Siz:SELAAAMMM Siz:Pışt baksana cinsiyetinin ne olduğunu bilmediğim için seslenemediğim kişiii. Siz:BAKSANA LAAAN. Siz:Mal mısın lan sen? Siz:Nuğlar baağk(15:09) 05*****:Kimsin? Siz:İlerideki karın. Siz:Ay kız değilsin dimi.. 05*****-:Kim olduğunu söyleyecek misin? Siz:Yiooo 05******:Haziran Derici,kim olduğunuzu açıklar mısınız? Siz:Hassss

İnsan ne dilediğine dikkat etmeli, zira kalbinden geçen iyi ya da kötü hiçbir dilek gerçekleşmeden peşini bırakmaz, derler. Ben, ölüm diledim. Bir ölümle başladı her şey. Bir başka ölüm onu izledi. Ve bir diğeri...

√~TAMAMLANDI ~√ Kafasını kaldırıp ona şaşkınlıkla bakan genç kıza baktı. Baktı ama donup kalmıştı. O bal rengi gözler onu içine hapsetmişti resmen. Eda mı? Onunda genç adamdan bir farkı yoktu aslında. Hem şaşırmış hem de öylece adamın gözlerinde kaybolmuştu. Gözlerini kapattı. Unuttuğu şey ile derin bir nefes aldı genç kız. Burnuna dolan erkeksi koku ise onu çoktan başka alemlere götürmüştü. Ne zaman kapattığını bile anlamadığı gözlerini açıp tekrar baktı adama. Genç adam ise sorununda kendisine geldiğinde kızın nerdeyse yüzünü kaplayan saçlarını kenara itip konuştu. "Püsküllü? Yerin rahat galiba?" "Ne diyon gülüm sen?" ... Kaybetme Korkusu: 1. Sırada "02/09/2021" Rize: 1.Sırada "21/04/2021" NOT: BAZI YERLERİNDE LAZ DİLİ VARDIR... SADECE BU SERİDE... DİĞER SERİLERİNDE YOKTUR... Küçük Belam - Belam serisi 2. Kitap Sen Belam mısın? - Belam serisi 3. Kitap Yayımlanma Tarihi 26\11\2016 Bitiş Tarihi: 26/11/2020

"Soyun!" "Ne?" Yaşlı adam oturduğu masada kaşlarını çatmıştı ki yanındaki kadın tebessüm ederek bana döndü. "Sadece hırkanı çıkar ve bize sol kolunu göster." Tedirginlik içinde onlara baktığımda uzun bir masada oturan toplam on kişi görmüştüm. Ben kapıya yakın bir yerde duruyordum ve yanımda benimle aynı yaşta olan altı çocuk daha vardı. Sağımdaki kızın sol kolundaki yarasa damgasını gördüğümde sertçe yutkundum. Aynı damgadan benimde kolumda vardı. "Neyi bekliyorsun?" Bu soğuk ses yaşlı adamın sağ tarafında oturan kişiden gelmişti. Başını önündeki dosyadan hiç kaldırmadığı için yüzünü iyi göremiyorum. Hırkamı çıkardığımda benimle aynı hizada duran çocuklar koluma baktı. "Sende Yarasalardan birisin." Yaşlı adamın sesi huzursuz çıkmıştı. "Nasıl damgalandığını hatırlıyor musun?" Yine o adam konuşmuştu ve hâlâ başı önündeki dosyadaydı. İyi hatırlıyordum. "Hayır." Onlara güvenmiyorum. Cevabım ile kalem tutan eli hareketsiz kalmış fakat başını kaldırmamıştı. "Artık bizi neden buraya getirdiğinizi açıklayacak mısınız?" Yanımdaki çocuklardan biri konuşmuştu. Yaşlı adam sıkıntıyla bir nefes alarak bizlere baktı. "Aslında hepiniz aynı çocuk yurdunda bir zamanlar kaldınız. Peşinde olduğumuz biri var ve o yurttaki otuz çocuğu damgaladı. Şimdi yeniden ortaya çıktı ve Yarasaları bulup hepsini öldürüyor." Sanırım Yarasalar biz oluyorduk. "Bizimle işbirliği yapmak zorundasınız, tabii yaşamak istiyorsanız?" Masadakilere döndü. "Herkes kendi eğiteceği çocuğu seçsin. Unutmayın seçeceğiniz çaylaktan siz sorumlusunuz." Burada neler olduğunu anlamıyorum. Masadakiler bizi incelerken o başını hiç kaldırmayan adamın sesini duydum. "Gözlüklü kızı ben eğiteceğim." Burada gözlük takan sadece bendim.

Yanlışlıkla bi askere mesaj atarsan ne mi olur??? Görelimmm..

Geçmiş ve gelecek. İki dünya. Birbirlerini bulmaları için çizilmiş bir kader... Tarih, tekerrürden ibaret miydi gerçekten? Kavuşmak ve ayrılık... Kader yazmışsa, önünde durulabilir miydi? Ben kimdim? İsmim neydi? Gerçekten bu dünyaya mı aittim? Sahip olduklarım, abilerim, başarılarım, bunlar yeterli miydi "Bade" olmam için... Yoksa damarlarımda akan kan, onlarla aynı olmak zorunda mıydı? Ben Bade. Kendimi tanıdığım ismim bu. Şimdi önüme serilen gerçeklerse, bildiğimden çok uzakta. Tek başımayım... Öğrenmek istediğim tek şey, beni bu karanlıkla yüzleştirenlerin, benden ne istediği.