♡ 𝑇𝑎𝑚𝑎𝑚𝑙𝑎𝑛𝑑ı ♡ ᴄ̧ᴀᴋıʀʙᴇʏ sᴇʀɪsɪ -𝟷- "Ben Bir Canavar Değilim. Sadece Herkesten Bir Adım Öndeyim." ŞİDDET VE KÜFÜR İÇERİR!!

Yetişkin okurlar için uygundur! MAFYA __________________ Kılıç hiç bu kadar keskin olmamıştı... Lidya, kız kardeşiyle birlikte yaşayan genç bir öğretmendir. Bir akşam evine dönerken yolda gördüğü yaralı bir adama yardım eder. Fakat yardım ettiği adam kimdi? Yaralı adama yardım etmenin bedelini en ağır şekilde ödeyecek olan Lidya için tek bir çıkış kapısı vardı. O da Devrim Vuslat Kılıç'dı. Yardım ettiği yaralı adam... Kaçınılamayan duygular, beklenmeyen aşk, acı ölüm ve avını parçalamak isteyen çakal sürüsü... Kazananın yaşadığı ve kaybedenin öldüğü bir savaş... Lidya BULUT & Devrim Vuslat KILIÇ Başlama tarihi: 01.07.25 Kitap Şarkısı: Duman - Her Şeyi Yak Küfür ve argo bulunur. Rahatsız olanların okumaması önemle rica olunur :) □■□■□■ Tüm haklar şahsıma aittir. Kopyalanması durumunda yasal işlemler başlatılacaktır.

Kitaplar birbiri ile bağlantılı değildir. Bütün aşk hikayeleri şehre bir yabancı gelir ve öyle başlar... "Cihangir," ilk defa adını söylemiştim ve ela gözleri büyüdü. Bu manzaraya hep bakmak istediğimi artık biliyordum. Yeni yeşeren sakallarına dokunmak istedim ama yapamadım. Mahallenin ortasında ona yakın olmak ikimiz içinde sorun olacaktı. "Söyle serçe'm," yine serçe demişti. Neden dediğini hala söylemiyordu. "İyi ki varsın Cihangir." Gözleri ışıldadı. "Sayende Serçe'm," kalbim kendini belli edercesine çırpınmaya başladı. Bakışlarımı ondan çekmedim, görsün istedim. Kalbimi gözlerimde görsün istedim. Gördü. Anladı. Gülümsedi. Elimi kalbine uzattı. "Aynı atmaz mı sanıyorsun, bak küçük bir serçe için nasıl atıyor." Not: argo kelimeler, cinselik içeren durumlar mevcuttur.

Yaş Farkı Vardır (9 yaş)! Lütfen bunu bilerek okuyunuz... Atabey Ailesi yıllardır yaptığı mafyacılık işlerine son verip emekliye ayrılmıştı. Çağlar Atabey 4 oğlu, karısı ve yakın aile dostlarıyla huzurlu hayatının tadını çıkartıyordu. Ta ki bir gün şirketine bir mektup gelene kadar... Yıllar önce ölen kızının aslında yaşadığını ve ölü bir bebekle karıştığını söyleyen bir mektupla bütün dengeler bozulur. Bir yandan hasta annesi ve öfkeli babasıyla uğraşırken okumaya çalışan Çiçek bir yandan da şehit sevgilisinin yasıyla kavruluyordur. Bunun üzerine bir de yıllar önce karıştığını öğrenen Çiçek'i karmaşık günler bekliyor.

Ailesinin düşmanları yüzünden kimsesiz büyümek zorunda kalmış bir kız, abisinin onu tesadüfen bulmasıyla ailesinin yaşadığını öğrendiğinde neler olacak? - "Tam on yedi yıl önce kazada kaybolan kardeşimin adı da Işıl'dı ve senin bu yurda geldiğin gün kardeşimin kaybolduğu günün sadece iki gün sonrası. Bu yurda seni bırakan kişi ailenin öldüğünü yazmış ama kim olduklarından bahsetmemiş. Tek bir akrabanı dahi bulamamışlar, bu durumda seni bırakan kişi kim olabilirdi? Tüm sonuçlar aynı yere çıkıyor. Biz seni her yerde ararken sen yıllarca burada, gözümün önündeymişsin. Sen bizim kardeşimizsin Işıl." dedi Alihan. Duyduklarımın etkisiyle donakalmış bir vaziyette onları dinliyordum. Anlayamıyordum, benim ailem yıllar önce ölmüştü işte. Artık sadece ellerim değil tüm vücudum titriyordu. Bir süre konuşamadığımı hissederken gözümden akmak için direnen yaşlara rağmen konuştum. "Ne saçmalıyorsunuz siz? Benim ailem öldü, bir yanlışlık olmalı." ✓Aile - abilerim kurgusudur. 🦋 Kayıp #1 -21/05/25 Abim #1 -21/07/25 Gerçekailem #1 -22/07/25 Dram #2 -26/09/25 Macera #1 -17/10/25 Aile #1 -04/11/25 Klasikler #1 -10/11/25 Watty #1 -27/11/25

Öyle kafama göre yapıyprum abişler kurgusuuu🥳🥳

UYARI: +18,şiddet ve küfür unsurları içerir!! ** TÜM HAKLAR SAKLIDIR! (Yayın tarihi -20.04.2024- )

Aşk suçtu. Senin olmayan birisi için beslediğin duygular bir cellat gibi dikilirdi karşına. Sonra kollarına iki asker girerdi, o askerler başını bir kütüğün üstüne bastırırken boynuna inecek baltayı büyük bir sabırla beklerdi insan beklerdi ki, cellat alacak onun kellesini. Ama o balta inmeden önce, dururdu zaman. Sabır kanatırdı insanın her bir zerresini, bir işkenceden farksız akardı saniyeler, bir sudan sessiz, bir dalgadan daha hırçın. Aşk cellattı, ve o balta aşkın ellerinden inerdi insanın boynuna. Sevda cehennemdi, seni sevemeyen birinin aşkı ateşdi. Kendi kalbini yakan, kendi kanını akıtan bir kılıçtı. İnsan nasıl saplardı kendi sırtına bıçağı? İnsan ancak aşık olsa ihanet ederdi kendisine. Aşk ihanetdi, aşk en büyük oyun ve insanın kendine yaptığı ihanetdi. O Yavuz Payidar'dı, kendine en büyük ihaneti yapmış sırtına bir bıçak saplamış, boynunu bir cellatın önüne uzatmıştı. O Payidar'dı, sevdalanmıştı. Ve sevda, onun ihanetiydi. (Kitapta smut içerik yoktur. Yetişkin içerikli olması küfürlü sahneler ve küçük yakınlaşmalar içerdiği içindir.)

Yazgıya atılan düğümün hikayesi... Zinar Aşiretinin ağası Viran Zinar, Sipanların büyük torunu Afşin'i isteyecek zannederlerken asıl isteyeceği kişi, kuzeni Nalin Sipan'dır. Fakat Nalin bu evliliği onaylamaz ama kader ağlarını çoktan örmüştür.

İnsanın en masum olduğu dönemi çocuk olduğu zamanlardır, öyle değil mi? Doğru. Fakat eksik. İnsanın en acımasız olduğu dönem de çocuk olduğu zamanlardır. Kimi çocuk sevgiyle arkadaş edinir, oyunlar kurardı. Kimisi ise tek bir korku salmasıyla etrafına toplardı kendi tebaasını. Ben ve benim gibi çocukların sevgi cumhuriyetine karşı, zorbaların korku imparatorluğuydu aslında durum kısaca. Diyelim ki bir zamanlar çocuktuk. Biz de, onlar da. Lisede de mi çocuktuk? Türlü türlü oyunlar kurarken de mi çocuktuk? İnsanların hayatlarında unutamayacağı anılar bırakırken, hafızalarından kazıyarak silmek istemelerine rağmen bunu başaramıyor oluşlarının sorumlusu olurken de mi çocuktuk? Tuvalete kilitlerken, okulun önünde alay konusu ederken, yapmadıkları şeylerle suçlarken ve hatta manipüle ederek kendilerinden bile şüphe etmelerini sağlarken de mi çocuktuk? Değildik. Ne biz ne de onlar. Bunu inkar edecek insanın vicdanı sorgulanmazdı zaten.