Doğu Anadolu'ya bağlı Kaledağ köyünde , dedesi ve kardeşiyle yaşayan Zehra'nın hayatı, bir gece ansızın onlara sığınan yaralı bir askerle değişir. 5 yıl sonra kaderin tekrar bir araya getirdiği Zehra ve Murat'ın hikayesi İstanbul'da devam eder . Kaledağda başlayan hikaye İstanbul'a kadar uzanırken aşk , tutku ve değişim bizimle olsun. - Not/Uyarı:Bölümler ilerledikçe hikayenin libidosuda yükseliyor. Bebeleri pistten alalım.😊 🤭

Sanıldığı gibi bir büyücü değilim, bir aşçı da. Aslında sadece kimliğini gizleyen kraliyet ailesi üyelerinden biriyim. Eskiden böyle sorunlarım olmazdı, kalbimi her defasında tepetaklak eden o Rultam Prensiyle tanışmasam muhtemelen böyle bir şeye ihtiyaç da duymayacaktım. Sert bir adamdı, çehresi de kendisi gibi sert hatlarla çevrelenmişti ve muhtemeldir ki benden nefret ediyordu. Evleneceği prensesi ararken benden yardım istediğinde bunu kabul etmek zorunda kalmıştım ve her gece onu ayrı bir prensesle görmek kalbimi neden bilmiyorum, biraz acıtmıştı. Beni bir aşçı zannediyordu, beni sevmesi için esasında hiçbir sebep bulunmuyordu. Kayda değer hiçbir meziyetim, dikkat çekici hiçbir özelliğim yoktu. Hayal dünyamda ona yer vermem bile bir aptallıktı ama bir türlü kendime söz geçiremiyordum. Belki de artık kimliğimi açıklama vaktim gelmişti. 09.08.25 | 2. #tarihikurgu 04.09.25 | 1. #hayrankurgu

Her köyün bir delisi vardır... Bir deli kızın hikayesi... Cavidan ufacık bir köyde ailesi ile yaşayan genç bir kadındır. Yaşadıkları köyde aynı bahçe içinde kendi evlerinden başka babaannesinin ve amcasının evi de vardır. Bu üç ailenin yedikleri içtikleri ayrı gitmez. Üç ayrı ev, ortak bir yaşam sürer. Cavidan ise bu büyük ailenin en yaramaz bireyidir. Adı da çevrede "Bizim Köyün Delisi"ne çıkmıştır yaramazlığından dolayı. Cavidan'ın şımarık olmasının yanı sıra en bilindik özelliği ise amcasının oğlu Ali'ye olan nefretidir. Gün aşırı Ali'yi sinirlendirmek için kırk takla atar. Hatta Ali'ye "Alinazik" diye lakap takmıştır. Herkes Ali'ye takılan lakabı Cavidan'ın nefretinden kaynaklı sanır lakin fark edemedikleri bir şey vardır. Bunun yanında Ali de bir avukat olarak küçük bir ilçede çalışmaktansa büyük şehirde olmak için zamanında çok can atmıştır. Cavidan onu köyde tutmak adına türlü oyunlar oynar ama bu oyunlar onu hiç ummadığı noktalara getirecektir.

Bir metres hayatta kalmak için ne yapmalıdır? Nazlı Arslan gözlerini açtığında öldüğünü biliyordu. Cehenneme düştüğünden emindi. Zindanda, elleri kelepçeli olarak uyandığında artık kendi zamanında olmadığını biliyordu. Bir şekilde öldükten sonra okuduğu kitabın ölen yan karakterinin bedenindeydi. Şimdi yakaladığı ikinci şansı kaybetmemek için onu görmezden gelen kraldan ve onu öldürmek için fırsat kollayan ana karakterden uzaklaşmalıydı. Tabi bu beklediği kadar olmayacaktı. Veliaht Prens Jason sonunda ülkesini savaştan başarıyla çıkarıp kral tacını taktığında yapması gereken acil bir görevi vardı. Yanında duracak bir kraliçe bulmalıydı. Aşka dair bir umudu yoktu. En yakın arkadaşının karısına duyduğu derin hayranlık dışında hiçbir kadından etkilenmemişti. Ülkesindeki herkes çocukluk arkadaş Prenses Jenina'ya hayranken onunla evlenmekle ilgili şüpheleri vardı. Yine de en mantıklı karar gibi görünüyordu. Ta ki yenilen krallığın gönderdiği prenses saraylılar tarafından metres ilan edilene kadar. Şimdi çocukluk arkadaşını kraliçe yapmalı ve istemediği bir kadını sorun çıkarmaması için göz altında tutmalıydı. Bir gün her şeyin değişmesiyle duygular karışacak, ülke yeniden karmaşaya sürüklenirken Kral Jason desteği hiç ummadığı bir yerde bulacaktı.

''O kadın madem sevgilin değil bana neden dokunmuyorsun? Beni öpmek, benimle sevişmek neden seni tiksindiriyor?'' Artık içimde sakladığım duyguların açığa çıkma zamanı gelmişti. Ağlayarak söylediğim bu kelimeler üç yılın isyanıydı. Mahirin benden sakladıkları ve benim ondan her geçen gün uzaklaşmamla, bizim evliliğimiz çok uzun süre önce çatırdamıştı. Onları kulaklarımla kaç kere konuşurken duymuştum. Sevgilisini daha fazla inkâr edemediği için cevap vermiyordu işte. ********** Banyodan çıktığım gibi bornozla cam duvarın önüne yere oturmuştum. Bacaklarımı kırarak uzatmış kafamı dizlerime yaslamıştım. Yağmurun cama vurmasını izliyordum. ''saçlarını kurut hasta olacaksın'' Mahirin sesine dönmemiştim çünkü kendimi kıpırdatamayacak kadar yorgun hissediyordum. ''Sen bu evin yolunu bilir miydin ya?'' ağzımda kelimeleri zor çevirmiştim. ''İÇTİN Mİ SEN?'' alt tarafı birkaç şişe içkisini kaçırmıştım. Fazla gürültülü bir adamdı ya da hayır hiçbir şey anlatmayan bir adamdı. Yerden kucaklanıp kaldırılmamla merdivenlere doğru yürümeye başlamıştık. Yüzüme yapışan ıslak saçlarımı elimle geriye atarak onun yüzüne baktım. ''Ne o? benle sevişecek misin?'' ''Sen öyle istiyorsan... Evet'' (+18)

Hayatı bir örtünün ardından yaşayan Amelia, sınırları başkaları tarafından belirlenmiş günlerinden pek de şikayetçi değildi. Öz babası tarafından taşraya sürgün edilmesi ve insanlardan uzak bir yaşantı sürmesini büyük bir talihsizlik olarak yorumluyor, kendine yeni uğraşlar ediniyordu. Ta ki her şey onun gelişiyle alt üst olana kadar. Beklemediği bir anda yaptığı küçücük hatanın hayatını değiştireceğini, bütün gerçekleri önüne sereceğini ve genç kadını aşkın yakıcılığıyla tanıştıracağını kimse bilemezdi. Unutma, tutku aşkın ateşidir... Aşk ve tutkuyla...

•1990'lı yıllarda Adana'da geçen tutku dolu bir aşkın hikayesi. °Argo, küfür ve yetişkin içerik barındırır! °Yaş farkı bulunmaktadır! °Gerçek kurumlarla alakası bulunmamaktadır. °Her bir olay hayal gücümden ibarettir. 12.07.2023 ♧

-Hoş gelmişsin Dide kız. Hoşluk getirmişsin. Lakin ben... ' Ona odaklanmış elalardan mahcubiyetle kaçışmıştı. Toprakla uğraşmaktan nasırlaşmış avuçları sımsıkı kapatmıştı.'Ufaksın Dide kız. Yanaşamam ben sana. Evvelce büyüyesin isterim. Dilediğince de beklerim.' Duyduğu sözler karşısında şaşkınlıkla havalanmıştı uzun kirpikler. Ela gözler az evvel yanaklarına basan allık sebebiyle bakmaktan çekindiği o yüze dikkatle tutunmuştu. Yanaşmam ne demekti? Onu beğenmemiş, kadın gibi görmemiş, koynuna almaya layık mı bulmamıştı? Evet az evvel korkudan karnına ağrılar saplanmıştı. Fakat kocası olacak adamın ona yanaşmayacağını söylemesi kadınlık gururuna ağır gelmişti. Keskince sızlamıştı burnunun direği. Gözleri istemsizce dolmuş, ama yine de omuzlarını asla düşürmemişti. Elini belindeki al kuşağına uzatıp hışımla çözmüştü düğümünü. Ve kurdeleyi süslü gerdek yatağının üzerine bırakırken minicik bir gözyaşı eşliğinde söylenmişti. -O vakit buyurup kendin uyuyasın döşeğinde Yaman Ali Bey. Ufacık kızdan sana hanım olmazmış madem, keşkem almayaydın! " ✨Bu kurgu canımın içi, kız kardeşim S.K itahfen yazılmıştır💕* Başlama Tarihi: 13.06.2023 ~Dönem kurgusuuuu

"Ben güzel olmak istemiyorum ki." dedim fısıldar gibi bir sesle. Başını kaldırmadı. Ağlıyordu ama görmemi istemiyordu. " Sadece..." dedi boğuk çıkan sesiyle. Yutkunup devam etti. " Sadece benim güzelim olsan?" •° •° •° •° •° •° •° Elleri dizlerimin üzerineki ellerime uzandı. Titreyerek geri çekti. " Duyamaya bile katlanamıyor insanlar. Ama bu dünyada yaşanıyor bunlar." dedim titreyen sesimle. Ellerini yere koyup bana doğru kaydı. Ben sandalyede otururken o tam önümde dizlerinin üstündeydi. "Özür dilerim güzelim."dedi başını hafifçe dizime koymadan önce. Ne yapacağımı şaşırarak ellerimi kaldırdım yukarı. Geri çekmedim kendimi. Geri çekilemedim. Başını küçük bir çocuk gibi dizime yaslamıştı. Ardından dizimde bir ıslaklık hissettim. Omuzları sarsıldı sonra. " Kerem." diye mırıldandım onunla beraber ağlarken. "Ben güzel olmak istemiyorum ki." dedim fısıldar gibi bir sesle. Başını kaldırmadı. Ağlıyordu ama görmemi istemiyordu. " Sadece..." dedi boğuk çıkan sesiyle. Yutkunup devam etti. " Sadece benim güzelim olsan?"