Mine internet üzerinden Yeşil Küpeli Kız takma ismiyle magazin haberleri yaparak milyonlarca takipçiye ulaşmıştır ve Mine'nin şimdiki haber hedefi genç kızların yeni sevgilisi Efe Duran'dır... Yepyeni bir yaz macerasına hazır mısınız? "Ben notalarını değil seni istiyorum Efe..."

"Çocukluğumuz tohumumuzdur," diye fısıldadı Sırtlan'ın kül olan kalbi. "Tohumumuza kim su verdiyse o şekilde büyür ve yetişiriz." EMARE serisinin, birinci kitabı Sarmaşık, ikinci kitabı Pusula ve son kitabı Maske bu başlık altında toplanacaktır.

16 Mayıs 2021 güncellemesi: Bölüm yorumlarında fazlasıyla spoiler olabilir, eğer hoşlanmıyor ve keyif alarak okumak istiyorsanız yorumlara bakmayın. Bütün Sokak Nöbetçileri'nin gözleri benim üzerimdeydi, benim gözlerim ise onun turkuaz rengi gözlerinden ayrılmıyordu. Hepimiz yine bir amaç uğruna toplanmıştık. "Sokak çocuklarını her gördüğünüzde saçlarını okşayın," dediğimde gözlerim onun kumral saçlarına kaydı, alnına bir tutam saç düşmüştü ve her zamanki gibi dağınık, özensizdi. "Onları sevin, gülümseyin. Bir gün o çocukların büyüyeceğini ve karşınıza çıkacağını unutmayın." Hafifçe tebessüm ettiğimde canım hiç olmadığı kadar fazla yanıyordu. "Büyüdüm, büyüdün, büyüdük." Ona doğru bir adım attım ve başımı kaldırıp "Keşke hiç büyümeseydik," diye fısıldadım. "Keşke büyümeseydin. Keşke o sokaklara ait kalsaydık." Öfkeli değil, bıkkındı. Ruhsuz değil, tepkisizdi. Yalnız değil, kimsesizdi. "İçimi sokaklara çevirmenin bir yolu var mı?" diye sorduğunda sesinde ilk defa başkaldırı yoktu, vazgeçiş vardı. "Kendimi değil ama seni o sokaklarda yaşatıp gizlemek istiyorum."

Yaşıyorduk, işkence çekiyorduk, idam ediliyorduk, köle gibi çalıştırılıyorduk, susuyorduk, çığlık atıyorduk ama hepsinin sonunda sesli ya da sessiz bir savaş veriyorduk çünkü seviyorduk. Şaşırtıcıydı, sevgi bazen bir savaş meydanının ortasında size uğruyordu. O an iki yolum vardı. Ya sevecektim, ya ölecektim. Sevmeyi seçtim. Onu sevmek de ölümü daima nefes gibi ensende hissetmekti. "En büyük savaşların ortasında kurak topraklardan bile bazen çiçek açar, bombalar etki etmez, kökleri sımsıkı tutunur. Bir bakarsın renkler canlanır, güzel kokar her yer. Sen bu çiçeksin diyemem, biz bu çiçeği temsil ediyoruz diyebilirim. Özgürlüğümüze." Bu kitapta geçen kişiler ve kurumlar tamamen hayal ürünü olup her ayrıntısıyla kurgudan ibarettir.

''Oyunun kuralı şu Beren, ilk kişi birine cesaret mi yoksa bilinmezlik mi diye soracak. Eğer karşısında ki cesaret seçerse soruyu yönelten kişinin seçtiği iki seçenekten birini yapmak zorunda olacak. Bu ya içkiyi içmek olacak ya da üstünde ki herhangi bir kıyafeti çıkartmak olabilir. Bu kişiye bağlı. Ama eğer bilinmezlik dersen, bu tamamen sana soru yönelten kişinin insafına kalmış olacak.'' dedi. Açıkçası tamamen cinsellikle alakalıydı. Kafamı salladım. ''Kabul.'' dedim. Hepsi şaşırsa da, karşımda ki kişi güldü. Selin hızla ona bakarken, burnundan soluduğunu hissediyordum. Aralarında bir şey olduğu çok açıktı ama sanırım tek taraflıydı. ''O zaman oyun başlasın.'' dedİ Mia. ''İlk soru benden'' dedi Atakan. Ve bana baktı. İşte başlıyorduk. ''Cesaret mi? Bilinmezlik mi güzelim?'' dedi. Hafifçe sırıtarak bakan suratı midemi bulandırsa da gülümsedim. ''Bilinmezlik desem, beni şaşırtır mısın?'' dedim.

"Bu bir Milat, Kıyamet." *** "Tatlı dile, güler yüze Doyulur mu, doyulur mu?" Sesli kahkahalar eşliğinde Neşet Babaya eşlik ediyordum, rakı bardağını kafama diktim ardından gözlerim karşı masaya kaydı. Dirseklerimi masaya yasladım, elimdeki rakı bardağını masaya indirdim usulca. Geldiğimden beri bakışları bakışlarımdan ayrılmayan adama gülümsedim nazlı nazlı. Daha sakin ve yumuşak ve sessiz çıkmaya başladı sesim, "Aşkınan bakışan göze Doyulur mu, doyulur mu?" Kollarını göğsünde bağlamış, bal gözlerin sahibi bana cürretkar bakışlarla bakmaya devam etti, bir ara dudağının köşesi kıvrılır gibi oldu yanımda oturan insanlar umurunda değildi o kendinden emindi. Geceyi onun kollarında bitireceğimden emindi. *** Hikaye tamamen kurgudur. Gerçek olay ve kişilerle alakası yoktur.

"Bana emir verme Komutan!. Ben senin askerin değilim!" dedim bağırarak. yumruğunu dahada sıktı sözlerime karşı. Hayalet timi'nin gözleri bizdeyken, gözlerini gözlerime kilitlemişti, kırpmadım gözlerimi, kırpamadım. Gerilmiştim, etkisi altına girmiştim, kaşlarımı çatmıştım. O da aynı şekilde kaskatı kesilmişti, gözleri alev saçıyordu, dişlerini sıktıkça yüz hatları dahada belirginleşiyordu. derin bir nefes aldı ardından yumruğunu serbest bırakarak yanıma yaklaştı, bir adım attı, ardından bir adım daha, ve bir adım daha attığında dibime kadar girmişti, kafam göğsüne denk geliyordu,kokusu burnuma dolmuşken kafamı yukarı kaldırıp yüzüne yakından baktığımda, birleştirdi yeşil gözleriyle gözlerimi. -"Sen benim askerimsin, burada komutan benim" dedi kalın ses tonuyla bağırmamıştı öfkeyle bakmıyordu sadece bana yukardan bakıyordu ve sesinde asla tereddüt yoktu... -"evet burda komutan sensin, burda ki herkes senin emirlerine, sen benim emirlerime uyacaksın." Dediğimde bana sakince bakmaya devam etti, ben onun aksine ona ateşle bakarken, uzaklaştı bedenimden başıyla selamladı ben ise öylece baka kalmıştım, beni etkisi altına almış, gözlerini benden çekerek odadan çıktı... ___________________________ ~Ateşin sıcaklığıydı Börüyü yakan~ 🔥🐺