O kadar çok acı çekiyordum ki ağlıyamıyordum. Delirmeliydim aslında ama deliremedim bile.Güldüm.Hatta kahkahalar atarak.Ve aslında benim kahkahalarım sessiz çığlıklarım, hıçkırıklarımdı...
''Bir şerare çakmıştı ve hayatım altüst olmuştu. Koskoca bir okyanusun tam ortasında su alan küçük bir kayığa dönüşmüştüm. Bütün bunlar karabahtımın bana sunduğu kabul etmeme gibi bir seçeneğimin olmadığı acımasız bir hediyeydi. Adalet için bir and içmiştim fakat nerden bilebilirdim ki bu and için sevdiklerimi elimde...