Yiğit, elindeki flaşı açık telefonu ışığı asansörün tavanına vuracak şekilde yere bıraktıktan hemen sonra elleri yanaklarımı kavrayarak, "Hadi Eylül, derin bir nefes al." Kulaklarım uğulduyor, görüş alanım arada bir netleşip bulanıklaşıyordu. Kendimi, aklımı toplayıp dudaklarımı aralayacak konumda hissetmiyordum. Nefesim git gide daha da daralıyor, gözlerim kapanmamak için göz kapaklarımla savaş veriyordu. "Eylül, bana bak." Söylediklerini uğultu şeklinde duysam da ne yazık ki cevap veremiyordum, sadece hafif aralık gözlerimle yüzüne bakıyor, söylediklerini dinlediğimi anlaması için gözlerimi yumup açıyordum. "Eylül!" "Eylül, sakin ol." "Eylül, nefes al." Yiğit'in git gide yükselen sesi ile tedirginliğim daha da artarken yanaklarımı kavrayan büyük, kemikli soğuk elleri ve dudaklarımda hissettiğim bir erkeğe göre oldukça dolgun i dudakları bütün sistemimi çökertmeye yetecek kadar yoğun duygular hissetmeme sebep oluyordu. Vücudumdaki kan az önce çekilmiş, vücudumu buz kaplamışken şimdi fazla miktarda pompalanan kan ile bütün vücudum sıcaklamıştı. Hareketsiz duran dudakları bir süre sonra hareket ederek ağzımı aralamamı sağlarken bir anda kontrolü tamamen eline alarak işaret ve orta parmağı ile çenemi hafifçe yukarıya kaldırdı. Burnundan aldığı derin nefesleri bir bir dudaklarımın arasına bırakırken, titreyen ellerim ve bedenimle bir süre hareketsiz kaldım. O ise durmadan aynı işlemi birkaç kez tekrarladı. Yanaklarımdaki ellerinin baş parmakları elmacık kemiklerimi aşağı yukarı okşarken göğüs kafesimi zorlayan kalbimin atışlarını duymaması imkansızdı. Saniyeler içinde ciğerlerime ulaşan onun nefesi kendimi biraz olsun sakinleştirmemi sağlarken dudakları dudaklarımın üzerindeyken gözlerimi yavaşça araladım. ~Yiğit bir adamın Eylül masalı.~ Sıradan bir mahalle hikayesidir, aksiyon içermez.

Bir mahalle hemde en eğlencelisinden Bir kız en güzelinden ama azıcık inatçısından Bir Adam en delikanlısından ama biraz sinirlisinden Peki bu üçü biraraya gelirse ? Ne mi olur gelin hep birlikte görelim : Başlama Tarihi: 2016

En kötü anında ona birkaç kelime ile destek olan o peri dedesinin gittiği yerden son hediyesi olmalıydı. Burnuna bir kere daha götürdüğü mendilin kokusunu ciğerlerine çekerken üzerinde ki minik peri kanadı işlemesi dikkatini çekti. O kız gerçekten bir peri olmalıydı ve bu da o perinin simgesi olmalıydı. Yekta o peri kızını bir daha göremeyeceğini düşündü. Fakat bunu kalpten dile getiremedi. Çok kırgın olan kalbi o an da; "Keşke hayatımı, hayatına katsan peri kızı." Dedi. Fakat bilmiyordu ki, kalpten edilen dualar kabul olurdu. Bilmediği bu gerçek ile kader çarkları kırıldı ve rota yeniden oluşturuldu. Artık kaderin tek bir hedefi vardı. Yekta'nın kalbini ısıtan o peri kızını, yine kusursuz bir zamanda Yekta'nın buzlarını çözmesi için hayatını, hayatına katmaktı. Ne kadar başarılı olacağı bilinmez fakat bilinen bir şey var o da; kaderin oyunları çok sevdiği ve galibiyeti yakalamadan oyunun peşini bırakmadığıydı. Yekta ve Peri kızının oyununun senaryosu da o gün, o sahilde, o mendil ve çiçek kokusu eşliğinde yazıldı. Artık geriye tek bir şey kaldı o da; oyunun sahnelenmesi! Onun da zamanı uzak değildi, en azından çok çok uzak değildi...

Gözleri benim mavi harelerime tutundu, "Neden, her cümlenin sonuna o kelimeyi getirmek zorundasın?" Kaşlarımı çatıp, "Neyi?" Tek nefeste, "Abiyi?"dedi. "Nasıl, anlamadım?" "Şöyle olsun Cem abi, böyle olur Cem abi, nasılsın Cem abi.Abi de abi. O kelimeyi kullanmayı kessen mi diyorum artık Eylül?" 🥀 'Klasik bir mahalle kurgusu.' Bu bebek benim ilk kalp ağrım...

Kitap tasarımı : @dowoffical ve @lavender_odor Ağlıyorum.Kalbimdeki kuşların kanatları yolunuyor. Adam onları topluyor başka kadınlara kanat yapıp mutluluktan uçuruyor. Mutluluk bir kitap ismi oluveriyor o an. Bütün lügatları o yönetiyor. Susuyorum sonra en konuşmam gereken zamanlarda. Sessizliğim Tanrınınkiyle yarışıyor. Bütün güzel anılar terk ediyor beynimi, kalbimi . Hiç bu kadar üşümüş müydüm ? - düş müydün ? +...Düştüm. Bak ne güzel demiş şair. "Sokağın tavanı kadar" Şanslıysak sevgimizi anlatırız dimi. Ben düştüğüm yüksekliği anlatıyorum . Duymuyorsun. Olsun, varsın olsun ...! 4.05.2019 başlangıç Mahallenin abisine hoş geldiniz 🌹 Emir Baybars ( Nick Bateman ) Ayşan Yılmaz ( Lucy Hale ) Meriç Baybars Melih Akyürek ( Mariano Di Vaio ) Cihan Akyürek ( Giulio Berruti ) Behram Akyürek ( Simon Van ) Baran Aksay ( Sam Way ) Sevcan Aksay ( Kate Bogucharskaia ) Selim Adıgüzel(Jannik Schümann ) Kadir Karakaya ( Gian Maria Sainato) Ayvaz Mutlu ( Georg Mallner) Alihan Yaman ( Manu Rios) Leon Clark ( Stephen James) Andreas Clark Yaşanmışlık #1 (665) / 07. 11. 2019 Hırsızlık #1 (163) / 07. 11. 2019 Sevcan #1 ( 15) / 07. 11. 2019 Mazi #1 (263) / 18. 11. 2019 Behram #1 (19) / 18. 11. 2019 Meriç #2 (629) / 18.11.2019 Düşmanlık #2. (454) / 18.11.2019 Cihan #2. (133) / 18.11.2019 Melih #2 (206) / 18.11.2019 Emir #5 (1.05 bin) / 18.11.2019 Baran #5 (508) / 18.112019 Mahalle #58

"Tam on üç yıl önce bugün kendimden yaşça küçük bir kızın beni öpmesiyle kalbim mühürlendi benim." "Bir kenarda günden güne güzelleşerek serpilerek büyümesini bekledim.O öylece her şeyden habersiz büyürken ben her gün sevdamın altında küçüldüm.Bu aşkımdan utanmaktan değildi.Küçüktün be kızım.O kadar kırılgandın ki bu yüzden sustum.Aklını bulandırmak istemedim.Gün olurda başkasını seversen diye her gün kendimi hazırladım." Bardağını getirip elimde tuttuğum ancak içmeye cesaret edemediğim bardağımın altına yavaşça vurdu.Bunun anlamını biliyordum. "On üç sene oldu.Çocukluğumu gençliğimi yoluna sereli tam on üç sene oldu.Sevdamın yanlış olduğunu düşündüğüm dönemler de bile gözüm senden başkasını görmedi.Senin de gözlerin beni." Cesaret benim yaptığım mıydı?Sayılırdı ancak senden haberi bile olmayan bir çocuğu senelerdir sevmek çok daha büyük cesaretti. "Hikayeye göre adam,kadını çok seviyor, sevdikçe ruhu büyüyor,ruh eve sığmıyor." ** Mahalle kurgusudur! 15.05.2020'' ** Okuyucuma! Şiir diye Bir ömür tüketerek yazdıklarım İki saatte okunuyor Bundan ucuz ne olabilir Havadan başka? Erdem Bayazıt

Hızlıca yanıma gelip bana sarıldı. Sarılmasına karşılık verdim. Biraz sonra konuşmaya başladı. "Yetişemeyeceğim diye çok korktum." dedi. Boynuna sıkıca doladım kollarımı. O beni kendine aşık eden kokusunu çektim içime. O soluk aldığım boynuna gömüldüm. Keşke hep böyle kalsaydık. Sessiz,ama bir o kadar da huzurlu ve mutlu. Omuzuma dökülen sıcak damlayla irkildim. Ağlıyormuydu o? Biraz daha sarıldıktan sonra ayrıldık. Gözlerini gözlerimden ayırmıyor ve konuşmuyordu. Gözleri kızarık ve suluydu. Gerçekten benimle son kez vedalaşmamaktan mı korkup ağlamıştı? Kurgu kendime aitdir. Çalanları aksi takdirde şikayet ederim!

Yetişkin okurlar için uygundur! Nüzhet Yalıyar, başarılı bir iş kadınıdır. Hayattan tek bir isteği kalmıştır ama o istek onun için imkansız gibi görünmeye başlamıştır. Yanıbaşında duran, tanıdığını sandığı ama aslında tanımadığı, abisinin yakın arkadaşının o isteğe çözüm olabileceği aklının ucundan geçmez. Çünkü ikili arasında bir gerilim hakimdir ama o gerilimin onları daha da yakınlaştırdığını hiç beklemedikleri bir anda keşfedeceklerdir. Anlaşmalı evlilik içerir. Lütfen sana böyle sahip olayım Nüzhet. Buna ihtiyacım var." Ses tonu öyle tahrik ediciydi ki düşünmeden evet dedim. Ailesinin evindeyken yaptığımız konuşma aklıma geldi. 'Ah Nüzhet bu kalçaların gözümün önünde gidip gelmesini görmek isterim. Daha sert Saruhan daha fazla Saruhan demeni duymak isterim. Var gücümle bu isteğini yerine getirip içini doldururum, bu harika kalçalarını... Böyle tokatlarım ve senin nefesini kesip beni daha da fazla istemi sağlarım. İşte kendini böyle bana bastırırsın kalçanı bana doğru itersin ve Nüzhet seni mahveden o gizli yerlerine ulaşıp zevkin doruklarına taşırım. Sadece kendini bana teslim et...' Kendimi sana teslim ediyorum," diye mırıldandım sanki tekrardan konuşmuşuz gibi.

Siz:seni bir arkadaş bir dostum gibi sevdim Giray abi:Lina hayırdır abim? Siz:sen oturmuş bana aşktan dem vuruyorsun Giray abi:haydaa ne oluyor kızım ne aşkı Giray abi:sarhoş musun?