krbelinay
- Reads 1,659
- Votes 124
- Parts 7
Bazen bir çocukluk kavgası, yıllar sonra kalbin en güvenli yerini bulur.
Ve bazen bir kelime, ömür boyu unutulmaz.
O, anne ve babasını aynı gün kaybetti. Henüz küçücükken bir gecede büyümek zorunda kaldı.
Yıllar sonra, aynı acı onu yeniden sınadığında; karşısına çıkan kişi, geçmişten tanıdığı o gözleri buğulu çocuktu.
Ama artık ikisi de çocuk değildi...
Biri yitirdikleriyle savaşmayı öğrenmişti.
Diğeri, hayatı boyunca başkalarının yükünü sırtında taşımıştı.
Kaçırılan bir öğretmen.
Onu kurtaran bir asker.
Ve suskun duvarların ardında filizlenen sessiz bir bağ...
İntikamın ortasında bir sevda büyür mü?
Tekerlekli sandalyede başlayan bir hayat, yeniden ayağa kalkabilir mi?
Peki ya en çok kaçtığın kelime, bir gün en çok duyulmak istediğin olur mu?
Bazı hikâyeler kurşunla başlar.
Ama sonu...
"Mavişim" diye fısıldanır.