Bazı yaralar görünmez... Bazı insanlar da sessizce iyileştirir. Akça, dünyaya güvenini kaybetmiş bir kız. Kartal ise geçmişin gölgesinde sertleşmiş bir adam. İkisinin yolu bir yol ortasında kesişti; o yol onların başlangıcı oldu.. ••• "Bir daha yüksek sesle konuşma yok tamam mı?" Sesinde yumuşak bir tını vardı. Normalde ona göre olmayan bir sesti. Yutkunmamak için kendimi zor tuttum. "Niye ki?" Demeden edemedim. Merak ediyordum benim ondaki yerim neresiydi? "Sesinin kısılmasını istemiyorum Akça." "Niye?" Dedim tekrardan. Sinirlenmesini bekledim ama sakince soruma cevap verdi. "Senin sesini duymam gerekiyor." "Niye?" Sabır diler gibi başını iki yana salladı. Yüzünü yüzüme yaklaştırıp gamzelerini göstererek gülümsedi. "Sesin bana huzur veriyor."

Sene 1992, ülke sağ ve sol çatışmasının izlerini hâlâ taşıyorken henüz yoluna girmiş bir düzen yoktur. Bu çatışmanın içerisinde aynı evde doğup büyümüş olan Firuze ve Ecevit birbirlerinin tek ve en sevdiği oyun arkadaşıdır. Yetişkinlerin kavgalarının ötesinde, boya kalemleri ve oyunlarıyla büyüyen iki çocuğun doğarken beraber yazılan hikayeleri; bir doğum gününde sert bir silgiyle silinir, hiç var olmamış gibi koparlar birbirlerinden. Silgi yazıyı siler, kağıdı hırpalar ve Ecevit bir ailenin avucunun içinde yok edilir. Suçlar ve cezalar. Cezaları yalnızca suçlular mı çeker? Silgi yazıyı siler, leke bırakır ve Firuze en sevdiği oyun arkadaşını kaybeder. Suçlananlar ve cezalandırılanlar. Suçlular sadece yetişkinlerden mi çıkar? Firuze Akın ellerinde fırçalar, karşısında tablolarla yıllardır oyun arkadaşını beklemektedir. Seneler sonra aynı sayfa açılır, silgi de kalem de tek kişinin eline düşer. Ali Ecevit Tarhan, yazıp silmek için yok edildiği o yere geri döner. *** "Firuze sen benim çocukluğumsun," Gözleri derin bir şefkatle bana bakıyordu. Konuşan Ecevit'ti. Onu evvelden tanıyordum. Gözlerindeki şefkat avucunun içine düştü, un ufak edildi. "Firuze sen benim çocukluğumun katilisin," dedi acıyla, nefesini keskin bir bıçak kesti, o bıçağı ben tuttum sandım. Konuşan Ali Ecevit Tarhan'dı. Onu yeni tanıyordum.

lila: seni kızdırırsam veya perdemi hiç açmazsam mesela, ne olur? atlantis: asla unutmayacağımız şeyler yaşarız, yavrum. Kalp atışlarım hızlanmaya başlarken yutkundum. 〆〆 Kendini tıp kazanmaya adayan Lila, bir gün telefonuna gelen mesaja cevap verir fakat daha sonra neler olacağını bilmemektedir. Konuştuğu bu gizemli adam düşündüğü gibi biri miydi? Kendini bir anda motor yarışlarının, düşman takımların ve dahası; büyük bir sırrın ortasında bulan Lila, bundan kurtulabilecek mi? Hayatını en çok değiştiren ise yakınlarının da bu sırra dahil olduğunu öğrenmek olacaktır. "Kelebekler yağmura yakalandığında önce uçamaz, sonra ölürler yavrum. Sana söylemediler mi? Bu hikayede yağan yağmur benim." 𝔅𝔲 𝔥𝔦𝔨𝔞𝔶𝔢𝔡𝔢 𝔶𝔞𝔩𝔫ı𝔷𝔠𝔞 𝔬̈𝔩𝔢𝔫 𝔨𝔢𝔩𝔢𝔟𝔢𝔨 𝔬𝔩𝔪𝔞𝔶𝔞𝔠𝔞𝔨𝔱ı, 𝔬𝔩𝔪𝔞𝔪𝔞𝔩ı𝔶𝔡ı. 𝔎𝔞𝔫𝔞𝔱𝔩𝔞𝔯ı 𝔨𝔬𝔭𝔞𝔫 𝔨𝔢𝔩𝔢𝔟𝔢𝔨 𝔨𝔬𝔷𝔞𝔰ı𝔫𝔡𝔞 𝔡𝔬𝔤̆𝔞𝔠𝔞𝔤̆ı 𝔤𝔲̈𝔫𝔲̈ 𝔟𝔢𝔨𝔩𝔢𝔶𝔢𝔠𝔢𝔨𝔱𝔦. 〆〆 🏅motor #1 🏅hukuk #1 🏅tıp #1 🏅aksiyon #2 🏅mizah #2

Hazan, özgürlük hayallerini yıllarca gizlice büyütmüştü. Kazandığı üniversite, onun özgürlüğe attığı ilk adım olacaktı. Ama doğduğu topraklar, okunan kitaplardan çok, yazılan kaderlere inanıyordu. Babasının dayattığı evlilik kararı, onun tüm geleceğini silip atmak üzereydi. Ancak işler babasının istediği gibi gitmedi. Bir adam ona elini uzattı, isteme günü onu kaçırdı. Kaçıranı bir yabancı değil, aslında onu sessizce anlayan bir adamdı. Bu bir aşk değildi. Bir plan, bir kurtuluş anlaşmasıydı. "Üniversiteyi bitir, sonra istersen yolumuza ayırırız..." Ama bazı yolculuklar, başladığı yerde bitmez. Ve insan bazen sadece kurtulmak için değil, kendini bulmak için kaçar. İki tanıdık yabancı, bir nikâh, onlarca sır ve adı konmamış duygular arasında... Hazan, ne babasının hükmüne boyun eğdi, ne de geleceğin kapısını aralamaktan vazgeçti. Bu yalnızca bir aşk hikâyesi değil. Bu, geçmişin gölgesiyle kendini bulmaya çalışan bir kadının ve yıllarını o kadını beklemeye adayan bir adamın hikayesi. • Bu kitapta bahsi geçen kurumlar, kişiler, olaylar ve yaşananlar tamamen hayal ürünüdür. Gerçeği yansıtmamaktadır.

"Hayatın ne kadar üstüne gidersen, o kadar altında kalırsın." Varis Serisi, birinci kitap.