Yolda karsilastiklarima, Yolumu açanlara, Olana, Olmayana, Bizi bu ana taşıyan Her bir ana... Teşekkürler.

"Seni seviyorum" diye fısıldadı kulağıma "Bazen beni sevdiğini o kadar hissettiriyordu ki seni sevdiğimi gösteremiyormuş gibi düşünüyorum" Gülümsedi dudaklarıma bakarken, kahverengilerini yeşillerimle buluşturdu "Hissediyorum beni ne kadar sevdiğini güzel karım... en derinimde" 🍃

Meğer benim yabancı dediğim o adam...Ruhumun derinliklerinde biryerlerdeymiş✨📌📎

"Benim mabedime giden yolda, sen varsın. Kırgınlık var, acı var ama sonunda mutluluk kaçınılmazdır." Yüzümün yarısına serpilmiş saçlarımı tek eliyle topladığında kumral tutamların koltuktan aşağıya sarktığını hissettim. Nefesim, bu anı beklermiş gibi kesildiğinde koyu kahve irislerinde sadece ben ve o vardı. Biz vardık. "Yaptığım her şey." Dudakları usulca boynumu buldu, orada varlığını sürdürdü. "Bilip bilmeden, seni kırdığım, gözyaşına sebep olduğum her an için gözlerindeki yıldızlar kadar özür dilerim, mi amor."

Toksik ve uzun süreli bir ilişki sürdüren Ferit ile Seyran'ın hayatı tahmin edemeyecekleri bir kişi tarafından oynanan oyunla birlikte altüst olur. Anlaşamasalar da birbirine büyük bir tutkuyla bağlı olan bu iki insan nasıl olduğunu dahi kavrayamadıkları bir sürede birbirlerini yok etmeye başlar. Başta, yaşananlara karşı sonuna kadar beraber mücadele edeceğini düşünen çift, bu oyunun sonucu olan savaştan iki harap olmuş bedenle ateşkes isteyeceğini nereden bilebilirdi ki?

Ferit ve seyran başka bir evrende bir hikaye. Afram #1 Seyfer #3

Bu hikayenin devamı "Yalı Çapkını 2" serisindedir. İkinci hikayeden kaldığımız yerden devam

Seyran ve Ferit'i farklı bir evrende yazıyorum.

"Gözlerinin yeşilinde bir orman vardı ve ben o ormanda kayboldum Seyran."

Toprak yağmura ben san aşık oldum yeniden inkansız gibi güren bu mesele girdi akılma her gece tandık bir melodi sen miydin sebebi söylsene bir kadın gelir değiştir seni seyran & Ferit