı bulmak gerekir. - Gerçek ailem kurgularını okumayı gerçekten çok seviyorum ama okurken şöyle mi başlasaydı böyle mi gelişseydi diye çok düşündüğüm yerler oluyor genelde bende kafamdakileri bir kaleme dökmek istedim. Hikayeme şans verirseniz oldukça mutlu olurum

Doğduğunda hemşire tarafından kasten karıştırılan iki bebek yanlış ailelere verilir. Derin 16 yaşına rağmen olgunluğu ve güzelliği ile dikkat çeken biz kızdır 7 yaşında Türkiye'den ayrılıp İtalya'ya götürülür ve gerçek olmayan ailesi onu İtalyanca konuşmaya zorlar. Her türlü baskıyı üzerinde uygularken bir telefonla Derin'in hayatı değişir. TAMAMEN HAYAL ÜRÜNÜ BİR KİTAPTIR! HİÇBİR OLAY GERÇEK DEĞİLDİR!

Gerçek ailem kurqusudur... Herşey Zehranın dedesinin sandığındaki fotoğrafı bulmasıyla başladı. Zehrayı ne gibi sürprizler bekliyor hadi hep birlikte öğrenelim.

O Seden idi. Laçin Seden Kırmız. 16 yaşında baskıcı ailesinin kurallarından bunalmış bir kızdı o. Biraz agresif ama çokça iyi yürekliydi. Ailesinin tabiri caizse hayırsız evladıydı. Yani en azından ailesi onu öyle görüyordu. Bilinenin aksine salak değildi, sadece tembeldi. Kitap yüzü açmayan, tek derdi müzik ve kediler olan bir kızdı. E bir de çok sevdiği dans vardı tabii, hayatının tam merkezinde. Laçin giyimine kadar karışan, bunaltan, onu boğan bir ailede yetişmişti. Üzerindeki baskı yüzünden hayatı boyunca asla rahat bir nefes alamamıştı. Yaptığı makyaja kadar laf yiyen Laçin için tek kaçış yolu o müzik seçmelerini kazanabilmekti. Ama ya işler istediği gibi gitmezse? Ama ya ortaya bir aile çıkarsa? Ama ya gerçek sandığı ailesinin aslında gerçek olmadığını, daha önce hiç görmediği biyolojik ailesinden öğrenirse ne olur? Bu aile Seden için ya bir felaket ya da bir kurtuluş yolu olacaktı. Kader önüne hangisini koyacaktı? O Laçin'di. O Seden'di. O aslında 'Kırmız' değil bir 'Yalazan' idi. Peki Seden, yıllar sonra değişen bu soyadı kabul edebilecek miydi? *karıştırılan bebekler klasiğinden bir tık farklısı*

(NOT: BU NOT SON ZAMANLARDA, YENİ OKUYUCULARIN YORUMLARI BAZ ALINARAK EKLENMİŞTİR, LÜTFEN OKUYUN! Ergenlik dönemimde başladığım kitap olduğu için kurguda çok fazla, klişe, cringe sahneler var. Bunu bilerek başlamanızı öneririm. Keza yine çok fazla mantık hataları bulunuyor, bunu da göz önünde bulundurun. Kurgu hâlâ devam ediyor, baş karakterin mizacı gereği hali ve tavırları aynı, bunu bozamam. Ama ileriki bölümlerde biraz da olsa bu tavırları törpüleniyor. Ayrıca başrol karakter kızımız çok fazla küfür ediyor. Rahatsız olacak olanların okumamasını tavsiye ederim. Anlayışınız için şimdiden teşekkürler.) Yetimhanede büyümüş, 17 yıldır kimsesizlikle mücadele etmiş, çok erken yaşta kendi ayakları üzerinde durmayı öğrenmiş, zeki, atarlı, biraz ağzı bozuk lakin yufka yürekli bir kızdır Ahu Tomris Karayel. Bir gün ansızın yetimhaneye gelen oldukça varlıklı insanların, Tomris'in biyolojik ailesi olduklarını iddia etmesiyle birlikte işler asla eskisi gibi olmaz. Bu hikayede ezilen, korkan, ürkek kız yok. Bu hikayede cesur, lafını esirgemeyen, zeki kız var. Bu hikayede Tomris'i yaralarından vuran insanlar var. Bu hikayede vicdanları körelmiş insanlar var. Bu hikayede Tomris' in bir de biyolojik ailesinin karşısında verdiği mücadele var. *Karıştırılan bebekler klasiğinden bir tık farklısı* ©Kitap şahsıma aittir. Herhangi bir çalıntı veya kopyalanması durumda hukuki işlem başlatılacaktır. Başlangıç: 18/02/2023 Bitiş: 26/05/2025

Bir defter... Beş arkadaş gittikleri dağ evinde buldukları gizemli deftere bir hikaye yazarlar. Bir süre sonra yazılanların gerçekleştiğinden şüphe etselerde buna ihtimal vermek istemezler. Kader çoktan yazılmıştır. Ve o hikayede bir katil vardır... Ne gittikleri dağ evi, ne orada buldukları, ne de yaşadıkları şeyler tesadüftür. O gecenin sabahında bir kişi kehanete kurban olacak ve İnsanoğlu'nun günahlarından beslenen diğer evrende bulacaktır kendini. Buradan kurtulması için o defterdeki tek şeyi değiştirmesi gerektir: Olmaması gereken bir şeyi... ~~~ Sırtım aniden sert ağacın gövdesine çarptığında yaşadıklarımın hâlâ kâbus olmasını diliyordum. Bu kadarı çok fazlaydı. Çenemi kavrayan parmaklarına karşılık altta kalmamaya çalışarak elimi gırtlağına sarmıştım. "Nesin sen?" Yüzümün her karışını inceleyen kara gözlerinde ölümü görebiliyordum. Her an başımı gövdemden ayırmak için tetikte gibiydi. Sorduğu saçmalığa gülmeye yeltensem de bu pek mümkün olmadı. "Ne gibi görünüyorum?" Soğuk suretindeki ifade daha ürkütücü bir hâl aldı. Dudakları ölümün tehlikeli sularından baş gösterircesine yukarı kıvrıldı. "İnsan olmadığın kesin." Parmakları boğazımı kavrarken yutkunmaya çalıştım. Ben bu değildim. Bu kadar aciz hissedemezdim. "Arafa merhaba de, kaçak."

"Doğru kız olduğuna emin miyiz?" "Eminiz." Cevabı oldulça netti. "Nasıl?" "Kırmız elbise giydiğini söylemişti." "Sahilde bir tek kırmızı elbise giyen, bu kızdı yani?" "Evet," dedi, "Bir tek oydu" Yalan söylüyordu. Sahil boyu beş tane kırmızı elbiseli kadın saymıştı. Ama o neyi aradığını biliyordu. Bu yüzden eliyle koymuş gibi bulmuştu onu. Aradığı bir kadın değildi. Aradığı; enkazdı. Kendi çabalarıyla diktiği binanın enkazında kalan bir kızdı.

Küçüklüğünden beri zor zamanlar yaşayan Melissa Işık yıllar sonra karıştığını öğrenirse ne olur...