Her şeyin her yerin karanlık olduğu bir hikaye. Hayal ürünü fazla olmayan gerçekleride barındıran bir hikaye. Bazıları hayal bazıları gerçek. Gülmeyi, gülümsemeyi iyi bilen bir kız. Kayıp ettiği arkadaşlıklar, dostluklar. Ve ailesi... Her şeyi geride bırakarak evden kaçmasıyla yaşayacağı olaylarla hikaye başlar...Tanıştığı Özgür'e güvenrbilecek mi? Herkes gibi Deniz'i anlamıyacak mı? Yada ona herkestrn daha iyi anlayıp yardım mı edicek? Yoksa amacı farklı mı? Bu soruların cevabı hikayede saklı. Okumak, merak ettiysen takipte kal...

''O gün, bana 'Sinemaya gidelim mi?' diye sordu. 3391 kilometre öteden, şehirlerce, denizlerce uzağımdan... Yanımdaki insanlar görmezken beni, o bana imkansız olduğunu bile bile 'Sinemaya gidelim mi?' dedi...'' Aylarca sesini duymadığınız, yüzünü görmediğiniz, dokunmadığınız, kokusunu bilmediğiniz, aynı sokaktan geçme ihtimalinizin dahi olmadığı, asla aynı fotoğrafın içinde bile bulunamayacağınız, sizden kilometrelerce denizlerce adalarca şehirlerce uzakta olan bir insana aşık olur muydunuz? Bunu, kendinize yapar mıydınız? Bu bir mesafe hikayesi! İki insanın, birbirlerini görmeden duymadan aylarca gece gündüz konuştukları ; birbirlerinin en yakını oldukları, ama birbirlerinden en uzakta oldukları, aralarındaki kilometrelere rağmen birbirlerine aşık oldukları bir mesafe hikayesi! Burası bizim gezegenimiz ve burada her şey anını bekler. Burası, bizim 3391 kilometrelik gezegenimiz... - ''Seni görmem için yanımda olmana gerek yok. Ben seni gözlerim kapalıyken de görebiliyorum. Zaten ben seni sadece gözlerim kapalıyken görebiliyorum...''