"Son dakikada yetiştin." Son dakika... Biraz daha geç kalsaydım yetişemeyecektim. Onu son kez göremeyecektim. Ama son dakikada yetişmiştim! Kalbim deli gibi çarpıyordu. Gözlerim, gözlerinin derinine indiğinde bakışlarındaki o güzel şefkati ve huzuru görüyordum. Hatta hissediyordum. Ona olan duygularım daha da artıyordu. Yıllardır aşık olduğum adamı görmüştüm. Daha ne isteyebilirdim ki?

"Topu kafama bilerek fırlattığını biliyorum, Aktürkoğlu, eski sevgilimsin ayrıca artık düşmanım da sayılırsın." Kerem Aktürkoğlu FF.

"Öyle olmasını istediğimi de nereden çıkardın ufaklık?" Söylediği şeyle gülümsedim. "Belli ediyorsun, çok belli." dediğim şeyle bana yaklaştı. "Hmm, belki de öyledir." Belki değil, öyleydi. Ellerini yüzümde gezdirdiğinde istemsizce kapatmıştım gözlerimi, daha iyi hissetmek için belki de. "Çok güzelsin, benim güzelim..."