Bir tarafta abisi kız kaçırdığı için evli ve çocuklu bir adama kuma gideceğini düşünen Elif. Bir tarafta hiç kimse ile evlenmek istemeyen ama Mardin ağası olmak için berdeli kabul eden Karan. Yüzünü yüzüme yaklaştırıp dudaklarını dudaklarıma değdirdi. Yavaşça öpmeye başladı. Dudaklarımdaki akım kalbime iniyordu. Yavaş yavaş sakince öpüyordu. Bir eliyle boynumdan tutup daha sert öpmeye başladı. Başım dönüyor mideme kramplar giriyordu. Karan alt dudağımı dişleyince karşılık vermeye başladım. Ellerimi boynunda birleştirip ara sıra tırnaklarımı etine bastırıyordum. Bu Karan'ı daha da tahrik etmiş olacak ki eli geceliğimin altındaki tenimi buldu. Belimi okşuyor , sarıyor arada sıkıyordu. Dudakları dudaklarımı talan ediyor , su misali içiyordu. Boynumdaki elini kalçalarıma indirip beni kucağına çekti. Bir elini yine boynuma sabitlemisti. Diğer eli geceliğimin içinden sırtıma çıkmıştı . Tenimi okşayarak gezdiriyordu elini. Sırtımdaki eli sudyenimin içindeki göğsümü bulunca nefesim kesilmişti. Anın hazzıyla ağzının içine doğru inlemiştim. Karan bir yandan öpüyor bir yandan da eliyle göğsümü yoğuruyordu.

25 yıl önce başlayan kan davasının yükünü omuzlarında taşıyan, babasının hatası yüzünden "Nemrudun Kızı" diye anılan Farah Bolatlı ve Mardin'in "Zalım Ağa"sı Miran Karadağ...

Karşımda duran görüntü içimde kocaman bir yıkıntıya sebep olmuştu. Sevdiğim adam dediğim o adam bana öylece bakıyordu. Söylenecek sözler vardı. Bu sözlerin ağzımdan çıkmasını bekliyordu. Göz yaşım sinirden akarken güçsüz durumda göründüğüm için bir kez daha kızdım kendime. Bir adım atmaya kalktığında yerde ki cam parçaları çıtırdadı. Elimle göz yaşlarımı silerek son söylemem gereken şeyi ona söyledim. -Yaklaşma! Dudakları aralandı. Bir şeyler demek istedi. Yüzü yavaşça yere düştü. İhanetin açıklaması yoktu. Bunu o da çok iyi biliyordu. Kimsesiz bırakmıştı beni. Verdiği sözlere de bana da aşkımıza da ihanet etmişti. Ellerimi yumruk yaparak sıktım. Bir insan böyle bir durum da ne yapardı ki? Hıncımı çıkartmama değmeyecekti. Güçsüz hissediyordum. Adım atmaya bile gücüm yoktu. Ruhum bedenimden ayrı hareket ederek dizleri üstüne çökmüş kan ağlıyordu. Bir adım geriye doğru gittim. Her şey bundan ibaret değildi. Küçük düşürülmüştüm. Herkes bana bakıyordu. Bir şeyler bekliyorlardı. Kimsenin umrunda değildi durumum. Sadece bizi izliyorlardı.Canımı en çok yakan şey ise arkasında bana öylece bakan Ömür idi. Üzülmemişti. Sevinmemişti. Sadece bakıyordu. Kocam ve en yakın arkadaşım. Bunu bana ve Emre'ye yapmış olduklarına inanmak istemiyordum. ~~~~~~~

Aşık olmak suç mu? Suçmuş... Hemde suçların en büyüğü. Bir aşk uğruna adaletin aydınlık tarafından karanlık tarafına geçtiğim gün anladım bunu. Sevdiği kadının attığı cehennemde masumiyetini kaybeden Selim Egeli... Sevdiği adamı öldü diye bildiği için deliren Sena Eroğlu... Seneler sonra masum Selim Egeli, acımasızlığı ile nam salmış ünlü mafya babası Aras Yiğitsoy'a dönüşürken Sena ise korkusuz bir avukat oldu... Ve hayat bu sefer farklı şartlarda yollarını kesiştirdi...

DÜZENLENİYOR "Aşk bazen bir dokunuşta değil, kalp ritminde başlar..." Nazlı... Aldatılmış, yalnız bırakılmış ama asla teslim olmamış genç bir kadın. Karnında taşıdığı minik kalple yeni bir hayata doğru yola çıkarken, geçmişin izlerini ve geleceğin belirsizliğini Hakkâri dağlarında göğüslemeye hazır. Savaş... Adı gibi sert, bakışları gibi soğuk bir asker. Kimseye açmadığı kalbini, bir kadının sessiz gücüne ve doğmamış bir bebeğin tekmesine kaptıracağını nereden bilsin? Bir karargâh... Sessizlikle büyüyen bir bağ, söylenmeyen cümleler, dokunulmayan duygular... Ve o kalp atışı... Sadece bir bebeğin değil, kırık bir adamla yaralı bir kadının da yeniden başlamasının sesi. Bu hikâyede kan bağı yok... Ama can bağı her şeyin üstünde.

"Bal gibi aşıksın işte geri zekalı! Niye inkar ediyorsun?!" diye bağırdı Bilal. Barış'ın aklı karışmıştı. Aşk bu muydu yani? Böyle, sanki her an kusacakmış gibi olmak; bir kamyon eşek ölüsü taşımış gibi bitkin hissetmek; onun yüzü, gözünün önünden defolup olup gitsin diye, bikinili Rihanna posteri seyrettiğin halde, gusül abdestine ihtiyaç duymamak... hayır bu çok saçmaydı! Ama ilk kez midesi uçuşa uçuşa bulanıyordu... İlk kez bir kızın resmini çizmişti. İlk kez bir kızın yanaklarını mıncıklayıp öpesi gelmişti. İlk kez bir kızın önüne gelen saçlarını, kulağının arkasına sokuşturmak istemişti. Hatta aynı saçlardan, kendisine bıyık yapmak bile istemişti. Çayına şeker atıp karıştırırken kendine dahi kabul ettiremediği şeyi, arkadaşlarının ona kabul ettirmiş olmasının şaşkınlığını yaşıyordu. "Sevsem ne olur?" Diye mırıldandı. "Kızın benden midesi bulanıyor." "Laaan!" diye bağırdı Ahmet, gözleri iri iri açılmıştı. "Yoksa kızın yanında gaz falan mı çıkardın?" Barış hiçbir şey söylemeden kalkıp balkona çıktı. Kendisini sigaraya daha yeni yeni teslim etmişti ki, Bilal'in gitarının sesi, kulaklarını okşamaya başladı. Sigarasını derin derin içine çekerken, içinde bir şeylerin kor gibi yandığını hissetti... UYARI: +13 SAHNELER, ARGO VE KÜFÜR BARINDIRIYOR !