Bir kehanet, bir lanet ve ihanetle yazılmış başlangıç. Lunabelle Elaine kaybolmuş bir geçmişin mirasçısı. Solaris Blaze karanlıkla savaşan prens. Güneş ve Ay'ın yolu bir kez kesiştiğinde hiçbir şey eskisi gibi olmayacak. Güvendikleri her şey kırılacak. Geceyle gizlenen sırlar içerisinde engellenemeyen bir aşk doğacak. Güç ihaneti, aşk felaketi getirebilir. Bazı kehanetler kaderi mühürler, bazıları zincirleri kırar. Ve bazen... Yükselişler yıkımla başlar. Yükselmek için düşmeye, kazanmak için kaybetmeye hazır mısın? YETİŞKİN OKURLAR İÇİNDİR. Ön Okuma Bölümleri içerir. Bkm, D&R, İdefix, Kitapyurdu ve diğer sitelerde satışta.

Dedektif Moore son derece zeki ve yetenekli bir dedektiftir ancak son dönemlerinde mesleğinde ilgi çekici şeyler göremediğinden sıkılmıştır. Ta ki Meclis Katili ile karşı karşıya kalana kadar. Meclis Katili bir seri katil olmasa da son derece korkunç ve komplike bir cinayet işlemiştir. Bunu çözebilecek tek kişi ise Dedektif Moore'dur. Dedektif Moore'un sıkıldığı mesleği Meclis Katili ile başlayan cinayetlerin devamı ile git gide korkunç ve bir o kadar heyecanlı bir hal almıştır.

Burada oluşturacağım öykü kitabında hem günümüz dünyasından öyküler yer alırken. Bazı öyküler ise fantezi dünyalarının düşlerinde dolaşacak. Bazen bir an, bazen bir olay örgüsü. Bazense sadece yazılanlar ve siz olacaksınız. İyi okumalar.

Selamlar. Yazdığım ilk roman olan Poe: Tanrıların Soyu adlı romanda yer alan bir karakterdi Eflâtun. O, cinlerle, ruh ve yaratıklarla savaşan bir şaman. Eşikardı denilen boyuttaki yoldaşı olan ayı ruhu ile başından geçen savaşları ve onun karanlık geçmişini anlatacağım bu romanda. Aslında henüz kitabın adı bile tam belli değil, o yüzden Eflâtun koydum. Beraber bir isim buluruz belki romana? Ha bu arada Eflâtun queer ve son derece neşeli bir şaman. ancak bu onun yeraltı dünyası Tamu'ya girip çıkmasına, Tamu tanrısı Erlik Han'a dua etmesine engel değil. Üstelik o sadece bir savaşçı da değil. aşkları ve arkadaşlıkları ile, dramlarıyla, trajedisiyle gerçek bir insan. Umarım bu romanı bolca okursunuz ve bir gün raflarda yerini alır.

Gerçek bir hikayeden uyarlanarak yazılmıştır. Çocuk gelin Ayşe'nin hikayesini gelin birlikte okuyalım. Çocuk geline dur diyebilmek ve çocuk gelin zorluklarına vurgu yapmak için yazılmıştır. İki hikaye, tek kitap halinde yazılacaktır. Hikaye 1: Çocuk Gelin Ayşe Hikaye 2: Çocuk Gelin Çocuğu Olmak

🏆2024 KARA KIŞ FESTİVALİ BİRİNCİSİ 🏆 Zamanda geriye gitme şansınız olsa neyi değiştirmek isterdiniz? Bu soruyla gerçekten baş başa kaldıklarında Murat ve Mehmet'in "Aleksandr Bogdanov" ismi çıktı karşılarına. 1920'lerde yaşamış hayal gücü yüksek bir bilim adamıydı Aleksandr. Tarihe ölümsüzlüğü bulan insan olarak geçmeyi diledi ama başaramadı ve kendi üstünde yaptığı deneyler sonucunda hayatını kaybetti. Ölümsüzlüğü de sonsuz gençliği de hiçbir zaman bulamadı. Ama... Murat ve Mehmet'in bir planı vardı. 1924 yılına gidecek ve Aleksandr Bogdanov'a yardım edeceklerdi. Sonsuz gençlik bir fotoğraf karesi kadar yakınlarındaydı.

"Uzatmayacağım Baba. Paraya sıkıştım." Kafası ile beni işaret etti. "Kızı kaça okursun?" Ne demek istedi? Ne demek istedi! NE! DEMEK! İSTEDİ! "Boş muhabbeti sevmiyorsun. İyi güzel." Rüzgâr fıst diyip burnunu çekti. "Paraya ve mala ihtiyacım var. Sıkışığım. Kız yeni. Sana getirmemi söylediler. Baştan söyleyeyim ucuz iş yapmam. Pazarlık sevmem." "Tamam koçum sakin ol. Namın senden önce kulağımıza çalındı merak etme." Adam babacan bir tavırla konuşuyordu. Ürkütücü derecede sakindi. Rüzgâr'sa yerinde duramıyordu. Bana bakmıyordu. "Ne oluyor burada?" diye sordum ama Rüzgâr bana dönmedi. "Kız nereye geldiğini bilmiyor mu?" Rüzgâr bana bakmadı. "Hayır. Dedim ya kız temiz. Söylesem gelmezdi." "Ne saçmalıyorsun sen ya! Ne demek söylesem gelmezdi? Ne dönüyor burada?" Sesim kontrolsüzce yüksek çıkmıştı. Kalbim hızla atmaya beynimde bir damar zonklamaya başladı. "Bu kadar saf olmamalıydın güzelim. Artık insanlara neden güvenmemen gerektiğini daha iyi anlarsın." "Şerefsiz!" diyerek bağırdım ve Rüzgâr'ın üzerine atladım. Yüzüne tüm gücümle bir yumruk attım. Dudağı patladı. Beni kollarımdan tuttu. "Sakin ol yaban gülü." "Yaşı biraz büyük gibi." Baba bana hor gören gözlerle bakıyordu. "Evet ama el değmemiş," dedi Rüzgâr ve Baba'ya göz kırptı. "Anlarsın ya." "Kızı sevdim. Hırçın ve güzel. El değmemiş olması da bir avantaj. İş görür." Baba'ya baktım. Yüzüne tükürmek istiyordum. Baba masasından telefonu aldı ve bir tuşa basıp kulağına götürdü. "İçeri girip kızı alın." Ben çırpınıp dururken Rüzgâr beni tutmuş zapt etmeye çalışıyordu. Bu sırada birden ayaklarımın yerden yükseldiğini hissettim. Keşke bu romantik bir sahne olsaydı. Ama kapıda bizi karşılayan kıllı ayı beni kollarımdan tutmuştu ve kemiklerimi kıracak kadar sıkı tutuyordu. Nefesim kesildi. "Merak etme birazdan sakinleşir. Az önce ilk dozun