Devrim Karaoğlu hayatımdaki yangını görüp de sessiz kalmayan ilk kişiydi. Beni sevmeyen, hatta bunu belli etmekten çekinmeyen komşum olan bu adam, yangınıma sessiz kalmamıştı. Belki de Devrim Karaoğlu haklıydı. O bir kurt ve ben bir kuzuydum ama Devrim Karaoğlu bu kuzuyu avlamak yerine koruyordu. "Benim için titreyen her nefesine yemin olsun ki, seninim.." ~ 28.07.19

O başarılı geleceği parlak bir kadındı. Elif Acarlı. Ama geçmişi o kadar karanlık ve acı doluydu ki körelttiği duyguları artık canını yakıyor, yozlaşmış duygularını ise tanıyamıyordu. Bazen içi boşaltmış bir et parçası olarak görüyordu kendini. Güçlüydü de ama. Her düşüşünde tek başına kalkıyor kaldığı yerden hiçbir şey olmamış gibi hayatına devam edebiliyordu. Çünkü kendisi için hala umutları vardı. Ta ki o kibrin yer yüzündeki temsilcisiyle karşılaşana dek. Hayatını bitirmişti. Şimdi o da Kaya Teksoy'un hayatını bitirmeye gidiyordu! Düğün hediyesi ise çantasında küçük bir kağıt parçası olacaktı! -- Kaya belimdeki ellerini çekerek kadınlığımın tepe noktasına baskın bir öpücük bıraktı ve sessizce fısıldadı orama! "Benim!" Az önce yaşadığım orgazmdam daha büyük ve şiddetli bir duygu silsilesiyle çarpışınca kalbimin yıllardır kilitli olan kapısının önünde büyük bir gürültü koptu. Kırk kilit yavaş yavaş açılıyordu. Bacaklarımın arasından başını kaldırıp suyumla ıslanmış yüzünü bana sunan adamın koyu ve parıldayan mavilerine bakıp yutkundum. "Mutlu ettim mi seni?" dedi kendini beğenmiş bir gülüşle bana bakarken. Gülümsedim. Gözlerimden bir kaç damla yaşın aktığını hissederken başımı salladım. "Çok mutlu ettin. Olmadığım kadar mutlu ettin. İlk mutluluğum." İlkim... Her şeyiyle ilkimdi. Daha fazlasını da istiyordum. Gözleri hala üzerindeyken "Şimdi benim seni mutlu etme zamanım."

Bir insanın gözlerinde saklı olan duyguları hiçbir zaman anlayamamıştım ama şimdi tek nefeslik uzağımdaki gece kadar karanlık gözlerde bildiğim ama dile dökemediğim, dökmekten korktuğum duygular en çıplak halinde açlığını utanmadan yansıtıyordu harelerime. Evet çoğu zaman gözlerinde o duyguyu görür farklı anlamlar yüklerdim fakat şimdi bu kadar yakınımda olup gözlerime o açıkla bakınca tek bir anlam çıkartabiliyordum. "Evliyim!" dedi. "Biliyorum!" dedim fısıldayarak. Sözüme inat kalbim yerinden çıkacak kadar hızla atmaya başlamıştı. Nefes nefese kalmışcasına inip kalkan göğsüm katlanamaz bir hal alırken lanet ettiğim soluklarım önce çenesine daha sonrada o çıkık adem elmasını çarpıyordu. Onun da solukları benimkilerden farksız değildi ama benim aldığım her nefes onun ağzından çıkan sıcak nefesti. Gözlerimiz amansız bir savaşın içindeyken kapının hemen arkasında karısının ismini seslenmesi bile bu savaşı ateş kese ikna edemiyordu. Giderek yaklaşan ayak seslerine inat nefeslerimiz daha da hızlandı. Onun hırçınlaşan ve boğazından gelen hırıltıları yarı kapalı gözlerle izlemem bacaklarımı tir tir titretirken en sonunda da hissetmememi sağlayacak bir güçsüzlük bıraktı. Kapı kolunun çevrilmesiyle korkum tavan yaparken o tek koluyla beni tuttuğu gibi duvara yasladı ve yüzünü yüzüme daha çok yaklaştırdı ta ki burunlarımız değene dek. O ufak dokunuş bile dengemi sarsmaya yetmişti. O an kapıyı açmaya çalışan birinci karısını bile unutmuş yaygın yerine dönen gözlerine gözümü kırpmadan bakmaya devam ettim. Sonunda nefesini nefesime katarak konuşmaya başladı. ... Bu hikaye batıda yaşayan ama halen geleneklerini ve acılarını yaşatan topulumların bir adamın ve iki kadınının hayatını nasıl değiştirdiğini anlatıyor. Töre kitaplarına hem uzak hem de yakın bir kitap diyebilirim.

Kayıplarına rağmen hayatına sevdikleriyle devam eden Fırat ın kızı Hazal'ı bekleyen kabus daha yeni başlıyordu. Yaşadığı onca acıyı gömdüğünde daha yedi yaşında bir çocuktu. Şimdi yirmi yaşında genç bir kız olduğunda yine acılarını gömmek zorundaydı. Yeni hayatında kabuslarından kaçarken tutunduğu yuvanın sıcaklığına güvendiği anda hayatının gerçek kabusu mu yoksa rüyalarını kurduğu hayatı mı yaşayacaktı? Bunu başarabilmesi için önce yüreği taştan olan adamın keskin gözlerinden kurtulması gerekirdi. ◆Yaşadığın yeri, yürüdüğün yolu ve geçtiğin yüreği iyi bil.◆