Sosyalist Gazeteci Jeon Jungkook, Güney Kore'deki askeri darbe haberini aldıktan sonra Sovyetler Birliği'nden kaçarak anavatanına geri döner. Güney Kore artık hatırladığı gibi değildir. Sıkıyönetim altındaki halk ile askerler arasında amansız bir çatışma yaşanmaktadır. Jungkook ve birkaç cesur arkadaşı baskıcı rejimin sansürünü kaldırmak ve halkı doğru bilgilendirmek için gizlice bağımsız bir gazete basmaya başlar. Ancak bu tehlikeli girişim, Jungkook'un yakalanmasına ve cezaevine atılmasına yol açar. Cezaevi, dışarıdaki acımasız rejimin küçük bir yansımasıdır; hayatta kalmak için Jungkook'un tek şansı soğuk ve esrarengiz Gardiyan Kim Taehyung'un dikkatini ve güvenini kazanmaktır.

"Benimsin demiştim, ben de senin, Renkli Rüyalar Oteli'nde..." 011219

jungkook, ülkenin önde gelen uyuşturucu ve silah baronu kim taehyung'un bünyesinde aşçı kimliği ile işe girer. taehyung oldukça sert bir patrondur, ta ki jungkook patronu ve çalışanlarıyla bir konuşma grubu kurana dek. text, taekook

"Sevdim ben onu, o da sevdi beni bi' ara. Yani, sanırım." angst! uyarı: bu hikâye oldukça acemi bir dille yazılmıştır ve masalsı bir üsluba sahiptir. ayrıca yazım yanlışları da bulunmaktadır!! 22 eylül 2018 - 23 ekim 2018

"Kim Taehyung," diyecektim sinir ve üzüntüyle. "Sence buna gülünür mü?" "Bence gülünür," diyecekti gülmeye devam ederek. "Sence gülünmez mi?"

Bu mektuplarda yazacağım şey ise, seni on iki yıl öncesine götürmekle başlayacak. 2008 güzüne. Sana bizim hikayemizi anlatacağım. En başından. Hatırladığım tüm detaylarıyla, en önemli kısımlarıyla. Yaşadıklarımızı bir de benim, o çaresiz ve belalı çocuğun ağzından dinlemeni, bana o anları yaşarken nasıl hissettirdiğini anlamanı istiyorum. Amacım kendimi sana affettirmek veya bana olan nefretini azaltmak değil, omzumdaki bu ağırlıktan kurtulmak sadece. Çünkü zaten burada her gün, birbirinden kötü onlarca hikaye dinliyorum. Zırvaladığımı düşünebilirsin, ama hapiste olmak beni öylesine değiştirdi ki... o tanıdığın hırçın Jungkook yok artık. Bunu da ben yazdıkça anlarsın zaten, her şeyden bahsedeceğim çünkü. Ben henüz on yedi yaşındayken tanıdığın, büyüttüğün, sevdiğin, sevmeyi öğrettiğin, bağlandığın, kendine bağladığın, yaraladığın ve ruhen öldürdüğün Jungkook'u, onun ağzından anlatacağım sana.

Bana nefesini ver, kalbimden kalbine sonsuz adımlar atayım. Bitmeyecek gecelerimize bir kadeh kaldıralım ve gülerek, severek, birbirimizi parçalarcasına sevişelim. Diz kapaklarını ellerimle tutup bacaklarını açayım; cennetine ürkek bir giriş, dudaklarımdan süzülen en güzel sessizlikler. Çığlıklarında gizlediğin bizi, nasıl oldu da bu ellerle beni baştan çıkardığını anlat bana. Yatağımda bir bahçe yarat; ayaklarından yeryüzüne hayat gelsin; bize, ban- sadece bana.

"Bay Kim. Evinize dönün."

Eğer Jungkook gibi geveze bir ortağınız varsa ve anlatacakları hiç bitmiyorsa, ortağı Taehyung gibi onu öperek susturmayı denemelisiniz. taekook,texting/düz

"Korkma," dedi buruk bir tebessümle. "Dinanzi a me non fuor cose create, se non etterne, e io etterno duro, diyor Dante. Benden önce her şey sonsuzdu; sonsuza dek süreceğim ben de."