Archanger Destanı serinin üçüncü kitabıyla devam ediyor!

O, sizin bildiğiniz kızlardan değil çünkü KIZ DEĞİL! Beğeni ve yorumlarınızı lütfen esirgemeyin! 2017*

Özgürlüğün sadece üst tabaka insanlara has olduğu bir ülkede, neredeyse dışlanmış bir kasabada yaşayan Nova Blevins, özgürlüklerini ellerinden alanlara karşı savaşmak için sadece ihtiyar bir kuşa ve birkaç yoldaşa sahipti. Ve sahip olduğu her şey onu bir şekilde, kötü emeller karşısında bir tehdit haline getiriyordu.

Milattan önce 726 yılında kehanet gerçekleşti. Şimdi sıra kefaretin. Ön Asya'da başlayıp, Mezopotamya'ya uzanan ve hiç var olmamış topraklarda nihayet bulan bir masal bu; yetişkinler için. Tüm telif hakları şahsıma aittir. Kurgu, karakterler veya isim çalınması söz konusu olduğunda hukuki işlem başlatılacaktır.

"Seninle ilgili hiçbir sorun yok, yaşadığın dünyayla ilgili birçok problem var.." -Chris Colfer İçinde bulunduğumuz dünyaya paralel bir evren. Heteroseksüelliğin günah, yanlış olduğu ve toplum tarafından reddedildiği bir dünya... Homoseksüelliğin doğru, yaygın olduğu bir toplum. Ve insanların doğruları içine sıkışmış bir yanlış. Karşı cinse ilgi duyduğu için horgörülen bir kızın hikayesi.

"Sorun ellerimdeyse, problem değil. Onlardan kolayca kurtulabilirim. Eğer sorun gözlerimdeyse, onları sonsuza kadar kapayabilirim. Ama ya sorun beynimdeyse? Bunu nasıl engellerim? ...Peki ya normal olan bensem ve hepiniz eksikseniz?"

"Gece ve gündüz ebediyen yer değiştirecek." Küçüklüğünden beri bir kraliçe olmak için titizlikle yetiştirilen yirmi yaşındaki Celina'nın hayatı, kuzeninin veliaht prensle nişanlandığını öğrenmesiyle altüst olur. Yüreğinde taşıdığı ağır ihanet hissine rağmen saraya gitmek zorunda kalan Celina, bir anda kendini kurtlar sofrasında bulur. Yapılan gizli ittifaklar neticesinde prensin en yakın dostuyla nişanlanan genç kız, kaderinin iplerini ellerine almaya karar verdiğinde, kendi şeytanlarıyla yüzleşmek zorunda kalır. Artık bütün bir krallığın kaderi, Celina'nın hırslarının ve tutkularının esaretindedir.

"Ben öbürleri gibi değilim," dedi Joce ona doğru tehditkar adamlarla yaklaşırken, Jane titriyordu ama bu soğuktan değildi, çocuk ürkütücü görünüyordu sadece. "Sorgusuz sualsiz hiç tanımadığım birine yardım etmem." "O zaman etme," dedi Jane ifadesiz bir sesle. Çocuk, kızın sesini ikinci defa duyduğunda tepkisiz kalmıştı. Joce, birden kızın havlusunu çektiğinde Jane engel olamadı ve ıslak elbisesiyle kaldı. Elbisesi vücuduna yapışmıştı, ince beyaz kumaşından dolayı teni bile görünüyor olabilirdi. "Kimse burada böyle bir elbise giymez. Çok pahalı olduğu her halinden belli," sonra gözlerini kıstı, "sen nereden geldin?" "Cennetten," dedi Jane çocukla dalga geçercesine, "ben bir meleğim." Ama dalga geçme fikri iyi bir fikir olmayabilirdi. Joce kızmış gibi kızın dirseğinden tuttu ve kendine çekti. "O zaman kanatların nerede küçük melek?" Jane, her an korkudan bayılabilirmiş gibi hissediyordu. Karşısındaki çocuğun ölümcül bir güzelliği vardı. Kızarken, sinirlenirken bile tapılasıydı. "Düşerken kırıldılar," dedi Jane titrek bir sesle.

"Dahası sen bir rüyasın," dedi çocuk, "neden kendine yardım etmeyi denemiyorsun?" Emily herkes kadar sıradan biri olduğunu düşünüyordu. Herkes kadar sıkıcı ve alışılagelmiş bir adı, sürekli rastlayabileceğiniz türden bir görünüşü ve bisiklet sürmek gibi yavan hobileri vardı. Ne var ki bu genç kız bir gece yarısı yatağından zıplayarak uyandığında hiçbir şeyin bir daha asla aynı olmayacağından habersizdi. O artık kendini uykuların çok ötesinde ve hayallerin ulaşamayacağı kadar muhteşem bir dünyada bulmuştu. Fakat Emily'nin bu rüyadan uyanıp hiçbir şeyin göründüğü kadar harika olmadığını fark etmesi uzun sürmeyecekti. "Hayatlarımızı bir rüyayla karşılaştıranlar haklıymış. Uyanık uyuyor, ve uykuda uyanıyormuşuz." -Montaigne