Hikâyede yetişkin içerikli sahne bulunmaktadır. Derler ki.. Sevenin yüreği büyük olur .. Ama bilmezler ki sevdiğine küçücük bir serçe gibi çırpınır durur..

•Efsunlu Bir Köy Rüzgarı• Yoğun yetişkin sahneler içermektedir. #anlaşmalıevlilik #zorakievlilik #bursaköyü #köykurgusu #smut

Köyde geçen bir aşk hikayesi... •Kitap Bade | Ateş Parçası Hikayesi ile Aynı Kurgudadır• •Yazarının Bilgisi ve İzni Vardır• #hepbiaslı Minnetim ve Saygılarımla🤍 Köy kurgusu ve abimin arkadaşı konuludur. Hikaye küfür ve yetişkin sahneler içermektedir...

Firuze & Yılmaz Firuze uzun zamandır okumaya hevesli bir meslek sahibi olmak istiyen 18 yaşında bir kızdı fakat ailesini Durumu ve annesinin hastalığı yüzünden ortokul sonda okulu bitirip ailesine bakmakla yükümlü bir kız olmuştu. Yılmaz mahallenin en delikanlısı,ağırabisi aynı zamanda da kültürlü ve okumuş insanıydı eskiden okulda öğretmenlik yapmıştır fakat çok sürmeden bırakıp mahallede kendine bir dükkan açmış orda işleri büyütmüştü. bu iki güzel genci Kader nasıl birleştirecekti.

~ Tamamlanan kurgudur ~ O yeşil gözlerime bakarken ruhuma girmiş, en derinlerime dalmışken ben, onun kara kadar keskin olan gözlerine bakıyordum. Sert bakışlarını bir an olsun ruhumdan çekmezken elini saçlarımdan çekerek eliyle elimi kavradı ve avuç içimi sert bir şekilde kalbine bastırdı. Şah damarımda dolaşan elini çekip avuç içini de benim kalbime sert bir baskıyla bastırırken dudaklarını keskin bakışlarıyla beraber yavaşça araladı. "Bu iki kalplerimiz birbirimiz için atmayana dek iki cihan bir araya gelse de bizi hiç kimse ayıramaz! Hele biz, birbirimizden ne uzak kalabilir ne de kopabiliriz Mahinur." Dediğinde içimi nedensizce sızlatan o cümleleri şifa diye hitap ettiğim dudaklarının arasından usulca döküldü. "Ne bu kalp atmaya durdu, ne de bu kalp, ruhumdan çıktı." meydan okuyan bir aşk masalını okumaya hazır mısınız? - 24.06.2021 -

Asker&öğretmen Ağrı'da görev yapan Dilhan Hande, sınıf öğretmenidir. Öğrencisinin elinde gördüğü dergiyi inceleyip şüphelendiğinde polis olan babasına haber verir. Askerler dergiyi bulmak için okula geldiğinde, işler çok farklı yollara sapar. ❝Bu benim künyem,❞ dedi. ❝Sana bunu bırakıyorum, Hande çünkü sana her daim döneceğimin sözünü veriyorum. Bir asker künyesiz kaldığında kaybolmuş gibidir, ben sana her geldiğimde kendimi bulacağım ve kendimi bulmak için hep sana geleceğim.❞ Ahsef isimli ilk ve tek kurgudur. İlk yazılış ve bitiş : 18.11.2021 - 30.04.2022

Rengin, çocukluğundan beri kekemeliği yüzünden içine kapanmış, kelimelerini hep içinde saklamış bir kızdır. En büyük yaralarını ise okul yıllarında yaşadığı zorbalıklar açmıştır. Bu zorbalığın başında Bade vardır. Bade'nin sözleri, bakışları ve küçümsemesi Rengin'in suskunluğunun en büyük sebebidir. Rengin'in ağabeyi ise o yıllarda Bade'nin yanında yer almış, kardeşini korumak yerine görmezden gelmiştir. Bu ikisinin arasında yıllarca konuşulamayan derin bir kırgınlık birikmiştir. Rengin büyüdüğünde sadece kendi sesini değil, abisiyle yarım kalmış bağları da bulmak zorunda kalır. Tam da bu kargaşanın içinde Batuhan ortaya çıkar. Onun Rengin'e yaklaşması, sadece bir yakınlaşma değil; herkesin birbirinden sakladığı sırları ortaya çıkaracak zinciri başlatır. Batuhan yüzünden yaşanan yanlış anlaşılmalar, Rengin'i hem kardeşiyle hem Onurla hem de kendi geçmişinin gölgesiyle yüzleşmeye zorlar. Ve Onur... Rengin'in çocukluğundan beri sustuklarında bile onu anlayan, kelimeler çıkmasa da duyan kişi. Onur yıllarca yalnızca sabırla sevmiştir. Rengin dünyasını kapattığında kapıyı zorlamak yerine önünde oturup bekleyen kişidir. Rengin bütün acıların içinden geçerken Bade'yle yüzleşir, abisiyle hesaplaşır, Batuhan ile ilgili gerçekleri öğrenir. Fırtına devam ederken, iki aşık artık kavuşmuştur. " Gökyüzü gecesine kavuştu Gökyüzün ben, gecem sen." "Gece gökyüzüne kavuştu Gökyüzüm sen, gecen ben." ama bilmedikleri bir şey vardı her masal mutlu bitmezdi her kavuşmanın bir bedeli olacaktı. kavuşmak bazen de ayrılmak demekti...

Birçe, on yedi yaşında iki ay evvel annesini kaybetmiş öksüz bir kız çocuğu iken, şimdi de babasının hastalığıyla pençeleşiyordu. Ölüm döşeğindeki bey babasına her baktığında, "Ya o da giderse?" diye üzülüp korkuyordu. Bey babası biricik eşinin, yol arkadaşının ölümünü kaldıramıyordu. Hasta bedeninin daha fazla direnemeyeceğini hissetmiş gibi çağırdı yanına, tek evladını. "Birçe... Al yavrum, al bu zarfı. Ben gidiyorum yavrum. Ben annene gidiyorum. Sen de git. Ben gittikten sonra git. Annene, babana, kardeşlerine git. Affet yavrum. Affet. Gitmeli şimdi. Gitmeli..." Birçe, elinde sadece adresin yazdığı bir kağıt parçasıyla, babasının ruhu çekilmiş vücudunun yanında öylece kaldı. On yedisindeki Birçe, ne yapmalı şimdi? Nereye varmalı? Nereye gitmeli? ... "Kime bakmıştın küçük?" Birçe, elinde küçücük bir çantayla çaldı bu yabancı insanların kapısını. Kucağında iki yaşlarında bir çocukla dışarı çıkan, sarı saçlarıyla âdeta kendisine olan benzerliğini haykıran bu güzel kadına bakakaldı Birçe. Utanıyordu. Gidecek yeri yoktu. Devlet korumasına girmek istemiyordu. Babasının son dileğini yerine getirecek ve şansını deneyecekti. "Ben Birçe Sungur," dedi titreyen sesiyle. "Size bir mektup getirdim efendim, bakmanızda fayda var." İşte her şey o mektupla başladı. Alt üst olan hayatların kesişimi olan Birçe'yi şimdi çok daha zor bir hayat bekliyordu. ... Yayınlanma tarihi: 21.08.2023 Final yayınlanma tarihi: 30.03.2024 BU HİKAYEDEKİ OLAYLAR TAMAMEN HAYAL ÜRÜNÜDÜR. GERÇEK KİŞİ VE KURUMLARLA BİR İLGİSİ BULUNMAMAKTADIR.

Aramızdaki mesafe sıfır denecek kadar az olduğu için yüzlerimiz birbirine fazla yakındı.Bir süre yüzümü izledikten sonra "Çillerin var," dedi ve ardından konuşmaya devam etti. "Çok küçükler,sol tarafında 15 sağ tarafında ise 12 tane var.Sadece yakından belirgin olmalarına rağmen iki tarafta eşit değil." " Sidelya çiçeği cennet çiçeği olarak bilinir,sen bana cennetten gönderilen bir çiçeksin sidelyam." 🤍🦢 İlk kitabım olduğu için fazla acemiyim, herhangi bir çalıntı durumunda gerekli işlemler başlatılacaktır. İyi okumalar;)

Zelal, öylece salonun ortasında durmuş oğlunun, kolunu tuttuğu kıza bakıyordu daha doğrusu bir çocuğa," bu kim oğlum?" Dedi, meraklı bakışları oğlu ve kolunu tuttuğu çocukta kalmıştı. " Tanıştırayım, gelinin yezda." Dedi, Ciwan ağa, daha on altısında olan kıza bakarak," benden gelin istedin getirdim. Muradına erdin mi?" Bunu dile getirirken annesine karşı oldukça sakindi. Ama kimse Ciwan Ağa'nın içinde kopan fırtınadan haberi yoktu. Bunu yaptığı için kendinden yeterince nefret etmişti. Yanında getirdiği karısı olsada, o lise çağında ergen bir çocuktu. Koynuna almayı bir tarafa bırak, ona hangi sıfatla sesleneceğini dâhi bilmiyordu.