Henüz iki haftalık çiçeği burnunda olan çift balayına gitmek üzere yola çıkarlar. Sadece Ay'ın aydınlattığı karanlık,yağmurlu havada ilerlerken yol kenarında arabası arızanlanmış,otostop çeken bir adamla karşılaşırlar. Arabalarına aldıkları adamın ruh hastası bir manyak olduğundan haberleri yoktur. Yolun sonunda kocasını kaybeden kadın, yıllarca takip edildiği adamın hayatının merkezinde bulur kendini.

"Ben fısıltıyım çığlığım olsana."

"Göğüslerin... Sikeyim, yumuşacıklar!" Sertliğini bir kez daha bana ittiğinde kendime engel olamayarak "Efser!" diye inledim. Bu sanki onu teşvik etmiş gibi hareketlerini sertleştirdi. "Söyle, güzelim." Vücudumun her bir yanı alev alev yanıyordu ve ben bunu nasıl bitireceğimi bilemiyordum. "Sızlıyor!" Ağlamaklı çıkan sesim beni bile şaşkına uğratırken beynimi tamamen kaybettiğime emin olmuştum. Söylediğim şeyle birkaç saniye duraksadı ve hırçın gözlerini gözlerime çevirdi. "Sikeyim, Alım. Sen beni delirtmek mi istiyorsun?" Hafifçe üzerimde doğruldu ve bakışlarıyla tenimi yakmaya başladı. Göğüslerim odak noktasıyken sanki çok önemli bir şeye bakıyormuş gibi gözünü bile kırpmıyordu. Bir eliyle nazikçe sağ göğsümü okşadı ve başparmağıyla ucunu ezdi. Başım tekrardan geriye gittiğinde "Efser!" diye inledim ihtiyaçla. "Durmamız gerekiyor biliyorsun değil mi?" Kavislenen belimin yatakla arasındaki boşluktan faydalanarak elini belime sardı. Başparmağıyla beyaz tenimi talan ederken göbek deliğime kadar ilerlettiği dokunuşları sorduğu soruya fazlasıyla tezattı. "Durmak istemiyorum!" Küçük bir çocuk gibi mızmızlandığımda dudakları kıvrıldı ve gözleri ışıldadı. Vücudunu tekrar üzerime serdiğinde büyük bir heyecan sardı bedenimi. ........ Dreame uygulamasında hikayenin 13 bölümü mevcuttur ve devam etmektedir.

Devrim Karaoğlu hayatımdaki yangını görüp de sessiz kalmayan ilk kişiydi. Beni sevmeyen, hatta bunu belli etmekten çekinmeyen komşum olan bu adam, yangınıma sessiz kalmamıştı. Belki de Devrim Karaoğlu haklıydı. O bir kurt ve ben bir kuzuydum ama Devrim Karaoğlu bu kuzuyu avlamak yerine koruyordu. "Benim için titreyen her nefesine yemin olsun ki, seninim.." ~ 28.07.19

♌ İNTİKAMDAN DOĞAN TUTKULU BİR AŞK ♌ Küçük yaşta anne ve babasının ölümüne şahit olan acımasız genç bir adam... Edim Demiray. Daha on sekizinde uyuşturucuya mahkûm olan bir kız... Lavin Kutup. İkisi bir araya gelince, öfkeleri cehennem olacak. Tenleri alev alacak... Porselen güzelliğindeki tenine doğru fısıldadı. "Sana sahip olmak istiyorum, Lavin. Önce olabileceğim en kibar şekilde, sonra olabileceğim en sert şekilde. Canını yakmak ve yakmamak istiyorum. Sesli olmanı ve sessiz olmanı istiyorum. Zevk almanı ve almamanı istiyorum. Seni nefessiz kalana kadar öpmek istiyorum. Sonra küçük bir nefese muhtaç olup, o nefesi benim ağzımdan almanı istiyorum." EDİM DEMİRAY & LAVİN KUTUP ❄?❄ İlk yaynlanma tarihi | 9.Mayıs.2016 Yazan | ELİSYA ROYAL

" Seninle evlenmeyeceğim" "O zaman baban olacak o soysuzun ölümünü izle" dedi Ben daha cevap veremeden cebindeki telefonunu çıkarıp birini aradı. Telefon açılınca hopörlere verdi. Odayı tiz bir kadın sesi doldurmuştu. "Alo efendim" "Her sey hazır mı?" diye sordu kadına. Ne hazır mı? "Evet efendim. Birazdan Poyraz beyin kahvesini götüreceğim. Emrettiğiniz gibi zehiri kahvesine koydum. " dedi. Kadının söyledikleriyle vücudumdaki tüm kan çekildi. Ne diyordu bu kadın? Babamı mı zehirleyecekti? "Hayır yapma , lütfen " dedim. Ağlamaya başlamıştım. Bana bakıp telefona bekle dedi. "Evlenmemize karşılık baban Tutku . Açık ve net.." dedi gayet ciddi bir şekilde "Ben evlenemem" dedim "Tamam öyleyse " diyerek telefona yöneldi. "Aslı " dediğinde kadın "evet efendim" dedi. "Nerede kalmıştık. Hah götür kahveyi. Bakalım tüm organları yanınca nasıl hissedecek o soysuz" dedi Bana dönüp "Tüm organları yavaş yavaş yanacak ağzından burnundan gözlerinden kan gelecek yine de ölmeyecek. Ölmek için yalvaracak ama saatlerce bu acıyı çekip ölmeyecek " dedi. Şimdi hıçkırarak ağlıyordum. "Dur..dur onu lü..tfen " dedim "Evliliğimiz gerçek olacak. Karım olacaksın. Yada babanın acı içinde ölümünü İZLE " dedi. "A..anlaşma" dedim. "Anlaşma yok gerçek evlilik olacak " dedi. Bu sırada kadının sesi duyuldu. "Kapının önündeyim efendim. İşim bitince videoyu size mesaj atarım" dedi "Hayırrrrrr " diye bağırdım. "Durdur onu. Tamam kabul ediyorum" dedim. "Kabul ediyor musun? Gerçek bir evlilik diyorum?" dedi "Ta.. Tamam durdur onu lütfen. Kabul ediyorum"

Yüzümde hissettiğim dokunuşlarla birbirine yapışmış olan gözlerimi zar zor aralamaya çalıştım. Yüzümden kayan el yavaş yavaş boynuma inerken bir türlü gözlerimi açamıyordum. Üzerimdeki geceliğimin varlığı yok olurken yattığım yerden kalkmak çırpınmak istedim ama yapamadım. Felç olmuş gibiydim,bedenimde gezen dokunuşları hissediyor fakat engel olamıyordum. Açık bıraktığım camdan esen soğuk rüzgar bedenimi titretirken sımsıkı kapalı gözlerimden firar eden yaşların bıraktığı ıslaklıkla rüyada olmadığım kesinleşmişti. Göğüs ucumda hissettiğim acıyla atmaya çalıştığım çığlık içimde tıkanıp kalırken deli gibi korkuyordum. Bedenimin üzerinde başka bir bedenin varlığı beynime üşüşürken korkuyla titredi vücudum. "Hissediyorsun değil mi,sana istediğim gibi dokunuyorum ve sen buna engel olamıyorsun. Hadi bugün bağıra bağıra söylediğin şeyi yap ve bana engel ol ne duruyorsun"

Mardin'de teyzemlere yardım etmek için giderken ordaki en büyük ağa olan ASLAN KARAHANIN bana saplantılı şekilde aşık olacağını nerden bile bilirdimki

Hafızanı kaybedersen düşmanına âşık olabilir misin? Karaca Yıldırım, ailesini kaybettiği kazadan aylar sonra iyileştiğinde teyzesinin yanına taşınır. Hayatına devam etmek için üniversiteye kaydolup güzel sanatlar bölümüne gitmeye başlar. Başlangıçta her şey iyidir. Onu çok seven bir teyzesi, samimi arkadaşları ve başarılı olduğu bir üniversitesi vardır. Ta ki geçmişinden gelen gizemli bir çocuk işleri karıştırana dek. Şimdi, her şey değişmiştir. Karaca artık ne arkadaşlarına, ne teyzesine ne de çok iyi bildiği hayatına güvenemez hale gelir. Sırlarla dolu Aram Alevyan, ansızın çıkıp geldiğinde Kar'ın hayatı tepetaklak olur. Artık geçmişten anılarla günümüzdeki hayatı iç içe geçmiştir. Karaca Yıldırım, gerçekten de sandığı kişi mi? Tabloların altına fiyakalı bir imza atan ressam öğrenci mi yoksa gerçek çok daha karanlık bir mahzende henüz çocukluğuna kazınmış bir gölge mi? Peki ya Aram? O, Karaca'nın neyi? Düşmanı mı? Peki, neden düşman olduğunu hatırlamıyorsa... Ona âşık olabilir mi?