Masallarda böyledir, iyiler kazanır kötüler kaybeder. Bu da bir masal; mutlu sonla bitiyor, iyiler ödüllendirilip kötüler cezalandırılıyor. Bu da bir masal, zamanında kendisine kötülük yapılanlar sonunda mutluluğa kavuşuyor. Ve bu masalda da, her masalda olduğu gibi, prenses korsanlara galip geliyor. Bu masal çocukluğunu özleyenler için yazıldı, bir de çocukluğu ellerinden alınanlar için.

Köyde bir inanış vardı: yılın ilk karı yağarken aşkını itiraf eden kişi aşkına karşılık bulurdu. Bu inanış, uzaklardaki o köyün insanlarını kara kış bir kabus gibi çökene dek avuturdu. Savaş'ın bir sevdiği yoktu, aşkını itiraf edebileceği biri yoktu. O, kışa aşıktı. Ona türlü acılar yaşatan, her zorluğa rağmen sevmeye devam ettiği kışa aşıktı. Ama kış mevsimini kanlı canlı bir insan olarak karşısında bulabileceğini tahmin etmemişti. Bir kış masalı. 𝘏𝘢𝘯𝘪 𝘮𝘢𝘴𝘢𝘭𝘭𝘢𝘳 𝘮𝘶𝘵𝘭𝘶 𝘴𝘰𝘯𝘭𝘢 𝘣𝘪𝘵𝘦𝘳𝘥𝘪?