Herkes mutlaka bir yere geç kalmıştır kimisi işe kimisi okula kimisi bir buluşmaya en çok bir çiçeğe geç kalan anlar, zaman nankördür. Açelya, aşık olduğun kişiye duyduğun özlem ve hasreti sembolize eden bir çiçekti. Annesi vermişti bu ismi ona tıpkı herşey gibi anlamını yitirmişti ismide ta ki Ayaz'a kadar. İsmi gibi bakıyordu, ismi gibi davranıyordu. Üşütüyordu, Ayaz ama nereden bilebilir ki Açelya.Bir zamanlar bakışlarında üşüdüğü adamın bakışlarında içinin eriyeceğini

Her şeyim bir yalan üzerineydi ve karşımdaki tanıdık sima beni daha da çok sinirlendiriyordu.Melek yüzlü şeytan dedikleri kişi bu olsa gerekti.Bir insan bunu neden yapardı ki ?