05****: büyük bir adam öldüğünde, yıllarca geride bıraktığı ışık, erkeklerin yolunu aydınlatır. 05****:baba,her neredeysen, gittin, ama asla unutulmayacaksın. 05****:bak baba ben burdayım senin bıraktığın yerde... 05****:yolum aydınlıl bir şekilde

Sapık-ül Aziz: Sen kimsin? Sapık-ül Aziz: Ne erkeğe yürümesi be! Sapık-ül Aziz: Ne diyorsun sen? Salağa mı yatıyor? Ben seni şimdi salak ederim gerizekalı şey! Rüya: Diyorum ki, Rüya: Az önce 'Seni seviyorum.' dediğin numara benim ERKEK kardeşimdi, ERKEK KARDEŞİM! Sapık-ül Aziz: nEE Sapık-ül Aziz: Pardon abla! Sapık-ül Aziz: Yanlış numaraya yazmışım,

0522#: Ülen gözlüklü, 0522#: Kaldır kafanı şu oyundan, 0522#: Ya sen internet basıyorsun, ya ben fakirlikte level atladım. 0522#: Nedir bu GB'ların temeli? 0522#: Sendeki bu internet bende olsaydı Bill Gates yanımda halt etmişti hıyar ağası Cihangir: Mescit katında okulun beleş interneti full çekiyor, arada namaz için de uğramanız dileğiyle... 0522#: Bizimki yine yapmış yapacağını. 0522#: Mescit katına modem koymak mı? 0522#: Evet evet, tam da hepimizi sofi yapmak isteyen müdürümüzün işi, güzelmiş... ----- Gözlüklü Pro adlı tek kitaptır, adımızı çalanın ağzına itina ile topuğu sokulur...

Her şey Teravih Namazına gelen Dolunay'ın, Okyanus'u görmesi ve orada olan Okyanus'un annesinin, oğlunun numarasını vermesi ile başlar...

Aşk acısı çekmeyip, kime yazıldığı da bilinmeyen şiirler...

Mahallede tanınan 26 yaşındaki motorcu ve Kur'an Kursu Hocası İclal ile 28 yaşındaki mahallenin polisi aynı zamanda motorcusu Ömür, kız kardeşini Kur'an Kursu'na zorla götürecektir. Fakat normalde zorlayan bir insan değildir, buna mecbur kalmıştır. Kız kardeşi İclal'e alışır ve onu bırakmak istemez. Ömür'e bir şekilde zarar gelir bu olayı gören İclal ambulansı arar. Kendisini ameliyathanede bulan Ömür İclal'in haber verdiğini öğrenince doğru kişinin o olduğunu anlar. "Farkındayım beni sevmiyorsun. Beni sadece arkadaşın olarak görüyorsun İclal ama sana olan aşkımı bi' düşün. Sana yemin olsun ki olmaz dersen gözüne gözükmem ama söylediklerimi kafanda tart ve bana cevap ver. " "Seven sevdiğini yarı yolda bırakmaz Ömür. Ben seni sevdiysem senin bu yolda arkanı dönüp gitmene izin vermem. Bunları sakın unutma"

"Evleneceksin." Ve Songül'ün Gözyaşları usul usul döküldü. Gül'ü dikeniyle yaratan Rabbim,vardır elbet bir bildiği. *Tüm hakları saklıdır.Herangi bir kopyalnma durumunda kopyalayan kişi hakkında yasal işlem başlatılacaktır.

(19. bölüm sonuna kadar düzenlendi.) Hakîkate, İslâm'a dâir doğru, güzel olan ne yazıldıysa yüce Allah'a; yanlış, kusurlu, çirkin ne yazıldıysa da nefsime âittir.

Asıl yürekler kör olunca görmez insan gerçeği "Evet.. Çünkü biliyordum Zehra, bir kez daha bakarsam yanarım, kül olurum. Nefsime galip gelip bakmadım o zaman, ama ne fayda bir saniye sonra tekrar bakmak istedim sana ve o an anladım ki, senin varlığın bana azap veriyordu. Çünkü ben sana baktıkça yanan bir tek ben olamayacaktım sende benimle yanacaktın." kurduğu her cümlede utancı bir kat daha artıyordu, onun utancının yanında kendi arsızlığıma bir kez daha düşman oldum. " Yusuf.. Ben seni bulmuşken kaybettim. Seninle beraber kendimi de kaybettim. Çünkü ben seni, senden istemiştim.. Ne yazık ki ben seni Allahın izin verdiği güne kadar beklemek istemedim, kendim geleyim sana sende bana gel dedim.. O kadar acizdim işte. O kadar zayıftım işte... "

Yan hücreden sağ kolunda dirseğine kadar kesikler olan ve sargılarından kan, iltihap akan Amel Mahmut sesleniyordu, duyuyorum onu ama cevap vermeye takatim kalmamıştı. Bilincimi kaybedince Gardiyanlar beni hücreye fırlatıp çıkmışlardı. Ayaklarımdaki zincirler derimle bir bütün olmuştu adeta, ayağımı oynattıkça daha çok etime batıyordu. Derinden huzur veren bir ses geliyor ama nereden geliyordu bu ses, gözlerimin acısından sesin geldiği yöne bakamıyorum bile, üç saat boyunca gözlerime beyaz ışık tutmuşlardı, kör olmamak için dua ediyordum Allaha. Gücümün son kırıntıları ile yönümü deminden beri bana seslenen Amel Mahmuta döndüm, "Hamza! Hamza! Bak bana kardeşim! Beni duyuyor musun?" Bağırarak konuştuğu şişen damarlarından belliydi ama bana neden çok uzaktan geliyordu onun sesi, yoksa sağır mı oldum? "Hamza! Beni duyuyorsan iki defa gözlerini aç kapat kardeşim! Hadi Hamza, beni duyduğunu, anladığını göster." çırpınıyordu Amel Mahmut, kendimden geçmediğimi öğrenmeye çalışıyordu. Gözlerimi olan gücüm ile açıp kapattım iki defa. Bu hareketim ile bir çocuk gibi sevinip, tekbir getirdi, koridorda bulunan bütün hücrelerden tek bir ses yükseldi bu defa, " Allahu Ekber! Allahu Ekber!"