Okuldan atılmamak için hocaları birbirine aşık eden arkadaş grubu? Aşk 101 den esilenmiştir

öylesine

Bir insan kardeşi için istemediği biri ile evlenebilirmi bilmiyorum. Ama ben evleniyordum... Sadece kardeşim için... Onu annemle babamdan korumak için... Hiç istemediği biri ile evlenmemesi için... Ama maalesef o da evleniyordu. __________________________________ Bu bir ÇağTu ve LeyYağ kitabıdır bu kitabı ablam bana "ÇağTu kitabı yaz daha çok okunur" dediği için yazıyorum bu klasik bir kitaptır. 😘😘😘😘😘

tuananaz tiryaki 23 yaşında son sınıf öğrencisi çağan efe ak 24 yaşında mafya ecrin şu çoban 23 yaşında çağanın kardeşi tuananın en yakın arkadaşı alisa sezen sever 23 yaşında tuananın en yakın arkadaşı berat efe parlar çağanın en büyük düşmanı Yağız Kılınç: çağanın mafya arkadaşı Arda kalyacı: çağanın mafya arkadaşı Hadi kitaba geçelimmm👉

Tuananaz Tiryaki:okulunu bitirmiş çalışmıyor Çağan efe ak : Holdinglerinde çalışıyor Ecrin şu çoban: Çağanın kız kardeşi Alisa sezen sever: Tuananın en yakın arkadaşı Yağız kılınç: Çağanın holdinginde çalışıyor çağanın çocukluk arkadaşı Arda kalyacı:Çağanın holdinginde çalışıyor çağanın çocukluk arkadaşı Eylül Tiryaki:Tuananın annesi Enes Tiryaki: Tuananın babası Çağla kalkavan:Çağanın annesi Yiğit Kalkavan:Çağanın Babası Enesle Yiğit ortaktır Hadi kitaba geçelimm

takip edin

"Ben giderim, İstanbul senin olsun..."

Gözlerimi sildi, onunda gözleri dolmuştu ama birimizin güçlü olması gerekiyordu ve bunu o üstlenmişti. Gözlerime baktı son kez bakar gibi daha da acıdı içim hiç böyle yanmamıştım halbuki hani ailemden aldım ilk yaramı bu kadar acımadı. Yarayı sarmaya yar gelsin demiş ya biri tam da öyle doktora hekime gerek yok. Aşk aslında dolu bir silahı karşındaki insana hiç koşulsuz güvenerek vermekmiş, bir insanın katili kıyamadığıymış aslında.. Kafamı kaldırıp bakıyorum arkasını dönmüş bana nefesim olan adam gidiyor kalbimi, hayalimi, hayatımı almış gidiyor dünya duruyor işte o saatten sonra kalbim eriyor, kafamı banka koyup ağlamaya devam ediyorum elimden gelen tek şey bu artık elimi kolumu bağladı o benim. O gitti onun her bir adımın da ben bittim.. Bir süre daha oturmaya devam ettim çaresizlik her bir yanımı sarmıştı çünkü...

[tamamlandı] Uyanacaktı. Başını oynatıp yatış pozisyonunu değiştirdi. Sanırım gitme vaktim gelmişti. Ona son kez bakıp odasının açık kapısından koridora çıktım. Ses çıkarmamaya özen göstererek aşağı kata indikten sonra çıkış kapısına doğru adımladım. Çok az kalmıştı. Artık karşısına çıkmam gerekiyordu ve zamanı gelmişti. Bunun bilinciyle istemsizce kendi kendime mırıldanmama engel olamamıştım. "Çok yakında bebeğim...çok yakında!" ➰ Salona kısa bir göz gezdirirken birden kahkaha atmasıyla kaşlarımı çattım. Karşısındaki televizyona dikkatli dikkatli bakıyor, arada da kahkahalarla gülüyordu. Korkmaya başlıyordum. Bana televizyonu işaret ederek "Görüyor musun Perri? Kadın kayak yaparken düştü ve kocası da onu kurtarmaya çalışırken kara bulandı. Bu televizyonda bu kadar komik şeyler olduğunu tahmin etmiyordum," dedi. Tamam, bu sefer gerçekten korkmalıydım. Sorun şu ki; televizyon açık değildi ve burada ikimizden başka hiçbir kimse yoktu.